مقایسه برخی ویژگی های جسمانی و فیزیولوژیکی فوتبالیست های مرد نخبه ایران با چند کشور منتخب

هدف این پژوهش برخی ویژگی های جسمانی و فیزیولوژیکی فوتبالیست های مرد نخبه ایران با چند کشور منتخب بوده است. برای این منظور 23 نفر از بازیکنان تیم ملی فوتبال بزرگسالان ایران که بعد از مسابقات لیگ برتر 86-85 در اردوی تدارکاتی مسابقات جام ملت های آسیا (2007) حضور داشتند انتخاب شدند و برخی ویژگی های جسمانی و فیزیولوژیکی آن ها از جمله قد و وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی، چابکی، سرعت، انعطاف پذیری، توان پا ها، درصد حداکثر اکسیژن مصرفی در آستانه بی هوازی، توان هوازی و بی هوازی در یکی از مراحل آماده سازی مورد سنجش قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار های آماری SPSS و Statistical در دو بخش توصیفی و استنباطی در سطح اطمینان 95 درصد (05/0=) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها در بخش توصیفی نشان داد شاخص توده بدن بازیکنان نخبه فوتبال ایران بیشتر از شاخص توده بدن بازیکنان نخبه فوتبال عربستان، هنگ کنگ، ژاپن، استرالیا، دانمارک و انگلستان است. میانگین توان پا های بازیکنان نخبه فوتبال ایران بیشتر از میانگین توان پا های بازیکنان نخبه فوتبال استرالیا و انگلستان و کمتر از میانگین توان پا های بازیکنان نخبه دانمارک بود. همچنین میانگین زمان آزمون چابکی بازیکنان نخبه فوتبال ایران بیشتر از میانگین زمان آزمون چابکی بازیکنان نخبه فوتبال دانمارک بود. در بخش استنباطی مشخص شد که بین میانگین قد و وزن، درصد چربی، توان هوازی، توان بی هوازی، درصد حداکثر اکسیژن مصرفی در آستانه بی هوازی، انعطاف پذیری تنه به جلو و سرعت تفاوت معنی داری در سطح اطمینان 95 درصد (05/0=) بین بازیکنآن ها و برخی از کشور های منتخب وجود دارد؛ بنابراین به نظر می رسد بازیکنان تیم ملی فوتبال بزرگسالان ایران به طور کلی از لحاظ برخی فاکتور های جسمانی و فیزیولوژیکی نسبت به بازیکنان کشور های منتخب در سطح مطلوبی قرارندارند و برای موفق شدن در رقابت های بین المللی باید به استاندارد های موجود نزدیک شوند و رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت آن ها مورد توجه واقع گردد.