متیلاسیونDNA: سرطان، پیری و رژیم غذائی

با تکمیل پروژه ژنوم انسان، فهرست تقریبا کاملی از ژن های مورد نیاز در ایجاد یک انسان کامل بدست آمد. اهمیت این پروژه با سیستم ثانویه مورد استفاده سلول، برای تعیین زمان و مکان بیان ژن ها طی تکوین تقریبا یکسان است. با این حال، وضعیت بسیار پیچیده تر از طبقه بندی ساده ژن ها است. ژنتیک کلاسیک به تنهایی قادر به تشریح تنوع فنوتیپی موجود نیست و تلاش مفهوم اپی-ژنتیک، در راستای توضیح و بیان این پدیده است. شناخته شده ترین شاخص اپی ژنتیک، متیلاسیون DNA است. در انسان متیلاسیون DNA بر روی کربن 5 موجود در دی نوکلئوتید CpG (3-CG-5) رخ می دهد. متیلاسیون DNA، در کنترل فعالیت ژن-ها و معماری هسته، نقش حیاتی ایفاء می نماید. متیلاسیون DNA نابجا (هیپومتیلاسیون وسیع ژنومی و هیپرمتیلاسیون اختصاصی ناحیه) غالبا در پیری و به ویژه در فرآیند تومورزائی مشاهده می شود. امروزه تحقیقات اپی ژنتیک بر روی مطالعه و افزایش درک اسرار و ابهامات موجود در محدوده فرآیندهای پیچیده بیولوژیکی نظیر سرطان و پیری متمرکز شده است. نتایج حاصل از مطالعات نشان داده که فاکتورهای غذائی می توانند متیلاسیون DNA را تنظیم نموده و از این طریق در فرآیند پیری و سرطان-زائی دخالت نمایند و از این رو، متیلاسیون DNA یک ارتباط مشترک و مهمی را بین سرطان، پیری و رژیم غذائی ایجاد می کند.