فراوانی اختلالات رفتاری مبتنی بر DSM-IV دانش آموزان دوره راهنمایی و متوسطه استان گلستان (89- 1388)

شناسایی فراوانی اختلالات دوران نوجوانی دارای پیامدهای کاربردی در حوزه روانپزشکی کودک و نوجوان است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی اختلالات رفتاری دانش آموزان دوره راهنمایی و متوسطه شهرستان های استان گلستان در سال تحصیلی89- 1388 انجام شد.
در این مطالعه توصیفی مقطعی 1500 نفر (715 پسر و 785 دختر) از دانش آموزان مقطع راهنمایی و متوسطه شهرستان های استان گلستان در سال تحصیلی 89-1388 با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. افراد پرسشنامه جمعیت شناختی و ابعاد اختلالات رفتاری مبتنی بر DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) مقیاس خودگزارشی مشکلات رفتاری نوجوانان ایشنباخ (Youth Self-Report Scale: YSR) را تکمیل کردند. داده ها به کمک روش های آمار توصیفی، تست ناپارامتریک کای اسکوئر و محاسبه مقادیر نسبت شانس و CL (confidence interval) با نرم افزار آماری PASW (Predictive Analytics Software) تحلیل گردید.
فراوانی کلی اختلالات رفتاری در دانش آموزان مقطع راهنمایی، مقطع متوسطه و کل دانش آموزان به ترتیب 47/5درصد، 05/5درصد و 27/5درصد بود. در همه دانش آموزان اختلالات جسمانی بالاترین فراوانی (8/5درصد) و اختلالات اضطرابی کمترین فراوانی (7/4درصد) را نشان داد. همچنین بین دو جنس تنها در میزان فراوانی اختلال سلوک و اختلال ADHD تفاوت آماری معنی داری یافت شد (05/0P<). نسبت شانس برای جنسیت در پیش بینی اختلال سلوک و ADHD و برای مقطع تحصیلی در پیش بینی اختلالات عاطفی و اضطرابی از لحاظ آماری معنی دار بود (05/0>P).
فراوانی کلی اختلالات رفتاری در دانش آموزان مقطع راهنمایی و متوسطه شهرستان های استان گلستان 27/5درصد تعیین شد. این نتیجه تقریبا مشابه با دیگر مطالعات انجام شده در ایران است.