ریزازدیادی تعدادی از پایه های رویشی درختان میوه هسته دار

در این بررسی ازدیاد سه پایه رویشی درختان هسته دار شامل VPK1، سنت جولین A و GF677 با استفاده از روش درون شیشه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا ریزنمونه های جوانه انتهایی و جوانه های جانبی این پایه ها گندزدایی و در شرایط درون شیشه ای و در محیط های کشت MS تغییر یافته، WPM و Knop کشت شدند. نتایج حاصل از نوع محیط کشت نشان داد که پایه رویشی VPK1 بیشترین تعداد گیاهچه را در محیط WPM و بیشترین طول گیاهچه را در محیط کشت MS تغییر یافته تولید کرد. دو پایه رویشی دیگر بیشترین تعداد و طول گیاهچه را در محیط کشت MS تغییر یافته تولید کردند. پایه رویشی VPK1 در محیط کشت های Knop و WPM و پایه رویشی سنت جولین A در محیط Knop علائم کلروز را نشان دادند. لذا ترکیب تنظیم کننده های رشد در محیط کشت MS تغییر یافته مورد ارزیابی قرار گرفت. بیشترین افزونگری متعلق به پایه رویشی سنت جولین A در محیط MS3 (1 میلی گرم در لیتر BAP و 5/0 میلی گرم در لیتر NAA) بود. پرآوری مطلوب در پایه های رویشیGF677 و VPK1 در محیط MS1 (6/0 میلی گرم در لیتر BAP و 01/0 میلی گرم در لیتر NAA) حاصل شد. در هر سه پایه مورد مطالعه بیشترین طول گیاهچه در محیط کشت MS1 به دست آمد. پایه رویشی VPK1 در محیط های MS2 (8/0 میلی گرم در لیتر BAP و 1/0 میلی گرم در لیتر NAA) و MS3، تولید کالوس کرد. همچنین افزایش غلظت تنظیم کننده های رشد در پایه GF677 تولید کالوس و شیشه ای شدن اندام های هوایی را به دنبال داشت. پایه های سنت جولین A و VPK1 در محیط دارای 1 میلی گرم در لیتر NAA و پایه GF677 در محیط حاوی 1 میلی گرم در لیتر IBA ریشه هایی با طول بیشتر تولید کردند. در محیط ریشه زایی، پرآوری پایه های رویشی نیز مشاهده شد و اثر پایه رویشی بر میانگین تعداد ریشه معنی دار نبود. پایه های ریشه دار شده در اتاق سازگاری به محیط کشت پیت و پرلیت منتقل شدند.