آنزیم سیالیداز با تجزیه گلیکوپروتیین و گانگلیوزیدهای سطح سلول موجب تغییرات فیزیولوژی سلول و در نتیجه افزایش بیماری زایی می گردد. امروزه سیالیدازها در میکروارگانیسم های مختلفی مانند باکتری ها، پروتوزوآها و غیره جداسازی شده اند. بنابراین یافتن منابع ارزان و در دسترس جهت تولید آنزیم ها از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. این مطالعه با هدف جداسازی باکتری های مولد سیالیداز از فلور طبیعی دهان انجام گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی – توصیفی بر روی ۹۴ نمونه سواب تهیه شده از دهان از افراد مراجعه کننده به واحد دندانپزشکی شهریار انجام شد. برای جداسازی و تعیین هویت باکتری ها از محیط کشت ها وآزمون های اختصاصی استفاده گردید. با استفاده از آزمون حساس فلورومتریک '۲-(۴-متیل آمبلیفریل)- α-DN-استیل نورامینیک اسید به عنوان سوبسترا، باکتری های مولد سیالیداز شناسایی شدند. همچنین میزان پایداری آنزیم در pH و دماهای متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در مطالعه حاضر باکتری های جداسازی شده به جنس های استرپتوکوکوس، باکتریوییدس، فوزوباکتریوم، کاپنوسیتوفاگا و اکتینوباسیلوس تعلق داشتند. استرپتوکوک های جدا شده با ۹۸% تشابه متعلق به گونه های استرپتوکوکوس نمونیه، استرپتوکوکوس میوتانس، استرپتوکوکوس سانگوییس، استرپتوکوکوس سالیواریوس و استرپتوکوکوس ارالیس بودند. بیشترین فعالیت آنزیم سیالیداز در استرپتوکوک ها و باکتریوییدس ها در pH بهینه ۶ و دمای ۳۵ درجه مشاهده گردید. همچنین تولید آنزیم به موازات رشد باکتری انجام پذیرفت.

میکروفلور طبیعی دهان افراد سالم حاوی تعداد زیادی از باکتری مولد آنزیم سیالیداز می باشد که می تواند به عنوان منبعی ارزان و در دسترس در تولید آنزیم در مصارف صنعتی و پزشکی بکار گرفته شود.