ارزیابی پیمانکاران با کمک روش های چند معیاره فازی دارای روباط مستقل و وابسته (مطالعه موردی: پیمانکاران راهبری شرکت قطارهای مسافری رجا)

به کارگیری فرآیند مناسب برای بهره برداری از سوابق تعاملات گذشته با پیمانکاران و بهره گیری از آن در روابط آتی، اهمیت زیادی در موفقیت یک سازمان در اجرای فرآیندهای برون سپاری شده خود دارد. ساز و کارهای موجود انتخاب پیمانکاران که با دعوت همه شرکت های دارای سوابق و مشخصات فنی مورد نیاز و سپس، تنها براساس قیمت پیشنهادی در مناقصه می باشد، دشواری های فراوانی را برای سازمان ها پدید می آورد. حال، چنان چه امکان ارزیابی عملکرد گذشته پیمانکاران و دعوت ایشان به مناقصات محدود بر این مبنا فراهم شود، بسیاری از مشکلات فوق مرتفع خواهدگردید. مسئله رتبه بندی، یک مسئله تصمیم گیری با معیارهای چندگانه است که در بسیاری موارد، از معیارهای متعدد و پیچیده استفاده کرده و زیرمعیارهای تشکیل دهنده آن دارای وابستگی های درونی با یکدیگر هستند و این امر، به کارگیری روش های استاندارد MADM (که بر مبنای فرض اولیه استقلال معیارها از یکدیگر بنا شده اند) را دشوار می سازد. هدف تحقیق حاضر، رتبه بندی اولیه پیمانکاران حوزه خدمات مسافری ریلی برمبنای عملکرد گذشته ایشان و بررسی تاثیر روابط درونی بین زیرمعیارها، در این رتبه بندی است. این تحقیق اولین نمونه از رتبه بندی با زیرمعیارهای وابسته در ایران بوده و نیز برای اولین بار از ترکیب دو تکنیک AHP گروهی و انتگرال فازی برای رتبه بندی تحت شرایط فوق استفاده کرده است. طی روش نام برده، از AHP گروهی برای وزن دهی اولیه معیارها، از مدل سازی ساختاری توصیفی برای بیان ارتباط بین زیرمعیارها و از انتگرال فازی برای بیان عملکرد ترکیبی زیرمعیارها استفاده شده است. نتایج حاصل از اجرای این مدل، (با درنظر داشتن وابستگی های درونی) در مقایسه با روش AHP معمول، بیانگر بروز تغییرات در رده های میانی بوده و برترین و بدترین شرکت ها تحت تاثیر در نظرگیری روابط بین معیارها تفاوت زیادی نکرده اند. همچنین نتایج این تحقیق، تاثیر تغییرات معیارهای وابسته بر یکدیگر و بر عملکرد کلی هر شرکت را روشن می سازد. مقایسه نتایج حاصل، اطلاعات بسیار ارزشمندی به شرکت ها درخصوص نحوه بهبود عملکرد در هر زیرمعیار، به گونه ای که بیشترین تاثیر را در عملکرد نهایی داشته باشد، به دست می دهد.