جنبه های اپیدمیولوژیک، بالینی و آزمایشگاهی تب مالت در خرم آباد

بروسلوز به عنوان یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان، هنوز هم یک مشکل بهداشت عمومی در بسیاری از کشورها از جمله ایران است و برای انجام پیش گیری، کنترل و سیاست ریشه کنی این بیماری، نیاز به اطلاعات دقیق و الگوهای اپیدمیولوژیک آن در کشور می باشد. این مطالعه با هدف تعیین جنبه های اپیدمیولوژیکی، بالینی و آزمایشگاهی تب مالت در بیماران دارای سابقه بستری انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه مقطعی بود که بر روی 126 بیمار مبتلا به تب مالت بستری شده در شهرستان خرم آباد (بیمارستان شهدای عشایر) در طی سال های 84 الی 89 انجام شد. داده ها از پرونده بیماران جمع آوری و پس از وارد کردن کلیه داده ها به نرم افزار SPSS نسخه 16 با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و 2χ، آنالیز واریانس یک طرفه و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
9/57 درصد (73 نفر) از افراد بیمار از جنس مرد و 73 درصد (92 نفر) از افراد در روستا سکونت داشتند و از نظر میانگین سنی بین بیماران شهری و روستایی تفاوت معنی داری وجود داشت. در این مطالعه 7/37 درصد سابقه مصرف لبنیات غیر پاستوریزه مثبت اعلام شده بود. فراوانی تشخیص اولیه در مناطق شهری و روستایی تفاوت معنی داری داشت و بیشترین رژیم درمانی مورد استفاده، ترکیب دارویی ریفامپین و داکسی سایکلین بود.
کنترل بیماری تب مالت عمدتا بر پایه پیش گیری قرار دارد و با توجه به بالا بودن بروز بیماری در مردان و زنان روستایی، آموزش برای پیش گیری از بیماری در هنگام تماس با دام ها و مصرف لبنیات غیر پاستوریزه می تواند در کنترل بیماری کمک کننده باشد.