سنجش مجدد کمی از رابطه توسعه مالی رشد: کاربرد مدل های ARDL و VDCM

مطالعه حاضر، تاثیر توسعه مالی بر رشد اقتصادی ایران را در دوره زمانی 1352-1386، با استفاده از روش های خودرگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL) [1] و تابع تجزیه واریانس (VDCM) [2]، به طور کمی مورد ارزیابی قرار می دهد. نتایج پژوهش نشان می دهد که توسعه مالی بر رشد اقتصادی در کوتاه مدت و بلندمدت، اثر مثبت و معنی داری دارد. کشش های کوتاه مدت و بلندمدت تولید واقعی نسبت به توسعه مالی بسیار کم است و حساسیت بسیار کم تولید واقعی نسبت به تغییرات کوتاه مدت و بلندمدت توسعه مالی را نشان می دهد، ولی کشش بلندمدت آن بیشتر از کشش کوتاه مدت آن است.