تحلیل موانع آموزشی توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی از دیدگاه محققان

هدف اصلی این پژوهش تحلیل موانع آموزشی توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی بود. روش تحقیق تحلیلی تبیینی و جامعه آماری شامل 190 نفر از محققان مراکز و موسسات تحقیقات ملی وزارت جهادکشاورزی بود که با توجه به جدول مورگان 128 نفر آنان به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. اعتبار(روایی) ابزار تحقیق را صاحبنظران در این زمینه تآیید کردند و برای تعیین پایایی (قابلیت اعتماد) پرسشنامه از آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای هر یک از مقیاسهای پرسشنامه در حد مناسب (بالای 75/0) بود. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که هفت عامل مدیریتی با واریانس 896/18 درصد، نیروی انسانی با واریانس 964/11 درصد، برنامه ریزی با واریانس 724/9 درصد، متخصصان با واریانس 399/9 درصد، انگیزشی با واریانس 177/9 درصد، تمرکز متخصصان با واریانس 559/7 درصد و بی اطلاعی با واریانس 139/6 درصد مهم ترین موانع آموزشی توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی ایران به شمار می روند.