اثربخشی آموزش مهارت های زندگی در افزایش سازگاری زناشویی زنان متاهل 40-20 سال

پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری زناشویی زنان متاهل 40-20 ساله ی تحت آموزش نهضت سوادآموزی، با کنترل طول مدت ازدواج انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه ی زنان متاهل 40-20 ساله ی تحت آموزش نهضت سواد آموزی شهر اهواز در سال 86 بود. نمونه ای مشتمل بر 50 نفر از این زنان، به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شده و در گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی سازگاری زناشویی لاک- والاس استفاده شد. طرح پژوهش، از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و کنترل، مداخله ی آزمایشی (آموزش مهارت های زندگی) بر روی گروه آزمایشی، به مدت 10 جلسه ی 70-60 دقیقه ای و 2 جلسه در هفته اجرا شد و پس از اتمام برنامه ی آموزشی، از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری در این تحقیق، 05/0 p=در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، آموزش مهارت های زندگی، بدون کنترل و با کنترل طول مدت ازدواج، می تواند باعث افزایش سازگاری زناشویی زنان متاهل گروه آزمایش در مقایسه با کنترل شود. در آموزش مهارت های زندگی با استفاده از شیوه های کار آمد گوش فرادادن، صحبت کردن، ارایه ی پاسخ های غیرکلامی موثر، کیفیت رابطه بین زوجین ارتقا می یابد. هم چنین، فراگیری مهارت حل مساله باعث ارایه ی راهکارهای موثر، در هنگام وقوع مشکل و در نتیجه افزایش میزان رضایت و خشنودی آن ها از زندگی زناشویی می شود.