بازاندیشی طرح توسعه منطقه ای سلسله

برنامه های توسعه روستایی، از جمله برنامه های توسعه هر کشور برای بهبود شرایط زندگی ساکنان فقیر و کم درآمد روستایی و خودکفا کردن آنها در فرایند رشد و توسعه کلی کشور است. هدف برنامه های مذکور، تغییر ساختار اجتماعی و اقتصادی حاکم بر جامعه روستایی است. مجری و کارگزار در برنامه های مذکور نیز دولت ها هستند. طرح توسعه منطقه ای سلسله، یکی از مهمترین طرح های توسعه روستایی در کشور بوده که قبل از انقلاب، در منطقه الشتر اجرا شده است. با اینکه طرح مذکور، یکی از مهم ترین طرح های توسعه ای در دوران قبل و حتی بعد از انقلاب بوده، متاسفانه تا به حال ناشناخته مانده است. در پژوهش حاضر، تلاش شده است با استفاده از روش اسنادی، ابتدا ابهام هایی که درباره طرح مذکور وجود دارد، رفع شود و تصویری جامع و واضح از آن ارائه گردد. سپس با استفاده از روش پژوهش کیفی (مصاحبه و مشاهده)، آثار طرح توسعه سلسله در منطقه و آرای مردم محلی درباره طرح بررسی شده است. نتایج پژوهش حاضر، نشان می دهند که طرح توسعه منطقه ای سلسله، آثار عمیقی در ابعاد مختلف، به ویژه در زمینه آموزش، بهداشت و عمران در منطقه داشته است. با توجه به تجربه اجرای طرح توسعه منطقه ای سلسله می توان دریافت که فقط با رفتن بین مردم و کار کردن با آنها، می توان برنامه ریزی کرد. همچنین، برنامه ریزی را فقط در سطح محلی می توان انجام داد. بنابراین، به برنامه ریزی محلی نیازمندیم، نه تنها به این دلیل که برنامه ریزان در سطح ملی نمی توانند مسائل مردم را در سطح محلی شناسایی کنند، بلکه به این دلیل که به مشارکت مستمر مردم در فرایند توسعه نیاز است.