شیوع اختلال صدا در معلمین دبستان های شهر یزد و آگاهی و عملکرد آنان نسبت به دیسفونی

تدریس در مدرسه به عنوان یک عامل خطر شغلی برای ایجاد اختلال در صدا شناخته شده است که با نحوه عملکرد شغلی و رضایت شغلی نیز مرتبط است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آگاهی و رفتارهای پیشگیری کننده از اختلال صدا (disphonia) و همجنین میزان شیوع آن در معلمین زن دبستان های شهر یزد انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 280 معلم که به صورت تصادفی از نواحی آموزش و پرورش یزد انتخاب شده بودند، انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای که روایی و پایایی آن تایید شده بود، استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی، آنالیز واریانس و آزمون تی در سطح معنی داری 05/0 P< تجزیه و تحلیل شدند.
میزان شیوع اختلال صدا در معلمان 4/55% و شایع ترین مشکل «خشک شدن گلو» بود. میزان آگاهی معلمان در حد متوسط گزارش شد. بین تحصیلات و میزان آگاهی رابطه معنی داری وجود داشت و افراد دارای تحصیلات لیسانس و بالاتر نسبت به سایرین دارای نمره آگاهی بیشتری بودند (02/0 P<)؛ همچنین بین جنس و ساعات تدریس رابطه معنی داری وجود داشت و زنان بیشتر از مردان در خصوص عوامل پیشگیری کننده از این اختلال اطلاعات داشتند (04/0 P<). بین آگاهی و رفتار پیشگیری کننده از اختلال صدا رابطه معنی دار آماری وجود داشت (01/0 P<) و معلمانی که دارای نمره آگاهی بیشتری بودند، رفتارهای پشگیری کننده بهتری نسبت به سایرین داشتند.
شیوع بالای این مشکل در معلمین دبستان های شهر یزد، نشان می دهد که رفتارهای پیشگیری کننده از این اختلال بسیار ضعیف می باشد و توصیه می شود با برگزاری کلاس های آموزشی از سوی متخصصین این امر، میزان آگاهی و عملکرد معلمان به منظور پیشگیری و کنترل این مشکل افزایش داده شود.