تاثیر پروتکل تعدیل شده درمان اغتشاشی بر الگوی فعالیت عضلانی و عملکرد بیماران مبتلا به پارگی لیگامان متقاطع قدامی

پارگی لیگامان متقاطع قدامی (ACL) از عمده آسیب های مفصل زانو است. کنترل عصبی- عضلانی فاکتور حیاتی در ثبات دینامیکی مفصل زانوی بیماران دارای پارگی لیگامان متقاطع قدامی (ACLD)، می باشد. آموزش عصبی- عضلانی (به ویژه اغتشاش درمانی) در تمرین درمانی و توانبخشی آسیب ACL افزایش یافته است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر پروتکل تعدیل شده اغتشاش درمانی بر سیستم کنترل عصبی- عضلانی و بهبود عملکرد بیماران ACLD می باشد.
10 ورزشکار حرفه ای مرد، با میانگین گذشت 19/3 ±7/6 ماه از پارگی یک طرفه ACL شرکت داده شدند. اطلاعات الکترومایوگرافی سطحی(EMG) از عضلات رکتوس فموریس، واستوس مدیالیس، مدیال گاستروکنمیوس، لترال همسترینگ و گلتئوس ماگزیموس، طی انجام پرش متقاطع، جمع آوری شد. الگوی فعالیت عضلات قبل و بعد از 10 جلسه اغتشاش درمانی مقایسه شد. نتیجه درمان از نمرات پرسش نامه ها و آزمون های عملکردی مشخص شد.
نمرات پرسش نامه IKDC و آزمون های عملکردی بهبود معناداری داشتند(05/0>P). الگوی فعالیت عضلات تعدیل گردید. عضله رکتوس فموریس در هر دو اندام درگیر و غیردرگیر، از یک سو شروع فعالیت زود هنگام تر و از سوی دیگر زمان به قله رسیدن دیرتر و در مجموع فاصله زمانی وارد عمل شدن تا رسیدن به قله فعالیت طولانی تری را نشان داد (05/0>P).
اغتشاش درمانی تاثیر مرکزی بر سیستم کنترل عصبی-عضلانی داشته و با تغییر در کنترل فیدفوروارد (feedforward) این سیستم، سبب تعدیل آن در بیماران ACLD می شود. فعالیت عضله رکتوس فموریس، نه تنها به زیان ACL نیست، بلکه نقش حمایتی دارد. فعالیت بهینه این عضله در پیش گیری و توانبخشی آسیب ACLمهم می باشد.