تاثیر آموزش الگوی خودمراقبتی اورم بر عملکردارتباطی دانشجویان کارشناسی پرستاری

برقراری ارتباط با بیمار مرحله اولیه و هسته اصلی مراقبت های پرستاری است. مهارت های ارتباطی بیمار محور، نیازمند توجه خاص بوده، ضروری است که در این مورد تدابیر لازم صورت گیرد. یکی از عوامل زیربنایی که مانع ارتقای سطح کمی و کیفی مراقبت ها می شود، عدم به کارگیری یک الگوی نظری متناسب با امکانات محیط های بالینی است. این تحقیق با هدف تعیین تاثیر آموزش الگوی خودمراقبتی اورم بر عملکرد ارتباطی دانشجویان پرستاری در بالین انجام شد.
روش تحقیق: در این پژوهش نیمه تجربی، 66 دانشجوی پرستاری به صورت در دسترس انتخاب شدند. دانشجویان گروه مداخله در مورد الگوی خودمراقبتی اورم و دانشجویان گروه شاهد طبق روش معمول، در زمینه فرایند پرستاری تحت آموزش قرار گرفتند؛ سپس به مدت یک هفته در قالب کارآموزی به مراقبت از بیمار پرداختند. داده ها با استفاده از فرم بازنگری ارزشیابی عملکرد و فرم ارزشیابی ثبت فرایند پرستاری، جمع آوری و با استفاده از آزمون های مجذورکای، من ویتنی و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین نمرات ارزشیابی عملکرد ارتباطی در گروه مداخله (6/10 ± 4/88) به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد (9/17 ± 0/79) بود (014/0= P).
با توجه به این که با آموزش الگوی خودمراقبتی اورم عملکرد دانشجویان 12% ارتقا یافت، پیشنهاد می گردد درس نظریه های پرستاری در مقطع کارشناسی پرستاری ارائه گردد