مقایسه میزان pHبزاق تجمعی افراد دیابتی مراجعه کننده به مرکز دیابت دانشگاه شهیدصدوقی یزد و افراد غیردیابتی

دیابت دارای عوارض دهانی گسترده ای است که آن را می توان به تغییرات خواص بزاق نسبت داد. در این مطالعه به بررسی میزان pH بزاق تجمعی افراد دیابتی مراجعه کننده به مرکز دیابت دانشگاه شهید صدوقی یزد و افراد غیردیابتی پرداخته شده است.
مطالعه حاضراز نوع مورد- شاهد مقطعی بود که برروی 60 نفر(دو گروه 30 نفره دیابتی نوع 2 و غیر دیابتی) انجام شدکه 2 نفر از افراد گروه مورد مطالعه به دلیل عدم همخوانی pH بزاقشان باکاغذ مطالعه از مطالعه خارج شدند. از افراد مورد مطالعه در حالی که حداقل 2 ساعت قبل چیزی نخورده و نیاشامیده بودند و سیگار هم نکشیده بودند. نمونه گیری از بزاق انجام شد، سپس با کاغذ pH سنج مدرج از 5/5تا 8 pH نمونه های بدست آمده سنجیده شد سپس نمونه FBS افراد نیز بلافاصله گرفته شد. داده های دو گروه جمع آوری شد و آنالیز آماری داده ها به روش t-test و mann-whitney و spearman correlation و با کمک نرم افزار 16SPSS محاسبه شد.
میانگین pHگروه مورد و شاهد به ترتیب 57/0±11/6 و 64/0±66/6 بود که در افراد دیابتی به طور معنی داری از گروه شاهد پایین تر بود(001/0= pvalue). دو گروه از لحاظ سنی تفاوت معنی دار آماری داشتند(034/0pvalue=). ولی حتی وقتی با آزمون کوواریانس کنترل سن انجام شد باز هم ارتباطPH بزاق و FBS معنی دار شد(007/0pvalue=).
pH بزاق تجمعی افراد دیابتی از گروه غیردیابتی کمتر بود و دارای رابطه معکوس با میزان FBS بود(031/0pvalue=).