ارزیابی اثرات زلزله های نزدیک گسل روی آسیب پذیری پلهای بزرگراهی

هدف از این مطالعه، استفاده از یک روش تحلیلی برای تولید منحنی های شکنندگی برای یک پل بزرگراهی در شهر تهران می باشد. به این منظور از مدل سه بعدی اجزای محدود پل، آنالیزهای استاتیکی غیرخطی و تاریخچه زمانی غیرخطی برای تولید منحنی های شکنندگی استفاده شده است. با توجه به ویژگی های خاص زلزله های نزدیک گسل و پدیده ای مانند جهت داری پیش رونده، در این تحقیق اثرات این گونه زلزله ها روی پل بزرگراهی در مقایسه با زلزله های دور از گسل با استفاده از منحنی های شکنندگی، بررسی شده است. با توجه به هندسه پل و کجی آن، برای آنالیز دقیق، پل موردنظر تحت اثر رکوردهای زلزله در جهات مختلف قرار گرفته است. مشاهده شد که منحنی های شکنندگی به زاویه ورودی، به خصوص در سطوح بالای جنبش زمین، حساس هستند. در سطوح زمین لرزش بالا مانند1/0 g تفاوت در منحنی های شکنندگی ناشی از جهات مختلف اعمال شتاب نگاشت در برخی زاویه ها تا 5/2 برابر می باشد. همچنین، منحنی های شکنندگی که بر اساس رکوردهای نزدیک گسل با جهت داری پیش رونده ایجاد شده اند، در مقایسه با رکوردهای دور از گسل در یک سطح از جنبش زمین، احتمال فراگذشت بیشتری را از یک حالت حدی خاص نشان می دهند. منحنی-های حاصله ناشی از رکوردهای دور از گسل و نزدیک گسل، دارای جهت داری پیش رونده در برخی موارد برای یک سطح جنبش زمین اختلافی 30 درصدی دارند.