-
تعبیر و تفسیر پالینولوژی رخنمون نهشته های دیرین دریاچه ای، واقع در دامنه کوه آتشفشانی دماوند، کوه های البرز میانی، شمال ایران حاکی از تغییرات وسیع گیاهی در طول زمان و بر مبنای تغییرات آب و هوایی طی توالی زمانی، در کواترنر است. مطالعه حاضر نشان داد که پوشش گیاهی ناحیه ای منطقه مورد مطالعه در کواترنر پیشین از نوع استپ کوهستانی نیمه خشک بوده است. با این حال، حضور و گسترش نسبی تعداد کمی از تاکسون های جنگلی تنک و آبی- مردابی، حاکی از شرایط آب و هوایی با (open woodland) خشکی کم است. بعضی از این فازهای آب و هوایی با خشکی نسبی کم در طی 70 هزار ساله گذشته، هم زمانی با فازهای آب و هوایی در طی آخرین دوره های یخچالی، در ناحیه هیمالیا را نشان می دهد. اگرچه نتایج حاصله پالینولوژی این مطالعه از نظر زمانی پراکنده به نظر می رسد، ولی تحقیق حاضر به طور آشکار پتانسیل این منطقه، برای مطالعات پالینولوژی دقیق تر را برای درک رفتار پوشش گیاهی ناحیه ای را در برابر تغییرات آب و هوایی جهانی در شمال ایران را نشان می دهد.
کلید واژگان: کواترنر، گرده، پوشش گیاهی، آتشفشان دماوند، ایرانPalynological analyses from exposed palaeolacustrine deposits located at the flanks of Damavand volcano, in the central Alborz Mountains in Northern Iran, provide a broad idea of the temporal variation of vegetation according to climate changes during a range of limited time intervals during the Quaternary period. This research reveals that the regional vegetation of the study area had been a semi-arid mountain steppe since the early Quaternary. However, moderate expansions of open woodlands and aquatic/marshy taxa indicate less arid climatic conditions. Some of these comparatively less arid phases during the last 70 ka are contemporaneous with the climatic amelioration phases during previous glacial periods in the Himalayan region. Although the results are scattered through time, they clearly show the potential of the study area for further palynological investigations with the aim of understanding the regional vegetation response on global climate changes in Northern Iran.
Keywords: Iran, Damavand volcano, Quaternary, pollen, vegetation -
سابقه و هدفبا وجود اینکه CTS (سندرم تونل کارپ) حجم وسیعی از مراجعین به درمانگاه الکترودیاگنوزیس در بخش طب فیزیکی و توانبخشی را تشکیل می دهد، ولی تاکنون مطالعه وسیعی در مورد میزان نرمال و تغییرات بر حسب سن در پارامترهای تاخیر زمانی شاخه حسی و حرکتی عصب میانی مچ دست صورت نپذیرفته است. لذا این تحقیق بر اساس نتایج حاصل از 6 سال فعالیت بخش الکترودیاگنوزیس بیمارستان نمازی شیراز طی سال های 1379-1374 انجام پذیرفت.مواد و روش هاتحقیق با طراحی توصیفی انجام گرفت. تعداد 1200 نفر از مراجعین به بیمارستان و افراد سالم جامعه به صورت اتفاقی انتخاب شدند. افراد فاقد بیماری های سیستمیک و دیابت، رادیکولوپاتی مهره های گردنی، نوروپاتی محیطی، آتروفی در ناحیه تنار دست و تستهای بالینی Tinel و Phallenمنفی و در سنین 80-10 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. پارامترهای تاخیر زمانی شاخه حسی و حرکتی عصب میانی دست در 10 گروه سنی مورد مطالعه قرار گرفتند و مقادیر نرمال آن با احتساب دو انحراف معیار و رابطه زمانی شاخه حسی و حرکتی بر حسب گروه های سنی تعیین شدند.یافته هادر این مطالعه میزان طبیعی تاخیر زمانی شاخه حرکتی عصب میانی دست از 5/2 تا 2/4 میلی ثانیه با میانگین 3/3 میلی ثانیه به دست آمد. این میزان بر حسب سن افزایش می یافت و از دهه پنجم به بعد این افزایش شدیدتر بود و به میزان کمی بیش از 1/0 میلی ثانیه در هر دهه افزایش می یافت که از طریق فرمول:DML (8cm)= 3.30+ Age-50/75 ±0.0025 ageبرای سنین مختلف قابل محاسبه می باشد. میزان طبیعی تاخیر زمانی شاخه حسی عصب میانی دست از 7/2 تا 7/3 میلی ثانیه با میانگین 2/3 میلی ثانیه به دست آمد. این میزان بر حسب سن افزایش می یافت و از دهه پنجم به بعد این افزایش شدیدتر و به میزان ms1/0 در هر دهه بود که از طریق فرمول:DSL (14cm) = 3.20 + Age-50/100 ± 0.0025 ageبرای سنین مختلف قابل محاسبه است.
نتیجه گیری و توصیه ها: در نظر گرفتن عامل سن در گزارشات الکترودیاگنوزیس و بررسی بیماران مشکوک به وجود CTS (سندرم تونل کارپ) از اهمیت ویژه ای برخوردار است. توصیه می شود از این پس مقایسه تاخیر زمانی شاخه حسی و حرکتی عصب میانی دست در افراد مراجعه کننده به مراکز الکترودیاگنوزیس در ایران بر اساس سن و در نظر گرفتن افزایش این پارامترها بر حسب سن و فرمولهای ارائه شده باشد.
کلید واژگان: Median nerve، Sensory latency، Motor latency، carpal tunnel syndromeBackgroundDespite the high incidence and prevalence of CTS, there is no exclusive data about normal values increment of motor and sensory distal latencies of median nerve at wrist according to age. This research was done in electrodiagnosis lab of Physical Medicine & Rehabilitation ward in Nemazi hospital in Shiraz between 1374-1379.Material And MethodsThis study was performed on 1200 cases that had no history of paresthesia and numbness in both hands and no history of diabetes mellitus, systemic disease, and electrodiagnosis evidence of no cervical radiculopathy or peripheral neuropathy. Tinel’s and phallen’s tests were also negative in all cases. Normal values, increment of motor and sensory distal latencies of both hands median nerves were studied and analyzed in ten age groups from 10-80 years.ResultsIn this study, the mean normal value for distal motor latency of median nerve was 3.3 ms (2.50-4.20ms). Increment of this value is mild (about 0.1ms per decade after 5th decade of life) and could be calculated with the following formula: DML (8cm)= (3.30+) ± 0.0025age. The mean normal value for distal sensory latency of median nerve was 3.2ms (2.7-3.70ms). Increment of his value is mild (about 0.1ms per decade after the 5th decade of life) that could be calculated with the following formula: DSL (14cm) =(3.20 +) ± 0.0025age.ConclusionsIt seems that age has significant influence on distal motor and sensory latencies at wrist. We recommend electrodiagnostic evaluations to be performed according to the age -
فسیل ماهیان ایران که از ناحیه البرز (مرکزی) شامل استان های تهران، البرز و مازندران، زاگرس (میانی و جنوبی) شامل استان های کرمانشاه، کردستان، همدان، ایلام، لرستان، چهارمحال بختیاری، خوزستان و هم چنین مناطق مرکزی غربی و جنوبی شامل استان های کرمان، اصفهان، فارس و یزد جمع آوری گردیده بود، با هدف بازنگری و اصلاح گونه شناسی و مشخص نمودن دوره زمانی فسیل شدن (Taphonomy) و دیرینه شناسی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. مجموعه نمونه های فسیلی ماهیان مورد مطالعه شامل صفحات استخوانی، دندان، اسکلت (جمجمه و ستون مهره) و فلس در قالب چهار رده طبقه بندی ماهیان صفحه استخوانی (Placoderms) ، غضروفی (Chondrichthyans) ، استخوانی (Osteichthyans) و فلس و شعاع های سخت (Acanthodians) شناسایی و کدبندی گردیدند. از تعداد 125 نمونه فسیلی، تعداد 37 گونه متعلق به 21 خانواده شناسایی شده که نمونه های متعلق به سه خانواده Gonostomatidae، Clupeidae و Dussumieriidae به ترتیب بیش ترین فراوانی فسیل ماهیانرا داشته اند. عمده ترین مناطق پراکنش آن ها در ناحیه زاگرس میانی بوده است. کلیه نمونه ها از گروه فسیل های دریایی در سازندهای رسوبی و آهکی زاگرس یافت شده اند. به لحاظ قدمت نمونه ها، قدیمی ترین مربوط به دوره Mesozoic با 250-200 میلیون سال در سازند بنگستان، و جوان ترین مربوط به دوره Tertiary با 5-2 میلیون سال در سازند مکران بودند.کلید واژگان: فسیل ماهیان، دیرینه شناسی، سازند زمین شناسی، جغرافیای زیستی، نواحی البرز و زاگرس و فلات مرکزی، ایرانFish fossils of the Alborz (central) and the Zagros (central and southern) region, and some of the central plato from Iran has been collected, with the aim of identification and systematic revise and defining the period of the fossilized typology (Taphonomy) and paleontology was used. Fossil samples were including bone plates, teeth, skeleton (skull, spine) and fish scales into four categories Placoderms, Chondrichthyans, Osteichthyans and Acanthodians were identified and coded. Of the 125 fossil specimens, 37 species belonging to 21 families were identified which samples belonging to three families Gonostomatidae, Clupeidae and Dussumieriidae have the highest abundance of fossilized fish. The main distribution areas were in the central Zagros region. All samples of marine fossils from in sedimentary formations and limestone of Zagros had been found. The oldest examples were of the Mesozoic period, 250-200 million years old of Bangestan formation, and the youngest samples of the Tertiary Period, dating back 5.2 million years old of Makran formation.Keywords: Fish Fossils, Paleontology, Geo-formation, Zoogeography, Alborz, Zagros, Central Plato Zone, Iran
-
بیان مساله: از دست دادن بینایی متعاقب صدمات وارده به ناحیه فک و صورت یکی از بدترین عوارضی می باشد که در صورت عدم درمان و دائمی شدن، آینده بیمار را به طور جدی تحت تاثیر قرار خواهد داد.هدفمطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی اختلال شدید بینایی (کوری) متعاقب صدمات ناحیه میانی صورت انجام شد.روش بررسیاین تحقیق توصیفی و گذشته نگر بر روی 207 بیمار دارای صدمات ناحیه میانی صورت مراجعه کننده به بیمارستان باهنر کرمان از مهرماه سال 1375 تا مهرماه سال 1381 انجام شد.یافته هاخطر وقوع کوری یک طرفه متعاقب شکستگی های ناحیه میانی صورت 5.3% و عامل اتیولوژیک وقوع کوری در بیشتر بیماران (81.8%) حوادث جاده ای بود. شایعترین نواحی دارای شکستگی همراه با از دست دادن بینایی بیمار در این تحقیق شکستگی های لفورت III، لفورت II و NOE بود.نتیجه گیریفراوانی وقوع کوری متعاقب صدمات ناحیه میانی صورت در این مطالعه با بیشتر مطالعات انجام شده مشابه بود اما از نظر عامل اتیولوژیک با کشورهای پیشرفته متفاوت ولی با کشورهای در حال توسعه مشابه بود.
کلید واژگان: کوری، صدمات ناحیه میانی صورت، معاینات چشم پزشکیStatement of Problem: Visual loss after traumatic injuries of the maxillofacial area is one of the worst complications of these injuries and if remains untreated will affect seriously the future life of patient.PurposeThe aim of this study was to evaluate the frequency of blindness associated with midfacial fractures in Kerman Bahonar Hospital from 1996-2002.Material And MethodsThis descriptive study was done retrospectively on 207 patients with midface maxillofacial trauma admitted to Kerman Bahonar Hospital from 1996 to 2002.ResultsThe frequency of unilateral blindness associated with midfacial trauma was 5.3 percent. The main etiologic factor was motor vehicle accidents (81.8%) and the most common area of fracture site of midface associated with blindness was Lefort III, Lefort II and NOE (Naso- Orbito- Ethmoidal) fractures.ConclusionThe evaluated frequency of blindness after midfacial injuries in this study was similar to previous studies. The etiologic factors were different from those of developed countries and similar to developing ones.Keywords: Blindness, Midfacial traumatic injuries, Ophthalmologic examination -
ناحیه مورد مطالعه در این تحقیق، بخش میانی پهنه زمین ساختی زاگرس می باشد که یکی از پویاترین پهنه های لرزه زمین ساختی ایران است. گسل های سیستم گسلی کازرون (گسل های کازرون، برازجان و دنا)، واقع در این ناحیه، دارای مکانیسم حرکتی امتدادلغز از نوع راستالغز راستگرد بوده و به صورت راست پله نسبت به هم قرار دارند. برای بیان تاثیر متقابل فعالیت لرزه ای این گروه از گسل ها با استفاده از داده های لرزه ای دقیق به تحلیل زمانی – مکانی لرزه خیزی ناحیه پرداخته شد. تحلیل زمانی – مکانی لرزه خیزی و بررسی روند مهاجرت لرزه ای در محدوده مطالعاتی، نشانگر وجود تاثیر متقابل در فعالیت لرزه ای بین گسل های کازرون و برازجان از سیستم گسلی کازرون و همچنین بین سیستم گسلی کازرون و کره بس می باشد. در این تحقیق کوشش شده است بر اساس هندسه و مکانیزم گسل های مورد مطالعه، اثر متقابل لرزه ای آنها تحلیل و تفسیر گردد.کلید واژگان: تحلیل مکانی، زمانی، تاثیر متقابل گسل ها، لرزه خیزی، لرزه زمین ساخت ناحیه، زاگرس
-
نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی ناحیه میانی سپتوم در روند تثبیت حافظه فضایی در موش صحراییزمینه و هدفمطالعات قبلی نشان داده که ناحیه میانی سپتوم نقش مهمی در یادگیری فضایی داشته و احتمالا فعالیت گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی در این ناحیه بر یادگیری هیجانی و ذخیره حافظه فضایی اثر می گذارد. هدف این تحقیق تعیین نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی ناحیه میانی سپتوم در روند تثبیت حافظه فضایی موش صحرایی در مدل ماز آبی موریس بوده است.مواد و روش هااین مطالعه تجربی بوده و طی آن از 50 سر موش نر نژاد ویستار با وزن 250 تا300 گرم استفاده شد. ابتدا روی ناحیه میانی سپتوم کانول راهنما قرار داده شد. یک هفته بعد موش ها تحت یادگیری فضایی مدل ماز آبی موریس (8 بار در طی یک روز) آموزش داده شدند. بلافاصله بعد از آخرین مرحله آموزش، داروی کورتیکوسترون در دوزهای مختلف (10، 50، 100 و 200 نانوگرم در 5/0 میکرولیتر) به داخل ناحیه میانی سپتوم تزریق شد. گروه کنترل نیز با حجم مساوی حلال دارو دریافت کرد. 48 ساعت بعد، در طی تست Probe 60 ثانیه ای، میزان حافظه حیوان با استفاده از متغیر های درصد مدت زمان و مسافت طی شده در ناحیه هدف و مقابل ارزیابی شد.یافته هابررسی آماری نتایج نشان داد که تزریق دوزهای مختلف کورتیکوسترون، بلافاصله بعد از آموزش در ناحیه میانی سپتوم در مقایسه با گروه کنترل تاثیر معنی داری بر میزان درصد زمان و مسافت طی شده در ناحیه هدف نداشته و تغییر معنی داری در روند تثبیت حافظه فضایی ایجاد ننموده استنتیجه گیرییافته های فوق نشان می دهند که گیرنده گلوکوکورتیکویید ناحیه میانی سپتوم، نقشی در تثبیت اطلاعات تازه آموخته شده حافظه فضایی درمدل ماز آبی موریس ندارد.
کلید واژگان: حافظه فضایی، کورتیکوسترون، ناحیه میانی سپتوم، ماز آبی موریسThe Role of Glucocorticoids Receptor in Medial Septal Area on Spatial Memory in RatsBackground And ObjectivesPrevious studies indicated that Medial Septal Area (MSA) plays an important role in spatial memory and glucocorticoid receptors have probably effects on emotional learning and memory storage in this area. The aim of this study was determination of the role of glucocorticoid receptors in MSA on spatial memory in rats.Materials And MethodsIn this experimental study 50 albino rats (250-300 g) were used. Animals that carrying cannula aimed at theire MSA were trained in a water maze task in a session consisting of 8 trials per day. Immediately after last training session different doses of corticosterone (10, 50, 100 or 200 ng in 0.5µl) or vehicle were injected into MSA. Performance of each rat was tested 24 hours after the final training day in a 60 second probe trial. The parameters measured in probe test were percent time spent and swim distance in the target and opposite quadrants.ResultsStatistical analysis of data indicated that injection of different doses of corticosterone immediately after training into MSA did not cause significant differences between control and treated animals on probe test performance and consolidation process (p> 0.05).ConclusionFindings of this study showed that activation of glucocorticoid receptors in MSA did not play a role in spatial memory consolidation in rats. -
در این پژوهش، بررسی های ریزساختاری و خواص مکانیکی بر اتصال مشابه سوپرآلیاژ اینکونل 600 به روش فاز مایع گذرا با استفاده لایه میانی BNi-2 انجام شد. اتصالات در دماهای 1050 و 1100 درجه سانتی گراددر محدوده زمانی 5 تا 45 دقیقه انجام شد و بهترین اتصال تحت فرآیند همگن سازی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در دمای1050درجه سانتی گراد، ترکیب یوتکتیکی Ni-Bدر ناحیه انجماد غیرهمدما تشکیل شد. اما در دمای 1100درجه سانتی گراد، علاوه بر ترکیب Ni-B، ترکیب Cr-B نیز مشاهده شد.در ناحیه متاثر از نفوذ، ترکیبات Ni-B و Ni-Cr-Bوجود داشت. بهترین اتصال در دمای1050درجه سانتی گرادو زمان 45 دقیقه حاصل شد که شامل نواحی ناپیوسته از انجماد غیر همدمادر زمینه انجماد همدما بود. فرآیند همگن سازی بر این نمونه در دمای1080 درجه سانتی گراد و زمان 120 دقیقه سبب شد تا ناحیه متاثر از نفوذ و ناحیه انجماد غیر همدمابه طور کامل از بین بروند. بررسی های مکانیکی نشان داد که به دلیل حضور ترکیبات بین فلزی در ناحیه متاثر از نفوذ و ناحیه انجماد غیر همدما، سختی این مناطق به ترتیب برابر با 310 و 511 ویکرز بودند که با حذف این مناطق در اثر همگن سازی، خواص مکانیکی اتصال افزایش یافت.کلید واژگان: اتصال فاز مایع گذرا، اینکونل 600، BNi، 2، خواص مکانیکیIn this study, microstructural evaluation and mechanical properties of similar TLP bonded of Inconel 600 by using of BNi-2 interlayer were investigated. The bonding tests were carried out at 1050°C and 1100°C for 5-45 min which homogenization treatment was performed on the best of the bonded samples. Results showed that Ni-B eutectic compound was formed in the a-thermally solidification zone (ASZ) of the bonded sample at 1050°C. In addition to existence of the Ni-B compound, Cr-B was observed in the ASZ of the bonded sample at 1100°C. Ni-B and Ni-Cr-B were formed in the diffusion affected zone (DAZ). TLP bonded sample at 1050°C for 45min including discontinuous areas of ASZ in isothermal solidification zone (ISZ) was the best bonded sample. Homogenization process was carried out on this sample caused to elimination of the eutectic compounds, completely. Mechanical investigation revealed that due to existence of the intermetallic compounds in the ASZ and DAZ, value of hardness for this region were about 510 and 311 HV, respectively. Whit elimination of the intermetallic compounds by performing of homogenization treatment, mechanical properties of the boding region were improved.Keywords: Transient Liquid Phase, Inconel 600, BNi-2, Mechanical properties
-
بررسی مدل سرد بستر سیال با چرخش داخلی ذرات، به جهت کاربرد در راکتور دو ناحیه ایدر این تحقیق، مدل سرد بستر سیال با چرخش داخلی ذرات، جهت کاربرد در راکتور دو ناحیه ای بررسی شد. آزمایش ها در یک ستون پیرکس با قطر داخلی 30 میلی متر و ارتفاع 25 سانتی متر با لوله های میانی به ارتفاع 5 و 7 سانتی متر و قطر داخلی 11 میلی متر انجام شد. در این بستر، از ذرات سفید رنگ سیلیکاژل با مشخصات معلوم استفاده شد. هوا به طور مجزا و قابل کنترل به لوله میانی و ناحیه حلقوی وارد شد. همچنین، جهت بررسی تداخل جریان گازها از ردیاب اتیلن در هوای ورودی به لوله میانی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که افزایش سرعت ورودی به لوله میانی و افزایش سرعت ورودی به ناحیه حلقوی، موجب افزایش میزان چرخش ذرات می شود؛ هرچند که تاثیر دومی، چشمگیرتر است. کاهش ارتفاع لوله میانی و افزایش ارتفاع بستر و افزایش فاصله لوله میانی از کف بستر، موجب افزایش میزان چرخش ذرات می شود.
کلید واژگان: بستر سیال با چرخش داخلی، زوج شدن اکسایشی متان، لوله میانی، میزان چرخش ذرات، راکتور بستر سیال دو ناحیه ای، ناحیه حلقوی، ردیابInvestigation of a Cold Model of Internally Circulating Fluidized Bed with Draft Tube to be used as a two-Zone Fluidized Bed ReactorIn this research, a cold model of internally circulating fluidized bed is investigated. The aim is to find the effects of some of the operating parameters on the performance of the reactor. Experiments were carried out in a glass column (30 mm i.d. and 25 cm height) with a centrally located draft tube (11 mm i.d. and 5 or 7 cm height). The bed was loaded with white silica particles (dp = 0.15 - 0.25 mm,? s = 9500 kg/m3, Umf = 1.6 cm/s,? mf =0.61). Specified amount of air was supplied separately into two zones. Increasing the gas velocity inside the draft tube led to an increase in pressure deference between two zones, and also led to pulling the solid particles into the draft tube. On the other hand, increasing the gas velocity inside the annular zone resulted in an increase in the movement of the particles which in turn increased the circulating rate of the solid particles -
این مطالعه به منظور بررسی اثر هم افزایی عنصر زیرکونیوم در لایه میانی فعال لحیم کاری، با استفاده از لایه میانی چندجزئی طراحی شد. اتصال آلومینا به مس با استفاده از لایه های میانی فعال Ag-Cu-Ti-Sn و Ag-Cu-Ti-Sn-%5.1Zr با استفاده از روش لحیم کاری سخت القایی بررسی شد. اتصالات آلومینا به مس با لایه های میانی فعال Ag-Cu-Ti-Sn و Ag-Cu-Ti-Sn-%5.1Zr به ترتیب در دماهای 840 و 880 درجه سانتی گراد به مدت 15 دقیقه و در خلا 6-10 میلی بار لحیم کاری شدند. ریزساختار اتصالات با استفاده از میکروسکوپ های نوری و الکترونی روبشی مجهز به آنالیز پراکندگی انرژی و خواص مکانیکی اتصالات با استفاده از آزمون استحکام برشی و آزمون ریزسختی ویکرز ارزیابی شدند. در اتصال آلومینا به مس با لایه میانی Ag-Cu-Ti-Sn، دو فاز TiO و Cu3Ti3O در ناحیه لایه واکنشی و ترکیبات یوتکتیک Ag-Cu پایه مس در ناحیه لحیم کاری، یافت شدند. در اتصال آلومینا به مس با لایه میانی Ag-Cu-Ti-Sn-%5.1Zr، دو فاز TiO و ZrO2 در ناحیه لایه واکنشی و دو فاز غنی از مس و نقره در ناحیه لحیم کاری مشاهده شد. استحکام برشی در اتصال لحیم کاری شده با لایه میانی Ag-Cu-Ti-Sn-%5.1Zr، 33 درصد بیشتر از اتصال لحیم کاری شده با لایه میانی Ag-Cu-Ti-Sn به دست آمد. ریزسختی در ناحیه لایه واکنشی اتصال با لایه میانی حاوی 5/1 درصد وزنی زیرکونیوم و بدون زیرکونیوم به ترتیب 248 و 146 ویکرز اندازه گیری شد.کلید واژگان: لایه میانی فعال، لحیم کاری سخت القایی، آلومینا، ریزساختار، خواص مکانیکیThis study was intended to investigate the synergistic effect of zirconium element on the active filler metal, using a multi-component filler alloy. The bonding of alumina to copper was investigated using active filler metals, namely Ag-Cu-Ti-Sn and Ag-Cu-Ti-Sn-%5.1Zr, using the induction brazing method. Alumina/copper joining was done with active filler metals of Ag-Cu-Ti-Sn and Ag-Cu-Ti-Sn-%5.1Zr at temperatures of 840 and 880 °C, respectively, for 15 min under vacuum of 10-6 millibar. The microstructure of the joints were assessed using optical and scanning electron microscopes, equipped with energy dispersive spectroscopy and the mechanical properties of the joints were evaluated using the shear strength and the Vickers microhardness tests. Two phases of TiO and Cu3Ti3O were detected in the reaction layer area in alumina-copper joint with Ag-Cu-Ti-Sn filler metal. Ag-Cu eutectic compounds were also found in the brazing zone. In alumina-copper joint with Ag-Cu-Ti-Sn-%5.1Zr filler metal, two phases of TiO and ZrO2 were observed in the reaction layer area, and two phases rich in copper and silver were observed in the brazing zone. The shear strength, obtained in brazing joint with Ag-Cu-Ti-Sn-%5.1Zr filler, was 33% higher than that of in the brazing joint with Ag-Cu-Ti-Sn filler. The microhardness in the region of the reaction layer of the joint with filler metal containing 5.1 wt.% of zirconium and that without zirconium was measured as 248 and 146 Vickers, respectively.Keywords: Active Filler Metal, Induction Brazing, Alumina, Microstructure, Mechanical Properties
-
این تحقیق از نوع کاربردی است که با مطالعه اسنادی و روش مشاهده غیر مستقیم از طریق نقشه های موجود و عکس های هوایی پژوهش شده است. محقق هر 27 شهر که جامعه آماری تحقیق محسوب می گردد را در غالب سه ناحیه شمالی، جنوبی و میانی در یک نظام فضایی و سکونتگاهی مورد مطالعه قرار داده است در این پژوهش برای تحلیل نظام سکونتگاهی معیارهای مجموعه شهری با استفاده از قاعده رتبه - اندازه در سطوح ناحیه ای بررسی گردید که نتایج این تحلیل نشان می دهد بجز ناحیه میانی استان هیچ یک از نواحی سکونتگاهی قادر به تشکیل یک مجموعه شهری در مقیاس کلان شهری بدلیل عدم وجود یک شهر مرکزی هماهنگ با معیارهای شورای عالی شهرسازی و معماری و نبود پیوند در ناحیه نشدند و لذا جهت ایجاد یک نظام سکونتگاهی متعادل و مجموعه دیگر شهری می بایست در ایجاد پیوند و ارتباط بین شهرها درنواحی شمالی و جنوبی با کاهش مهاجرت روستا شهرها و شهرهای کوچک و تقویت شهرهای نخست این ناحیه از تمرکز بی قاعده در ناحیه میانی با مرکزیت همدان ممانعت بعمل آورد.کلید واژگان: مجموعه شهری، رتبه، اندازه، شبکه شهری، کلان شهر همدانGenesis a new concept by the name of urban region or megalopolis is actually development and extension flow of cities in a settlement system that it has got a determinate area and geographical limits that by increase of population number and area of cities, arises and appearances in different criterions. In this study the researcher has applied to investigation the method of appearance a regional megalopolis by the name of Hamedan on the base of population changes and has studied the cities of province in a regional settlement system by the library and documentary method with population and size-rank oscillation, for the purpose of determine the urban collection of Hamedan megalopolis and its functional beam on the base of architecture and urbanism high council criterion by the use of size-rank method. The result of this study shows that the only urban collection of Hamedan megalopolis will be a middle region with cities such as Hamedan, Marianaj, Bahar, Lalejin, SalehAbad and AsadAbad and southern and northern region do not have the capacity of urban collection with existent criterion.Keywords: Hamedan megalopolis, urban collection, size, rank, urban network
نکته:
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
* با توجه به بالا بودن تعداد نتایج یافت‌شده، آمار تفکیکی نمایش داده نمی‌شود. بهتراست برای بهینه‌کردن نتایج، شرایط جستجو را تغییر دهید یا از فیلترهای زیر استفاده کنید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجه‌ای نباشند.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجه‌ای نباشند.
متن مطلب
اعتبار نشریه
-
معتبرحذف فیلتر
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.