بررسی علل مرگ و میر نوزادان و عوامل مرتبط با آن درNICU شهر قزوین سال 1389

با توجه به این که کاهش میزان مرگ نوزادی نشانگر بهبود وضعیت سلامت و بهداشت جامعه می باشد، دانستن علل عمده مرگ نوزادان در برنامه ریزی صحیح جهت تقویت سیستم های مراقبت دوران بارداری، زایمان و نوزادان در جامعه بسیار موثر است.

در این مطالعه مقطعی، 225 نوزاد بستری شده در بخش NICU بیمارستان های قدس و کوثر قزوین طی شش ماه مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز جهت تکمیل پرسشنامه ها با مراجعه به پرونده های نوزادان فوت شده و پرسش از خانواده آن ها جمع آوری شد. اطلاعات بر اساس جنس، سن حاملگی، وزن هنگام تولد بر حسب گرم، نوع زایمان، آپگار، محل سکونت، سن مادر، عوارض حاملگی و زایمان و علت فوت و سن هنگام فوت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

در این مطالعه 50 نوزاد فوت کرده بودند (2/22%). علل مرگ و میر نوزادان شامل سندرم دیسترس تنفسی (26%)، سپسیس و عوارض آن (40%)، آسفیکسی (16%)، ناهنجاری قلبی مادرزادی (14%) و سایر علل (4%) بود. علل مرگ و میر نوزادان کم وزن و نوزادان نارس مشابه بود. همچنین رابطه معنا داری بین علل مرگ و میر نوزادان و سن حاملگی، وزن هنگام تولد، آپگار، سن هنگام مرگ و عوارض حاملگی یافت شد. بین علل مرگ و میر و جنسیت، سن مادر، نوع زایمان، محل سکونت، سابقه بیماری مزمن در مادر و عوارض جفت و بند ناف و پرده ها رابطه معنا داری وجود نداشت.

شایع ترین علل مرگ و میر نوزادان، سپسیس و سندرم دیسترس تنفسی بودند. بنابراین پیشگیری از زایمان زودرس برای کاهش نارسی و عوارض وابسته به آن پیشنهاد می گردد تا میزان مرگ و میر نوزادی کاهش یابد.