مقایسه اندازه ضخامت جدار اینتیما- مدیا شریان کاروتید در دیابتی های تیپ 2 مبتلا به رتینوپاتی و بدون رتینوپاتی

بیماری های میکروواسکولار و ماکروواسکولار در زمینه بیماری دیابت تیپ دو از مدت ها قبل شناخته شده اند. هر دو نوع درگیری شریان، دارای ریسک فاکتور کم و بیش مشابهی هستند و با دیابت همراهی دارند، لیکن مطالعات زیادی در خصوص همراهی درگیری واسکولار شبکیه با درگیری عروق بزرگ نظیر کاروتید در مبتلایان به دیابت تیپ دو انجام نشده است. در این مطالعه سعی شده است تا ارتباط درگیری میکروواسکولار شبکیه با ضخامت لایه اینتیما- مدیا کاروتید بررسی شود.
در این مطالعه به روش مورد- شاهدی تعداد 100 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو بررسی شدند. ضخامت لایه اینتیما و مدیای شریان کاروتید با استفاده از سونوگرافی داپلر رنگی اندازه گیری شد و با نتایج به دست آمده از معاینات چشم پزشکی مقایسه گردید. رتینوپاتی دیابتی در 50 بیمار (50%) وجود داشت. ضخامت لایه اینتیما- مدیا در این بیماران در مقایسه با بیماران فاقد رتینوپاتی بیش تر بود (17/0±77/0 در برابر 2/0±71/0 میلی متر 041/0P=). هم چنین در بیماران دچار رتینوپاتی پرولیفراتیو در مقابل نان- پرولیفراتیو بیش تر بود (16/0±87/0 در برابر 10/0±68/0 میلی متر 001/0P<).
میان رتینوپاتی دیابتی با افزایش ضخامت لایه اینتیما- مدیا و درگیری کاروتید همراهی وجود دارد و وجود یکی از این یافته ها می تواند نشان دهنده وجود عارضه دیگر باشد. پیشنهاد می گردد که در بیماران دیابتی که به صورت روتین تحت معاینات چشم پزشکی قرار می گیرند، با مشاهده رتینوپاتی دیابتی، به خصوص رتینوپاتی پرولیفراتیو وضعیت عروق کاروتید با استفاده از روش های غیر تهاجمی نظیر سونوگرافی کالر داپلر به منظور تشخیص بیماری های شریان کاروتید و پیشگیری از حوادث عروق مغزی بررسی گردد.