تاثیر بهبود دهنده کلرید و سولفات کلسیم بر رشد، میزان پروتئینهای محلول، قندهای محلول، پرولین و برخی عناصر معدنی (سدیم، پتاسیم) در برگ گیاه گوجه فرنگی (Lycopersicum esculentum var Mobile) تحت تنش شوری

گوجه فرنگی از محصولات مهم زراعی است که مقاومت نسبی به شوری دارد (1/6 >EC>3/1)، ولی در محیط شور رشد و تولید گیاه به طور چشمگیری کاهش می یابد. گیاهان ازطریق مکانیسمهای مختلف بیوشیمیایی قادر به تحمل شوری هستند، راه هایی که به نگهداری و حفظ آب و نیز حفظ هم ایستایی یونها کمک می نماید. یکی از سازوکارهای ایجاد سازگاری با تنش شوری، ساختن مواد فعال اسمزی (نظیر پرولین) و تجمع آنها به ویژه در سیتوپلاسم سلولها می باشد. از طرف دیگر، حضور یون کلسیم نیز می تواند موجب بهبود عوارض نامطلوب حاصل از شوری شود. در تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر کلسیم بر بهبود آسیبهای ناشی از شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. گیاهان گوجه فرنگی واریته موبیل در شرایط هیدرو پونیک و در محلول غذایی هوگلند کشت شدند. در این آزمایش از محلولهای کلرید سدیم با هدایت الکتریکی 0، 8، 10، 12 و14 دسی زیمنس بر متر به عنوان سطوح مختلف شوری و از نمکهای کلرید کلسیم و سولفات کلسیم 5 میلی مولار، به عنوان منبع کلسیم استفاده شد. بخش هوایی گیاه پس از 8 هفته جمع آوری گردید، سپس وزن خشک بخش هوایی و میزان پروتئینهای محلول، قندهای محلول، پرولین و عناصر معدنی(سدیم و پتاسیم) در برگها مورد سنجش قرار گرفت. بررسی ها نشان داد که وزن خشک بخش هوایی با افزایش شوری (به ویژه در شوری 10 دسی زیمنس بر متر) کاهش معنی دار می یابد. همچنین افزایش شوری در همه سطوح شوری باعث افزایش معنی دار مقدار پروتئینهای محلول، قندهای محلول و پرولین گردید. از طرف دیگر با افزایش شوری مقدار سدیم در برگ افزایش و مقدار پتاسیم، کاهش قابل توجه و معنی داری نشان داد. تیمار با کلسیم با کاهش جذب سدیم و افزایش جذب پتاسیم و همچنین تحریک سنتز و تجمع پرولین موجب بهبود معنی دار رشد و کاهش اثرات نامطلوب شوری گردید. این احتمال نیز وجود دارد که کلسیم با تاثیر بر پایداری و سایر خواص غشاء، از جمله نفوذپذیری آن، نقش بهبود دهنده خود را ایفا می کند. بنابر این به نظر می رسد که استفاده از کلسیم می تواند یک راه حل ساده و اقتصادی برای جلوگیری از اثرات نامطلوب شوری در گیاه گوجه فرنگی باشد.