تاثیر واحدهای لندفرم بر توزیع فراوانی و تغییرات مکانی ویژگی های بیولوژیکی خاک در دشت تبریز

این مطالعه با هدف ارزیابی توزیع فراوانی و تغییرات مکانی ویژگی های بیولوژیکی خاک سطحی در داخل و بین لندفرم های مختلف تپه، دشت دامنه ای، دشت آبرفتی رودخانه ای، دشت و اراضی پست دشت تبریز در شمال غرب ایران انجام شد. در این مطالعه نمونه برداری از خاک جهت اندازه گیری چهار ویژ گی بیولوژیکی به همراه کربن آلی و واکنش خاک برای 98 نقطه و به صورت شبکه ای با فاصله 1000 متر با توجه به تغییرات خاک انجام شد. توزیع فراوانی متغیرهای خاک نشان داد که ویژ گی های بیولوژیکی خاک از توزیع فراوانی نرمال برخوردار نبوده و پس از تبدیل لگاریتمی، نرمال گردیدند. درمتغیرهای کربن بیوماس وسهم میکروبی تبدیل داده هابا استفاده از تابع های لگاریتمی هر چند در کاهش ارزش چولگی موثر بود اما توزیع فراوانی همچنان غیرنرمال باقی ماند. تفکیک نمونه ها در واحدهای لندفرم باعث بهبود نرمال بودن توزیع داده ها گردید، به طوریکه این پارامترها در تمام لند فرم ها به جز دشت نرمال شدند. در بین متغیرهای اندازه گیری شده، کربن آلی و تنفس میکروبی وابستگی مکانی متوسط داشتند. کسر متابولیکی و سهم میکروبی بدون وابستگی مکانی و واکنش خاک از وابستگی مکانی قوی برخوردار بودند. نتایج نشان می دهد که وابستگی مکانی خصوصیات بیولوژیکی خاک بیشتر تحت تاثیر عوامل غیرذاتی و مدیریتی مانند نوع کاربری، شخم و آبیاری می باشد. متغیرهای بیولوژیکی به شدت تحت تاثیر مقیاس بوده و با بزرگتر شدن مقیاس وابستگی مکانی قوی تری را نشان دادند. هم چنین تغییرپذیری ویژ گی های مورد مطالعه نتیجه تغییر در محیط های رسوب گذاری و یا اختلاف در مراحل خاکسازی یا هیدرولوژیکی برای موقعیت های مختلف لندفرم می باشد.