اثرات مکمل یاری اسیدهای چرب امگا-3 بر غلظت CRP، TNF-α و IL-2 در بیماران دیابتی نوع2

اسیدهای چرب امگا-3 از طریق ساز و کارهای خاصی می توانند التهاب را کاهش دهند. در این مطالعه تاثیر مکمل یاری اسیدهای چرب امگا-3 بر غلظت CRP، TNF-αو اینترلوکین-2 در سرم بیماران دیابتی نوع 2 بررسی گردید.
پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور بر روی 57 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 صورت گرفت. افراد به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کننده امگا-3 (2714 میلی گرم: 1548 میلی گرم EPA، 828 میلی گرم DHA و 338 میلی گرم سایر انواع اسیدهای چرب امگا-3) و دریافت کننده دارونما (قرص روغن آفتابگردان: 2100 میلی گرم) تقسیم شدند و به مدت 8 هفته این مکمل ها را مصرف نمودند.
TNF-αدر گروه امگا-3 در مقایسه با گروه دارونما، پس از انجام مطالعه به شکل معنی داری کاهش یافت (01/0>p). IL-2 نیز در پایان مطالعه در گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد با کاهش معنی داری روبرو گشت (001/0>p). میان دو گروه امگا-3 و دارونما، چه در ابتدا و چه در انتهای کارآزمایی بالینی، در خصوص CRP تفاوت معنی داری وجود نداشت.
با توجه به کاهش دو بیومارکر التهابی IL-2 و TNF-α در نتیجه مکمل یاری اسیدهای چرب امگا-3، استفاده از این مکمل ها یا از منابع غذایی سرشار از اسیدهای چرب مزبور از قبیل انواع ماهی ها جهت کاهش التهاب ناشی از دیابت توصیه می گردد.