اصول طراحی منظر طبیعی در مناطق حفاظت شده با تاکید بر اصول و معیارهای IUCN

دو دیدگاه کاملا متفاوت در رابطه انسان با طبیعت وجود دارد که در یک دیدگاه انسان به عنوان حافظ طبیعت و حتی نجات بخش آن تعریف می شود و در دیدگاه دوم انسان عامل تجاوز به حریم طبیعت و مداخله گری- سودجویی تصو یر می شود. بنابراین، اهداف و انگیزه ها وطرح های توسعه که به منظور بهره برداری از طبیعت مطرح می شود نیز بسیار با یکدیگر متفاوت خواهد بود. با توجه به گستردگی تخریب های طبیعت، سازمان ها و نهادهای بین المللی تصمیم به تعیین و شناسایی مناطق منحصر به فرد طبیعی در جهان که نیازمند حفاظت، نگهداری و معرفی به عنوان میراثی جهانی است، کرده اند. بنابراین، مناطق حفاظت شده به عنوان اراضی وس یع و با ارزش حفاظتی زیاد که به منظور حفظ تنوع گونه های زیستی آن و به عنوان میراثی که باید مورد استفاده نسل های آینده هر سرزمین قرار بگیرد تعریف می شوند.
در پژوهش حاضر که در راستای طرح جدیدترین دیدگاه های IUCN در حفاظت از منابع طبیعی و تبیین اصول طراحی منظر در این مناطق با تاکید بر معیارهای ارائه شده از سوی این سازمان شکل گرفته است، از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. نتایج حاصل ازپژوهش حاکی از آن است که تمرکز و انطباق طراحی بر ارزش های ویژه اکولوژ یکی، اجتماعی و فرهنگی بستر، بوم گرایی، احیا و مرمت ارزش های اکولوژیکی و طراحی با هدف نمایش و تقویت زیبایی های اکولوژیکی مناطق از اصول اساسی در طراحی این مناطق است.