بررسی اثر سطوح مختلف اسید آمینه متیونین بر عملکرد مرغان بومی ایستگاه مرغ بومی خراسان در مراحل مختلف تولید

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف اسیدآمینه متیونین بر عملکرد مرغان بومی استان خراسان، آزمایشی با استفاده از 300 قطعه مرغ بومی ایستگاه مرغ بومی خراسان در قالب طرح های کاملا تصادفی با6 تیمار آزمایشی، 5 تکرار و 10 مرغ در هر تکرار از سن 26 الی 52 هفتگی اجرا شد. 6 تیمار بدین شرح بود که تیمار اول (شاهد) اسیدآمینه متیونین را به میزان 22/0 درصد از جیره پایه دریافت نمود و در سایر تیمارها سطح اسید آمینه متیونین به میزان 1/0 درصد در هر تیمار و به ترتیب افزایش یافت به نحوی که مرغان شش سطح متفاوت متیونین (22/0، 32/0، 42/0، 52/0، 62/0و72/0 درصد) را دریافت نمودند. نتایج نشان داد که افزایش سطوح اسیدآمینه متیونین از 26 الی 52 هفتگی باعث افزایش وزن تخم مرغ های تولیدی گردید. اثر متیونین بر درصد تولید معنی دار بود اما میان گروه شاهد و گروه های دریافت کننده سطوح بالای مکمل متیونین تفاوتی مشاهده نشد. سطوح بالای متیونین منجر به کاهش مصرف خوراک در 26 الی 52 هفتگی شد. به لحاظ افزایش وزن تخم مرغهای تولیدی، ضریب تبدیل غذایی در گروه های دریافت کننده سطوح بالای متیونین (52/0، 62/0 و72/0 درصد) با کاهش معنی دار در طول دوره مواجه گردید. سطوح اسیدآمینه متیونین بر درصد وزنی پوسته، سفیده، زرده و وزن مخصوص تخم مرغ های تولیدی اثر معنی داری نداشت. بطور کلی نتایج این بررسی نشان داد که سطوح افزایشی اسیدآمینه متیونین باعث افزایش وزن تخم مرغ تولیدی و بهبود ضریب تبدیل غذایی در مرغان بومی می شود و افزایش وزن تخم مرغ در سطح 62/0 درصد اسید آمینه متیونین در مرغان بومی در طی این آزمایش مشاهده گردید.