الگوی تجویز دارو در سالمندان مقیم آسایشگاه های شهر تهران

افراد سالمند در قیاس با دیگر گروه های سنی،بیشتر به بیماری مبتلا شده و دارو مصرف می کنند.با توجه به آسیب پذیری سالمندان مقیم آسایشگاه،مصرف دارو در آنها اهمیت بیشتری پیدا می کند. این مطالعه با هدف بررسی تعیین الگوی تجویز دارو در سالمندان مقیم آسایشگاه های شهر تهران انجام شده است.
در این مطالعه مقطعی، اطلاعات دارویی170 نفر سالمند مقیم آسایشگاه، که به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی دو مرحله ای انتخاب شده بودند، استفاده شد.برای جمع آوری داده ها از پرونده بیماران ومصاحبه با پرستار وپزشک و تکمیل پرسشنامه مورد نظر استفاده گردید. داده های حاصل با استفاده از شاخص های میانگین وپراکندگی توصیف، وبااستفاده از آزمون های مجذور خی،تی تست، وفیشرتحلیل شد.برای این منظور نرم افزار آماری SPSS نسخه 16بکار گرفته شد..
میانگین سنی سالمندان نمونه گیری شده 2/4±75/79 سال، و 7/64% آنها مونث بودند. 4/62 درصد بیش از 5 قلم دارو دریافت می کردند. میانگین اقلام دارویی تجویز شده 55/7 بوده و دامنه اقلام از 1 تا 19گسترده بود. قرص ها با 2/98 درصد، داروهای تزریقی با 6/20 درصد، قطره ها با 5/13 درصد، شربت با 8 /8 درصد، اسپری با 5/6 درصد و پماد و شیاف با 9/2 درصد بیشترین اشکال دارویی مصرف شده بودند. گروه دارویی سیستم اعصاب مرکزی بالاترین درصد فراوانی مصرف را داشت و پس از آن ویتامینها، داروهای قلبی- عروقی،داروهای خونی(ضد انعقادها) و داروهای گوارشی قرارداشتند. پر مصرف ترین داروها عبارت بودند از ویتامینها (2/81٪)،آسپرین (64/37%)،، وآلپرازولام (35/22%). بین گذراندن دوره های آموزشی سلامت سالمندان ومیانگین اقلام دارویی تجویز شده رابطه معنی داری وجود نداشت.(P = 0.054) دارا بودن تخصص پزشکی در میانگین اقلام دارویی تجویز شده تفاوتی را ایجاد نمی کرد p=0.068)) ولی ارتباط معنی داری بین داشتن ونداشتن بیمه وتعداد اقلام دارویی تجویز شده وجود داشت. (p =0.05) تدوین و برگزاری برنامه های آموزشی داروشناسی سالمندی برای پزشکان ونظارت بیشتر بر روی مراکز مراقبت از سالمندان می تواند تاثیر مناسبی در اصلاح فرهنگ تجویز دارو داشته باشد.