تبیین تجربه سالمندان و مراقبین عضو خانواده آنان از دوستدار سالمند بودن شهر تبریز

این تحقیق به منظور بررسی تجارب سالمندان و مراقبین عضو خانواده شهر تبریز در خصوص وضعیت دوستدار سالمند بودن شهر تبریز انجام گرفت تا امکان ارایه پیشنهادات کاربردی برای ارتقای وضعیت شهر مهیا گردد.
روش تحقیق: این پژوهش به صورت مطالعه کیفی در سال 1389 در 4 مرکز بهداشتی درمانی کلان شهر تبریز انجام یافت. در این مطالعه 4 بحث گروهی جداگانه با حضور سالمندان یا مراقبین عضو خانواده آنان انجام و کلا32 نفر در این بحث ها حضور داشتند.
درمطالعه حاضر، نظرات در طبقات خانه، حمل و نقل و معابر، پارک ها جمع آوری گردید. در کل بیشترین تجربه از وجود موش های فاضلاب و وضعیت حمل و نقل اتوبوس شهری بود. در مرکز منظریه بیشترین تجربه ناخوشاینداز حمل و نقل و ایستگاه های اتوبوس اعلام گردید. در مرکز منتظری وجود موش های فاضلاب و مشکلات معتادین در پارک عنوان شد. در مرکز جمشید عدم وجود سیستم فاضلاب عمده ترین نگرانی بود. در مرکز زعفرانیه مسیر بد اتوبوس و حیوانات موذی مهمترین مشکل ذکر شد.
استاندارد سازی حمل و نقل درون شهری، کاهش هزینه های تاکسی، تامین سیستم دفع فاضلاب، مبارزه باحیوانات موذی،آموزش های رسانه ای،نصب تابلوهای ویژه سالمندان، تعبیه صندلی درخیابان ومحله ها،استاندارد سازی پارک ها،فراهم کردن امنیت از جمله فعالیتهایی است که باید با مشارکت سیاستگذاران، مردم و سالمندان در راستای دوستدار سالمند شدن محیط زندگی آنان صورت پذیرد