رضایت مندی دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد از ارزشیابی بالینی به روش دفترچه ثبت مهارت های بالینی، سال 1389

اگرچه بخش عمده ارزشیابی دانشجویان علوم پزشکی، ارزشیابی بالینی است، اما یافتن روش مناسب که مورد رضایت دانشجویان باشد همیشه چالش برانگیز بوده است. با توجه به اجرای روش دفترچه ثبت مهارت های بالینی در ارزشیابی بالینی دانشجویان مامایی دانشکده پرستاری و مامایی مشهد در سال های اخیر، مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان رضایت دانشجویان انجام شد.
در این مطالعه توصیفی مقطعی، دانشجویان مامایی واجد شرایط دانشکده پرستاری و مامایی مشهد (34 نفر) شرکت داشتند. ابزار مطالعه، پرسشنامه روا و پایا پژوهشگرساخته «سنجش رضایت مندی» مشتمل بر 23 گویه و 9 حیطه و در قالب مقیاس لیکرت 5 نقطه ای بود. رضایت واحدهای پژوهش از روش دفترچه ثبت مهارت های بالینی پس از اتمام کارآموزی با پرسشنامه مذکور بررسی شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل و رگرسیون خطی چندگانه و همبستگی تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین رضایت مندی دانشجویان از «دفترچه ثبت مهارت های بالینی»، 5/15±7/62 (از صد) بود. پایین ترین نمره رضایت مندی مربوط به حیطه علاقه مندی به این روش (5/24±8/57) و بالاترین نمره مربوط به حیطه مطابقت آن با اهداف آموزشی (9/14±1/71) (از صد) بود. اکثر دانشجویان، موافق منصفانه بودن(9/55 درصد)، عینی بودن(7/64 درصد) و مطابقت آن با اهداف آموزشی(8/61 درصد) بودند و فقط 1/44 درصد به استفاده از این روش علاقه مند بودند. درمجموع، 3/38 درصد دانشجویان از روش «دفترچه ثبت مهارت های کارورزی» راضی، و 5/26 درصد ناراضی بودند و بقیه در طیف بین این دو قرارداشتند.
اکثر دانشجویان از «دفترچه ثبت مهارت های بالینی» رضایت داشتند، لیکن کمتر از نیمی از آنان به استفاده از آن علاقه مند بودند که شاید به علت توانایی ناکافی این روش در سنجش و ارتقای مهارت های بالینی از دیدگاه دانشجویان باشد. شاید با اصلاح برخی جوانب «دفترچه ثبت مهارت های بالینی» و ترکیب آن با برخی روش های دیگر به منظور پوشاندن حیطه های مورد ضعف این روش از دیدگاه دانشجویان، بتوان در جهت افزایش رضایت آنان گام برداشت.