ارتباط سبک های رهبری تحول گرا و عمل گرای مربیان با رضایت بازیکنان لیگ برتر هندبال ایران

یکی از مهم ترین دستاورد های رهبری، رضایت است (باس،2006). استفاده از سبک های مناسب رهبری می تواند منجر به افزایش سطح رضایت شود. هدف از این تحقیق، تعیین رابطه بین سبک های رهبری عمل گرا و تحول گرای مربیان در چار چوب مدل باس (1985) و میزان رضایت ورزشی بازیکنان تیم های لیگ برتر هندبال ایران بود. سبک رهبری مربیان از طریق پرسش نامه رهبری چند عاملیMLQ و رضایت بازیکنان از طریق پرسش نامه رضایت ورزشی ASQ اندازه گیری شد. پرسش نامه های مذکور پس از تعیین اعتبار (ظاهری، صوری، محتوایی و سازه از طریق تحلیل عاملی تاییدی) و پایایی (95/ α=. برای MLQ و 96/ α=. برای ASQ) در بین نمونه آماری که برابر کل جامعه آماری و به تعداد 218ورزشکار بود، توزیع شدند.
به منظور تجزیه و تحلیل داده ها روش آمار از نوع همبستگی به کار گرفته شد و در راستای تعیین رابطه و پیش بینی میزان رضایت بازیکنان از طریق سبک های رهبری عمل گرا و تحول گرای مربیان، از رگرسیون تک متغیره و چندمتغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد که: رهبری تحول گرا (با 66/0 ß =) توان پیش بینی رضایت بازیکنان و رهبری عمل گرا (با 19/0 ß=) توان پیش بینی رضایت بازیکنان را دارند. از بین مولفه های رهبری تحول گرا، نفوذ کمال گرایانه و توجه به تفاوت های فردی، و از بین مولفه های رهبری عمل گرا، مدیریت مبتنی بر پاداش های اقتضایی و مدیریت مبتنی بر استثنائات (فعال) ارتباط مثبت و معنی داری با رضایت بازیکنان دارند. رهبری عدم مداخله (با 31/0- ß =) توان پیش بینی رضایت را دارد. از یافته ها چنین استنباط می شود که سبک رهبری تحول گرا بیش از سبک دیگر در افزایش رضایت بازیکنان اثر دارد.