تعیین عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 89-88

پیشرفت تحصیلی دانشجویان و عوامل موثر درآن از اولویت های پژوهشگران و همچنین مدیران آموزشی دانشگاه هاست. هدف این مطالعه تعیین عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 89-88 می باشد.
این مطالعه مقطعی در سال تحصیلی89-1388در دانشگاه علوم پزشکی ایران با 670 نمونه انجام شد. اطلاعات لازم از طریق سیستم سما شامل اطلاعات دموگرافیک و آموزشی (معدل کل، تعداد دروس مردودی و ترم های مشروطی) جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل از طریق آزمون های t-test، آنالیز واریانس یا شکل های ناپارامتری آن و پیشگویی معدل کل دانشگاه، دروس مردودی و ترم های مشروطی با استفاده از رگرسیون چندگانه و لجستیک در نرم افزار SPSS نسخه 15 انجام شد.
بالاترین معدل متعلق به انستیتو روانپزشکی و کمترین آن در دانشکده پزشکی بود. همچنین دانشکده پزشکی بالاترین تعداد دروس مردودی را داشت. 6/28% دانشجویان دروس مردودی و 4/8% آنها ترم مشروطی داشتند. متغیرهای تعداد دروس مردودی، تعداد ترم های مشروطی، جنس، مقطع تحصیلی، دانشکده و معدل کل به عنوان متغیرهای پیشگو برای پیشگویی معدل کل، تعداد دروس مردودی و تعداد ترم های مشروطی وارد مدل رگرسیون شدند. همچنین همین متغیرها برای پیشگویی وجود ترم های مشروطی و وجود دروس مردودی با استفاده از رگرسیون لجستیک به کار گرفته شدند.
جنس، مقطع تحصیلی و دانشکده از جمله عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی می باشند. پذیرش دانشجویان تکمیلی و دختر، استفاده از سهمیه های بومی و ارائه امکانات رفاهی می تواند بر این پیشرفت موثر باشد. پذیرش تعداد زیاد دانشجو در مقاطع پزشکی عمومی و تحصیلات تکمیلی نیز خود از جمله دلایل عدم موفقیت این دانشجویان می باشد.