آگاهی و نگرش زنان 45-40 ساله اصفهان نسبت به پدیده یائسگی

یائسگی یکی از مراحل انتقال طبیعی رشد است که در زندگی هر زنی با افزایش سن، روی می دهد. زنان در طی دوران یائسگی، تغییرات جسمی، ذهنی، اجتماعی و روانی خاصی را تجربه می کنند. آشنایی با این تغییرات و درک دلایل آن به زنان کمک می کند تا با آمادگی بیشتری خود را با این تغییرات تطبیق دهند. آموزش بهداشت یکی از مهم ترین راه های توانمندسازی زنان است. اولین گام در هر آموزشی شناخت، تجزیه و تحلیل آگاهی و نگرش افراد مطالعه است. هدف این مطالعه، بررسی آگاهی و نگرش زنان نسبت به پدیده یائسگی است.
این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 400 زن 45-40 ساله غیر یائسه و سالم تحت پوشش مراکز بهداشتی– درمانی شهری انجام شد. نمونه ها بر اساس نمونه گیری طبقه ای، انتخاب شدند. پس از کسب رضایت، وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه ای مشتمل بر سه بخش اطلاعات جمعیت شناختی، سوالاتی جهت سنجش آگاهی و سوالات بررسی نگرش بود. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و به وسیله آزمون های همبستگی پیرسون، همبستگی اسپیرمن، آنالیز واریانس و t-test مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین نمره آگاهی افراد تحت مطالعه 76/10 ± 57/63 و میانگین نمره نگرش آن ها 73/12 ± 21/61 بود. در این مطالعه میزان آگاهی 8/0 درصد نمونه ها ضعیف، 68 درصد متوسط و 5/38 درصد خوب به دست آمد. در ضمن 5/81 درصد زنان نسبت به پدیده یائسگی نگرش مثبت داشتند. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که میان آگاهی و نگرش زنان تحت مطالعه، ارتباط معنی داری وجود ندارد. آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که آگاهی و نگرش با وضعیت اقتصادی و سطح تحصیلات رابطه معنی داری دارد.
فراهم نمودن دسترسی بیشتر به اطلاعات و برقراری حمایت، گام هایی ضروری برای ارتقای سلامت زنان در طی سال های یائسگی می باشد.