بررسی کیفیت باکتریولوژیکی آب آب انبارهای روستاهای شهرستان آق قلا و بندر ترکمن

ذخیره آب باران در آب انبارها برای مصارف شرب در ایران و بسیاری از نقاط دیگر مرسوم بوده است. بر اساس نظر سازمان بهداشت جهانی (WHO) آب آلوده یکی از مهمترین راه های انتقال آلودگی میکروبی در جوامع بشری است، لذا بررسی وضعیت کیفیت باکتریولوژیکی این آب انبارها به منظور شناسایی منابع احتمالی آلودگی و ارائه راهکارهایی برای بهبود وضعیت این مخازن ضروری می باشد.
این مطالعه توصیفی بر روی آب انبار روستاهای شهرستان آق قلا و بندر ترکمن انجام شد. با استفاده از نمونه گیری خوشه ای40 آب انبار واقع در 8 روستا انتخاب و نمونه برداری انجام شد. برای هر نمونه تعداد کلیفرم، کلیفرم مدفوعی، pH و میزان کلر باقیمانده، مطابق با روش های استاندارد اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای Excel و SPSS 15.0 و آزمون های من- ویتنی و کروسکال- والیس استفاده شد.
در مجموع 73 نمونه (معادل 9/60 درصد) آلوده به کلیفرم و 38 نمونه(معادل 6/31 درصد) حاوی کلیفرم مدفوعی بودند. بین آب انبارهایی که از سقف هایی پوشش حلبی و ایرانیتی تغذیه می شدند، اختلاف معنی داری از لحاظ آلودگی به کلیفرم و کلیفرم مدفوعی وجود نداشت (به ترتیب212/0و 086/0p =). تفاوت معنی داری بین نمونه های بعد از بارندگی با نمونه های قبل از بارندگی و پس از کلرزنی مشاهده شد.
با توجه به آزمایشات انجام شده، میزان آلودگی به کلیفرم و کلیفرم مدفوعی در سطح نسبتا بالایی قرار دارد و لازم است به منظور حفظ بهداشت عمومی، آگاهی های لازم جهت بهسازی آب انبارها و ضدعفونی آب به مردم داده شود و اقدامات لازم از سوی مسئولین بهداشتی منطقه به اجرا درآید.