تاثیر رژیم غذایی همراه یا بدون برنامه ی تمرین هوازی بر شاخص های تن سنجی و آمادگی قلبی تنفسی بیماران مبتلا به استئاتوهپاتیت غیرالکلی

بیماری استئاتو هپاتیت غیرالکلی (NASH) قسمتی از طیف وسیع بیماری مزمن کبدچرب غیرالکلی است که شیوع آن به طور موازی با افزایش شیوع چاقی در حال افزایش است. هدف، بررسی اثر رژیم غذایی همراه و بدون برنامه ی تمرین هوازی بر شاخص های تن سنجی و آمادگی قلبی تنفسی بیماران مبتلا به NASHبود.
مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده، که در سال 1389 در بیمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام شد. بدین منظور 24 بیمار NASH با دامنه ی سنی 25 تا 50 سال، به طور تصادفی به دو گروه رژیم غذایی همراه با تمرین هوازی (12بیمار) و رژیم غذایی به تنهایی (12بیمار) تقسیم شدند. رژیم غذایی در هر دو گروه 500 کیلوکالری کمتر از انرژی محاسبه شده روزانه و تمرین هوازی تنها در گروه اول به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) و با شدت 55 تا 60 درصد ضربان قلب ذخیره ای بود. شاخص های تن سنجی و اوج اکسیژن مصرفی بیماران در دو گروه پیش و پس از هشت هفته مداخله ا ندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش آماری تی در گرو ه های همبسته و مستقل در سطح معنی داری 05/0> pآزمایش شدند.
یافته ها نشان داد، در دو گروه تمام شاخص های تن سنجی کاهش و اوج اکسیژن مصرفی افزایش معناداری داشت. تفاوت کاهشی معنا داری بین دو گروه در متغیرهای دور کمر، نسبت دور کمر به باسن، نسبت دور کمر به قد و اوج اکسیژن مصرفی وجود داشت. نتایج این مطالعه، تاثیر مطلوب تری بر کاهش چاقی مرکزی و احشایی و پیشرفت آمادگی قلبی تنفسی بیماران مبتلا به NASH را بوسیله رژیم غذایی همراه با برنامه ی تمرین هوازی نشان داد.