نقش ویتامین ای داخلی در فرایند ایسکمیک پره کاندیشنینگ کلیه: تفاوت میان رت های نر و ماده

آنتی اکسیدانهایی نظیر آلفا-توکوفرول یا ویتامین ای و بتا-کاروتن یا ویتامین آنقش مهم حفاظتی در فرایند ایسکمیک پره کاندیشنینگ (القای دوره های ایسکمی کوتاه و مکرر) داشته و اولین سطح دفاعی علیه آسیبهای اکسیداتیو هستند. در این مطالعه پس از القای ایسکمی رپرفیوژن (ischemia-reperfusion) و ایسکمیک پره کاندیشنینگ (ischemic-preconditioning) در رتهای نر و ماده مقادیر این آنتی اکسیدانها اندازه گیری و سپس مقایسه گردید.
رتهای ویستار (تعداد=48) بطور تصادفی به شش گروه تقسیم شدند (در هر گروه 8 رت): گروه A (کنترل نر)، گروه B (کنترل ماده)، گروه C (ایسکمیک رپرفیوژن نر)، گروه D (ایسکمیک رپرفیوژن ماده)، گروه E (ایسکمیک پرکاندیشنینگ نر) و گروه F (ایسکمیک پرکاندیشنینگ ماده). در گروه های C و D ایسکمی با بستن شریانهای کلیوی سمت چپ بمدت 45 دقیقه القا شد. در گروه های E و F قبل از القای دوره ایسکمی 45 دقیقه ای نهایی چهار بار شریانهای کلیه چپ بمدت 4 دقیقه بسته و سپس بمدت 11 دقیقه باز شدند. بعد از این اقدامات سرم خون رتها برای بررسی مقادیر نیتروژن اوره، کراتینین، ویتامین آو ویتامین ای گرفته شد. بافتهای کلیوی هم جهت ارزشیابی های هیستولوژی ارسال شد.
میزان آلفا-توکوفرول در هر دو جنس نر و ماده در گروه IPC نسبت به IR و نیز در در گروه IPC ماده نسبت به IPC نر افزایش معناداری نشان داد (P<./01). میزان ویتامین آتغییرات چندانی نداشت. نتایج هیستولوژیکی نشان داد که آسیبهای کلیوی ناشی از ایسکمی رپرفیوزن در جنس ماده کمتر بوده است. همچنین اثرات حفاظتی IPC در جنس ماده بیشتر بوده است (P<./01).
القای IPC آسیبهای کلیوی را در هر دو جنس نر و ماده کاهش داد اما همزمان با افزایش سطح ویتامین ای داخلی آسیبهای بافتی در جنس ماده کاهش معنادارتری نشان داد.