ارزیابی حجم تومورهای تجربی در موش با استفاده از سیستم تصویربرداری نوری در مراحل مختلف رشد

تصویربرداری مولکولی فلئورسنس در مد بازتابشی برای ارائه اطلاعات درمورد فرآیندهای پاتولوژیک یک روش قدرتمند است. رشد تومور یک فرآیند پاتولوژیک شایع است که می توان آن را به وسیله کولیس اندازه گیری کرد. دقت اندازه گیری هنگام استفاده از کولیس به مهارت کاربر بستگی دارد. تحقیقات اخیر نشان می دهد که روش تصویربرداری مولکولی فلئورسنت (Fluorescence molecular imaging (FMI)) 1 می تواند به عنوان روش دقیق تر جهت اندازه گیری آهنگ رشد تومور مورد استفاده قرار گیرد. هدف از ایجاد این پروژه اعتبار دادن به روش FMI جهت سنجش رشد تومور در مقایسه با روش های متداول اندازه گیری حجم تومور مانند اندازه گیری با کولیس است.
در این مطالعه با استفاده از مدل حیوانی تومور، همبستگی بین روش غیرتهاجمی فلئورسنت و روش های سنتی مورد ارزیابی قرار گرفت. دودمان سلولی WEHI-164 در 36 موش BALB/c که در سه گروه 12تایی تقسیم شده بودند به صورت زیر پوستی تزریق شد و پس از 10روز، اندازه تومور به وسیله کولیس اندازه گیری گردید. به طور همزمان اندازه تومور با تزریق ماده فلئورسین در مرکز تومور توسط روش FMI اندازه گیری گردید. درنهایت همبستگی بین اندازه گیری حجم تومور توسط روش های سنتی و اندازه گیری توسط روش FMI توسط روش اسپیرمن و منحنی ROC ارزیابی شد.
نتایج نشان می دهد که ضریب بستگی اسپیرمن بین حجم تومور و ارتفاع منحنی شدت فلئورسنت در گروه اول، دوم و سوم شدت به ترتیب 019/0، 5/0، 09/0 است. آنالیز منحنی ROC نشان می دهد که نقطه قطع حجم و وزن تومور به ترتیب 93 میلی متر مکعب و 12/0 گرم می باشد.
در موقعیت ما، بین اندازه گیری رشد تومور در موش BALB/c توسط FMI با اندازه گیری توسط روش های مرسوم برای حجم و وزن، همبستگی معنی داری وجود ندارد. بنابراین دقت اندازه گیری روش FMI در مورد رشد تومور در حیوانات کوچک نیاز به اصلاح و بهبود دارد.