بررسی امکان سنجی تاثیر فرم و تراکم بلوک های مسکونی بر مصرف انرژی شهر، نمونه موردی شهر جدید هشتگرد

رشد شتابان و فزاینده شهرنشینی و در پی آن، افزایش جمعیت شهرها، پیامدهای مختلفی را در زمینه های گوناگون به دنبال داشته است. از جمله مهمترین این پیامدها می توان به افزایش مصرف و تقاضا برای منابع انرژی اشاره نمود، که خود از دو جنبه محدود بودن منابع انرژی مورد مصرف و آلودگی های زیست محیطی ناشی از مصرف سوخت های فسیلی قابل تامل است. در همین راستا، فراگیر شدن آگاهی های عمومی نسبت به جنبه های یاد شده و سایر جنبه های شهرنشینی، سبب شد تا رویکردهای نوینی نظیر توسعه پایدار، نوشهرسازی و غیره در شهرسازی ظهور یافته و اهمیت و توجه به بحث انرژی را در شهرسازی بیش از پیش آشکار نماید. مفهوم انرژی در شهر، با مولفه های برنامه ریزی و طراحی شهری در دو سطح کلان و خرد ارتباط مستقیم داشته و با تغییر آنها، میزان مصرف انرژی نیز تغییر خواهد کرد. یکی از این مولفه های مهم، ویژگی های کالبدی ساختمان است که بر میزان مصرف انرژی در این بخش مهم، با سهم 40 درصدی از کل انرژی مصرفی در شهرها، تاثیر می گذارد. تاکنون مطالعات بسیاری در زمینه ارتباط میان اجزاء معماری ساختمان و کاهش مصرف انرژی صورت گرفته، ولی تحقیقات کمی به خصوص در کشور ما در زمینه ارتباط میان شهرسازی و انرژی انجام شده است. در این مقاله، ابتدا بنیان های فکری و تحقیقات مختلف صورت گرفته در زمینه انرژی و شهر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته، سپس مولفه های موثر برنامه ریزی و طراحی شهری بر میزان مصرف انرژی در شهر به طور خلاصه بررسی شده و در نهایت با تمرکز بر بخش ساختمان، دستورالعمل هایی جهت کاهش مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی ارائه گردید. در مرحله بعد، برای 35 هکتار از اراضی شهر جدید هشتگرد، سه سناریوی پیشنهادی ارائه شد و در انتها نیز با اندازه گیری شاخص های انرژی ساختمان توسط نرم افزارهای Ecotect، میزان مصرف انرژی ساختمان های سناریوهای مختلف ارزیابی شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که با اعمال تغییر در فرم، تراکم، جهت گیری و ارتفاع ساختمان های مسکونی، می توان تا حدود 45 درصد از میزان مصرف انرژی ساختمان کاست.