تاثیر پربیوتیک مانان الیگوساکارید بر رشد، بازماندگی، ترکیب بدن و مقاومت به تنش شوری در بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum)

در این تحقیق اثر سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگوساکارید بر میزان رشد، بازماندگی، ترکیب بدن و مقاومت به تنش شوری در بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) مورد بررسی قرار گرفت. بچه ماهیان سفید با میانگین وزنی 4/37± 8/741 میلی گرم با تراکم 300 عدد در حوضچه های فایبرگلاس به مدت 8 هفته تا حد سیری تغذیه شدند. آزمایش با استفاده از طرح کاملا تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 5/1، 3 و 5/4 گرم مانان الیگوساکارید به ازای هر کیلوگرم جیره تجاری ماهی سفید با سه تکرار طراحی شد. در پایان دوره آزمایش از بچه ماهیان در معرض تنش شوری نمونه گیری شد. نتایج به دست آمده از نظر میزان رشد و کارآیی تغذیه تفاوت در بین تیمارها نشان نداد (05/0