بررسی اپیدمیولوژیک عقرب زدگی در مراجعین به بیمارستان های ابوذر و رازی اهواز در شش ماه اول سال 1386

عقرب زدگی یکی از معضلات مهم بهداشتی در استان خوزستان است که متاسفانه همه ساله موجبات صدمات جانی قابل توجهی می گردد. در این طرح مراجعان عقرب زده ای که نمونه عقرب عامل را با خود به بیمارستان ابوذر و رازی آورده بودند از نظر اپیدمیولژیک مورد بررسی قرار گرفتند.
در این طرح مراجعان عقرب زده ای که نمونه عقرب عامل را با خود به بیمارستان ابوذر و رازی آورده بودند پرسشنامه مخصوصی را تکمیل می کردند. در پایان طرح داده های جمع آوری شده که شامل: سن، جنسیت فرد عقرب زده، محل عقرب زدگی در بدن، موقعیت جغرافیایی (شهر-روستا) حادثه، شغل افراد عقرب زده و گونه عقرب بود با استفاده از روش های توصیفی مورد بررسی قرار گرفت.
از مجموع 300 پرسشنامه مورد بررسی مشخص شد که: بیشترین عقرب زدگی ها به سه گونه عقرب مزوبوتوس اپئوس(توسن)، همی اسکورپیوس لپتوروس (عقرب گادیم) و آندرکتونوس کراسیکودا (عقرب سیاه بزرگ) و بقیه به 4 گونه دیگر تعلق داشتند. در مجموع 3/89 درصد عقرب زدگی ها به 3گونه اول و 7/10درصد را سایر گونه ها تشکیل داده بودند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که عقرب زدگی در بین مراجعه کنندگان زن(7/ 49 درصد) و مرد(3/50درصد) یکسان است. در بین 300 نفر عقرب زده هیچ مورد مرگ مشاهده نشد. با ادغام آمار می توان گفت که 1/91درصد افراد عقرب زده در گروه سنی کمتر از 50 سال قرار دارند. بیشترین افراد عقرب زده شامل خانم های خانه دار و دانش آموزان بودند.
نهایتا می توان به این نتایج رسید که الگوی برتری گونه ها حداقل در 6 ماه اول سال در طی 10 ساله اخیر تغییری نکرده است و حاکی از برقراری یک الگوی اکولژیک نسبتا پایدار در خوزستان می باشد. راه حل های منطقی کنترل این پدیده در گرو حفظ محیط زیست می باشد و آن ترویج مراقبت ها و نکات حفاظتی شخصی و افزایش نکات زیست محیطی و ارتقا ئ کیفیت خانه سازی در گسترش شهرک ها می باشد.