شیوع اختلال خوردن و چاقی در دانش آموزان دبیرستان های دخترانه شهر یزد در سال 90-1389

اختلالات خوردن (Eating Disorders) نتیجه اختلالات رفتاری است که همراه با عوارض فراوانی است. که به سه شکل، بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و شکل بینابینی وجود دارد.این مطالعه به منظور تعیین شیوع این مشکلات دردختران دبیرستانی شهر یزد طراحی و انجام شده است.
این مطالعه توصیفی مقطعی در شهر یزد از اردیبهشت 1389 شروع و اردیبهشت 1390 به پایان رسید.جمعیت مورد مطالعه 1400 نفر دانش آموز دختر دبیرستانی شهر یزد بودند که به روش نمونه گیری خوشه اینمونه گیری شدند. جهت شناسایی اختلالات خوردن و افراد در معرض خطر آن از پرسشنامه ای موسوم به 26Eat- استفاده شد. متغیرهای زمینه ای مثل سن، سواد والدین، وضعیت عادت ماهیانه، رتبه تولد و بعد خانوار نیز ثبت شد. با استفاده از بسته نرم افزاری SPSS داده ها و آزمون های مجذور کای، تست دقیق فیشر و ضریب همبستگی پیرسون داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای تعریف وضعیت چاقی و اضافه وزن از نمایه توده بدن و نمودارهای نمایه توده بدن CDC استفاده شد.
در این مطالعه 7/16درصد از افراد مورد مطالعه مبتلا به اضافه وزن یا چاقی و 169نفر (12 درصد) در معرض خطر اختلالات خوردن بودند. بین وضعیت نمایه توده بدن و در معرض خطر اختلالات خوردن رابطه معنی داری نشان داد، به طوری که 7/51 درصد از افراد در معرض خطر مبتلا به چاقی یا اضافه وزن بودند. در این مطالعه 7 نفر (5/0 درصد) به بی اشتهایی عصبی و 74 نفر (3/5 درصد) به بولمی عصبی مبتلا بودند که با هیچکدام از متغیرهای مورد بررسی همبستگی معنی داری نداشت. 689 نفر (3/51 درصد) از وزن موجود خود ناراضی بودند که 4/21 درصد خواهان افزایش وزن در حالی که 6/78 درصد تمایل به کاهش وزن داشتند. بین وضعیت رضایت از وزن خود و وضعیت نمایه بدن همبستگی معنی داری بدست آمد.
این مطالعه مثل بسیاری از مطالعات مشابه دیگر نشان داد که گذر اپیدمیولوژیک و تعاملات فرهنگی و تغییر ارزشها رخداد اختلالات خوردن را افزایش داده و با مقایسه با میزان آنها در دهه های گذشته در هر منطقه افزایش قابل ملاحظه ای داشته که نیاز به تعمق و به کارگیری روش های موثر در برخورد با آنها دارد.