رابطه سرمایه اجتماعی با خطرپذیری در دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران

طرح مسئله: در این مقاله به بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با خطرپذیری در دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران در سال 1389، پرداخته شده است.
مطالعه حاضر، مطالعه ای میدانی و توصیفی از نوع همبستگی است. ابزارهای مطالعه، پرسش نامه سرمایه اجتماعی (اونیکس و بولن، 2000)، و خطرپذیری نوجوانان ایرانی (زاده محمدی و احمدآبادی، 1387)، بود. نمونه مورد مطالعه، 372 نفر از دانشجویان خوابگاهی دانشگاه علامه طباطبایی شهرتهران که به صورت تصادفی انتخاب گردیدند تشکیل دادند. داده های این مطالعه با استفاده از SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها نشان داد که همبستگی معنی دار منفی بین سرمایه اجتماعی با خطرپذیری در افراد مورد مطالعه وجود دارد. میانگین نمرات دختران، افراد متاهل و شاغل در پرسش نامه سرمایه اجتماعی، به طور معنی داری بیش از سایر گروه ها بود، برعکس میانگین نمره پسران، افراد مجرد و بیکار در پرسش نامه خطرپذیری به طور معنی داری بیش از گروه های دیگر بوده است.
وجود ارتباط بین سرمایه اجتماعی و خطرپذیری، مسئولیت متولیان سلامت جامعه و دانشگاه ها را در زمینه برنامه ریزی های اصولی پیشگیرانه و حمایتی موثر و مناسب در جهت ارتقاء سطح سلامت اجتماعی افراد جامعه و به ویژه دانشجویان، نمایان می سازد.