بررسی ارتباط عوامل فردی، اجتماعی و درمانی با میزان پیروی از دستورات دارویی در بیماران مبتلا به سل شهر اهواز

سل یکی از ده علل مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. عدم پذیرش درمان سل، رژیم های درمانی نا مناسب، ضعف اجرایی و مدیریتی برنامه های کنترل سل باعث افزایش بروز آن شده است. پذیرش درمان و اجرای صحیح آن تحت تاثیر عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سطح آگاهی و نگرش بیماران مبتلا به سل قرار می گیرد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی با عوامل فردی، اجتماعی، و درمانی در بیماران مبتلا به سل در شهر اهواز انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی می باشد که 167 نفر از بیماران تحت درمان به طریقه مبتنی بر هدف انتخاب گردیدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه، مشاهده، آزمایش خلط و آزمایش ادراری پونس کوزارت استفاده گردید. روایی با استفاده از ویرایش 15 نرم افزار SPPS و آزمون کای اسکور ارتباط بین متغیرها تحلیل و بررسی شد.
نتایج نشان داد که 7/52 درصد بیماران پیروی کامل، 2/35 درصد پیروی نسبی و 12 درصد پیروی ضعیف از رژیم دارویی داشتند بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی با جنسیت(009/0=p)، کیفیت درآمد ماهیانه (007/0=p) و اعتیاد (0001/0=p) ارتباط معنی داری مشاهده گردید. ولی بین کیفیت پیروی از دستورات دارویی با سن، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، قومیت و عوارض دارویی ارتباط معنی داری دیده نشد.
یافته ها نشان داد که تنها نیمی از بیماران پیروی کامل از دستورات دارویی داشته اند. درمان ناقص به مراتب بدتر از درمان نکردن بیماری سل است، زیرا عدم نظارت و دقت در مصرف داروهای ضد سل منجر به پیدایش سل مقاوم به درمان می شود. توجه به عوامل کاهنده کیفیت پیروی و سعی در حذف این عوامل، سبب کمک به درمان بهتر سل و بروز و شیوع کمتر آن در سطح جامعه خواهد شد.