پیشینه ی مدرسه ی گندی شاپور، مهم ترین مرکز پزشکی در دوره باستان

ایران کشوری با تمدنی کهنسال است که در دوره های ویژه ای از تاریخ خود شاهد شکوفایی دانش پزشکی بوده است. برای نمونه، یکی از دورانهای بالندگی پزشکی در ایران، دوره ساسانیان (226-625 م) بوده است. در آن دوران، شهر گندی شاپور واقع در جنوب شرقی ایران، نزدیکی شوش در استان خوزستان کنونی، از مراکز عمده علمی - فرهنگی بوده و شهر مزبور که در سده ی سوم میلادی بازسازی گردیده بود، به زودی به مهمترین مرکز علمی دوران باستان تبدیل شد. درمدرسه گندی شاپور، پزشکانی از ملیتهای مختلف در آن حضور داشتند. این مدرسه بعدها تاثیر عمده ای بر گسترش پزشکی در دوره اسلامی باقی گذاشت. در مدرسه گندی شاپور، میراث پزشکی ایران، یونان و هند حفظ شد و گسترش یافت و پس از آن به سرزمینهای اسلامی و سپس به غرب راه یافت. بیمارستان گندی شاپور نیز به عنوان الگویی برای تاسیس بیمارستانها، در سرزمین های اسلامی مورد استفاده قرار گرفت.آنچه در این نوشتار ارائه شده پیشینه ی مختصری از مدرسه گندی شاپور و تاثیر آن بر گسترش دانش پزشکی در دوره باستان است.