اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی پرسید بر سطح استرس (تنش) سالمندان مراجعه کننده به کانون های جهان دیدگان شهر تهران

با توجه به آسیب پذیری سالمندان در برابر اثرات منفی عوامل استرس زا و جهت کنترل این عوامل، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی پرسید بر سطح استرس سالمندان صورت گرفت.
در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 94 سالمند مراجعه کننده به کانون های جهان دیدگان در سال 88-1387 به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. طراحی برنامه آموزشی مطابق با مراحل الگوی پرسید انجام شد. قبل از اجرای مداخله آموزشی، پرسش نامه های سنجش افسردگی، اضطراب و استرس (21DASS-) و پرسش نامه های خود ساخته و استاندارد مطابق با مراحل الگوی پرسید برای دو گروه تکمیل شد. گروه آزمون، مداخله مورد نظر را دریافت کردند (8 جلسه آموزشی، یک بار در هفته). سالمندان دو گروه در 2 ماه پس از مداخله آموزشی پیگیری شدند و مجددا پرسش نامه های مربوطه برای آن ها تکمیل شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار 15SPSS و آزمون های آماری، t-testمستقل و زوج، کای اسکویر، ویلکاکسون و من ویتنی در سطح معنی داری 05/0 P ≤ مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار گروه آزمون نسبت به گروه شاهد در میانگین نمرات عوامل مستعدکننده آگاهی (001/0 P ≤) و نگرش (001/0 P ≤)، عوامل قادرکننده (001/0P ≤)، عوامل مستعدکننده (001/0 P ≤) و عملکرد به خصوص انجام مهارت های تنفس عمیق و آرام سازی (001/0 P ≤) بود. میانگین امتیازات و شدت استرس (001/0 P ≤) سالمندان نیز پس از اجرای مداخله معنی دار بود.
یافته ها کارایی، اثربخشی و تاثیرگذاری برنامه آموزشی بر اساس الگوی پرسید را جهت پیشگیری و کاهش میزان استرس سالمندان تایید کرد.