اعجاز قرآن در پیراستگی از اختلاف

یکی از وجوه اعجاز قرآن که آیه 82 نساء نیز بدان تصریح دارد، هماهنگی و نبودن اختلاف درآن است. در این مقاله از رهگذر «تحلیل فوق توان بشر بودن قرآن از حیث نداشتن اختلاف»، «تبیین تحدی به این ویژگی» و «پاسخ گویی به شبهات»، این وجه اعجاز قرآن به اثبات می رسد.
تکیه گاه استدلال بر وجود ملازمه میان از سوی بشر بودن قرآن و راه یافتن اختلاف فراوان در آن، با تحلیل ویژگی هایی از انسان و قرآن است. محدودیت، اثر پذیری، کمال پذیری و خطاپذیری انسان از یک سو و فراوانی و تنوع معارف قرآن در عین اتقان، فصاحت و بلاغت آن، نزول آیات بدون آمادگی پیشین و در شرایط گوناگون فردی و اجتماعی و در گستره زمانی طولانی از سوی دیگر، امکان صدور قرآن بدون اختلاف را از سوی بشر منتفی می سازد و برخی شبهات در این زمینه پاسخ صحیح می یابد.