مرور مطالعات انجام شده در برلین در مورد اثر استراحت مطلق برروی عملکرد سیستم عضلانی-اسکلتی اندام تحتانی و تنه

تاکنون مطالعات بسیار متعددی در مورد اثر استراحت مطلق Bedrest (BR)برروی سیستم های مختلف بدن از جمله عضلات، استخوانها، اعصاب، عروق، سیستم ادراکی و شناخت (cognition)، در سراسر دنیا انجام شده است. هدف از این پژوهش، مرور نظام مند مقالات چاپ شده، حاصل از مطالعات انجام شده در برلین در زمینه تاثیر استراحت مطلق برروی سیستم عضلانی- اسکلتی است. جامع ترین مطالعه ای که تاکنون در این زمینه انجام شده، مطالعه دوم برلین(Second Berlin Bedrest Study) با همکاری سازمان فضایی اروپا (European Space Agency or ESA) می باشد. در این مطالعه، 24 مرد سالم به مدت 56 روز در وضعیت خوابیده طاقباز قرار گرفتند. در این مدت، اثر استراحت مطلق بر روی قدرت، تحمل، هماهنگی و کنترل عضلات و نیز دانسیته استخوان افراد مورد مطالعه بررسی شد. در این سری مطالعات، اثر تمرین مقاومتی با لود بالا و ویبراسیون نیز بررسی شد. چنین تحقیقاتی، فرصتی را برای مطالعه اثرات خاص بی حرکتی بدون مداخله بیماری های دیگر، فراهم می کند.

جستجوی نظام مند بانک های اطلاعاتی مدلاین Pubmed و سایت ESA، برای شناسایی مقالات چاپ شده مطالعات انجام شده در برلین، بخصوص مطالعات مربوط به مطالعه ی دوم برلین در مورد اثر استراحت مطلق برروی عضلات تنه و اندام تحتانی و استخوان ران و تیبیا انجام شد. به علاوه مقالات مربوط به اثربخشی مداخلات بصورت تمرین مقاومتی و ویبراسیون کل بدن نیز جستجو و شناسایی شد.

تعداد 46 مقاله از مطالعات انجام شده در برلین بین سالهای 2003 تا 2011به چاپ رسیده است که تنها دو مقاله مربوط به سال 2003 و2004 و بقیه مقالات مربوط به سال های 2005 تا 2011 می باشد. از تعداد کل مقالات، 17 مقاله در رابطه با عضله و اثر مداخله بر آن، 3 مقاله در مورد استخوان و نیز تاثیر مداخله بر آن و 4 مقاله در رابطه با عضله و استخوان و نیز اثر مداخله بر هر دو سیستم بصورت توام، یافت شد. 22 مقاله ی دیگر در مورد سیستم های دیگر همچون قلب، عروق، خواب و شناخت و ادراک بود.

نتایج حاصل از این مطالعات، نشان داد که استراحت مطلق، اثرات منفی گسترده ای بر روی سیستم عضلانی اسکلتی به جا می گذارد. این اثرات، شامل تغییر فعالیت تونیک به فازیک عضلات، آتروفی عضلانی و پوکی استخوان که از روزهای اولیه پس از استراحت مطلق، شروع می شود و حتی تا 180 روز پس از پایان دوره استراحت مطلق باقی می ماند، می باشد. با توجه به اینکه استراحت به عنوان یک روش درمانی در مورد بعضی از بیماری ها از جمله کمردرد به کار می رود، شناخت اثرات منفی استراحت می تواند در کاهش تجویز استراحت مطلق به عنوان یک روش درمانی، موثر باشد.