بررسی وضعیت آلودگی صوتی در شهر اصفهان

به منظور پیشگیری از اثرات آلودگی صوتی و دسترسی به استانداردهای توصیه شده، اندازه گیری آلودگی صوتی در شهرها امری ضروری است. از این رو این پژوهش با هدف بررسی میزان آلودگی صوتی در شهر اصفهان انجام گرفت.

در این مطالعه تعداد 19 ایستگاه سنجش میزان صوت که در نقاط کلیدی و پر رفت و آمد شهر اصفهان بود، بر اساس معیارهای موجود انتخاب شد. با استفاده از دستگاه صداسنج مدل 440CEL-، پارامترهای محیطی صدا شامل 10L، 50L، 90L، 95L، 99L، Leq،SEL، SPL، Lmin، Lmax و Lpeakاندازه گیری شد. برای محاسبه شاخص های ترافیکی آلودگی صوتی NPL و TNI از فرمول مربوطه استفاده گردید. اندازه گیری ها در دو نوبت صبح و بعد از ظهر با فواصل زمانی نیم ساعت انجام شد.

حداکثر مقدار تراز معادل صدا (Leq) در نوبت صبح مربوط به چهارراه پل فردوسی به مقدار 3/78 دسی بل و در نوبت بعد از ظهر مربوط به میدان جمهوری به مقدار 6/79 دسی بل بود. میانگین و انحراف معیار مقادیر اندازه گیری شده Leq در نوبت صبح به ترتیب 5/74 و 78/2 و در نوبت بعد از ظهر 6/72 و 43/4 بود. مقایسه میانگین مقادیر Leq صبح و بعد از ظهر با عدد استاندارد اختلاف معنی داری (001/0 P <) را نشان داد. به عبارت دیگر مقدار Leq بالاتر از عدد استاندارد است. همچنین بین مقادیر محاسبه شده NPL و TNI نوبت صبح و نوبت بعد از ظهر رابطه مستقیمی وجود داشت (ضریب همبستگی پیرسون = 877/0 و 001/0 P <).

با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که شهر اصفهان از آلودگی صوتی بالایی برخوردار است. در اکثر موارد نیز از استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران بالاتر است.