فهرست مطالب

فصلنامه پژوهشهای زراعی در حاشیه کویر
سال یازدهم شماره 1 (بهار 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/02/23
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مسعود براتی، مهدی عزیزی، رضا اباذریان*، پویا آروین صفحه 1
    به منظور ارزیابی اثر تاریخ کاشت بر شاخص های رشد، صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک ارقام کلزا، تحقیقی در شهرستان بجنورد، به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل تاریخ کاشت در دو سطح (30 شهریور ماه، 25 مهر ماه) و عامل فرعی شامل هشت رقم (زرفام، لیکورد، ابونیت، SLM046، اپرا، الویس، اکاپی واورینت) بود. صفات مورد بررسی شامل شاخص های رشد TDM،RGR ،CGR و صفات ارتفاع بوته، قطر طوقه، تعداد شاخه های فرعی، طول غلاف، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه درغلاف، وزن هزار دانه و عملکرد دانه بودند. همچنین روابط همبستگی بین صفات و معادلات رشد نسبت به درجه روز رشد (GDD) تعیین گردید. نتایج آنالیز رشد نشان داد که تاریخ کاشت تاثیر معنی داری بر هیچ یک از شاخص هایTDM ، RGR و CGR نداشت. تفاوت بین ارقام از نظر شاخص های رشد معنی دار بود ولی اثر متقابل تاریخ کاشت و رقم بر TDMوCGR معنی دار نشد. حداکثر شاخص های رشد در تاریخ کاشت 25 مهر حاصل شد و در بین ارقام مورد آزمایش، ارقام زرفام و ابونیت به ترتیب بیش ترین شاخص های رشد را دارا بودند. بررسی صفات زراعی نشان داد که تاریخ کاشت تاثیر معنی داری بر وزن هزار دانه و عملکرد دانه نداشت ولی در سایر صفات اختلاف معنی داری نشان داد. همچنین رقم های ابونیت و زرفام به-ترتیب نسبت به سایر ارقام برتری داشتند. در بررسی روابط همبستگی نیز صفات تعداد غلاف در بوته (**68/0r=) و تعداد شاخه های فرعی (**43/0r=) به ترتیب بیش ترین همبستگی مثبت و معنی دار را با عملکرد دانه نشان دادند. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که از آن-جائی که اختلاف معنی داری بین عملکرد دو تاریخ کاشت 30 شهریور و 25 مهر وجود ندارد، بنابراین تاریخ کاشت 30 شهریور به جهت کاهش خطر برخورد به سرما در منطقه بجنورد جهت کاشت کلزا پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: کلزا، تاریخ کاشت، شاخص های رشد، فیزیولوژی و مورفولوژی کلزا
  • نرگس بقایی*، علیرضا شکوه فر، مانی مجدم، طیب ساکی نژاد صفحه 9
    به منظور بررسی اثر دور آبیاری و تراکم بوته بر ضریب استهلاک نوری ذرت دانه ای رقم دیررس 704، آزمایشی در تابستان 1390 در مزرعه شهید سالمی شهرستان اهواز انجام شد. این آزمایش به صورت کرت یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد که در آن فواصل آبیاری (I) در سه سطح، شامل فواصل پنج (I1)، هشت (I2) و 10 (I3) روز در کرت اصلی و تراکم کاشت (P) در سه سطح 7/6 (P3)، 8/7 (P2) و 5/9 (P1) بوته در متر مربع معادل 67، 78 و 95 هزار بوته در هکتار در کرت های فرعی قرار گرفت. صفات مورد بررسی شامل شاخص سطح برگ و نور نفوذ یافته به درون کانوپی به منظور محاسبه K (ضریب استهلاک نور) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که دور آبیاری بر ضریب استهلاک نور در سطح یک درصد معنی دار شد به طوری که با افزایش فواصل آبیاری، ضریب روند افزایشی داشت. همچنین عامل تراکم بوته و اثرات متقابل تنش تراکم و آبیاری در سطح یک درصد معنی دار شد. بیش ترین ضریب استهلاک نوری در تراکم 65000 بوته در هکتار به دست آمد به عبارت دیگر با کاهش شاخص سطح برگ، ضریب استهلاک نور افزایش یافت.
    کلیدواژگان: دور آبیاری، تراکم بوته، ضریب استهلاک نوری
  • حمید حاتمی* صفحه 17
    به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا رقم اکاپی در تاریخ های مختلف کشت، آزمایشی در سال زراعی 91-1390 در مزرعه آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در دو تاریخ کاشت 10 مهر ماه و 10 آبان ماه انجام شد. عوامل آزمایش شامل پرایمینگ بذر در دو سطح (عدم پرایم و پرایمینگ با محلول 1- مگا پاسکال نیترات پتاسیم به مدت 24 ساعت) و کود پتاسیم در سه سطح (صفر، 75 و 150 کیلو گرم اکسید پتاسیم در هکتار) بود. تجزیه واریانس مرکب داده ها نشان داد که هر سه عامل آزمایش بر تعداد خورجین در بوته، عملکرد دانه، شاخص برداشت و عملکرد روغن تاثیر معنی دار داشتند. همچنین تاریخ کاشت و پرایمینگ بر وزن هزار دانه اثر معنی دار نشان دادند. تاریخ کاشت 10 مهر در مقایسه با 10 آبان، پرایمینگ بذر در مقایسه با عدم پرایم و مصرف کود پتاسیم در مقایسه با عدم مصرف، به طور معنی داری موجب افزایش صفات مذکور شدند. بنابراین 10 مهر ماه به عنوان تاریخ کشت مطلوب کلزا در منطقه بوده و در صورت تاخیر در کاشت، انجام پرایمینگ بذر با محلول نیترات پتاسیم (با غلظت 1- مگاپاسکال به مدت 24 ساعت) یا مصرف 150-75 اکسید پتاسیم در هکتار توصیه می شود.
    کلیدواژگان: تاریخ کاشت، پرایمینگ، پتاسیم، کلزا
  • زهره حقیقی، واحد مدنی* صفحه 27
    به منظور بررسی تاثیر سطوح آبیاری و نحوه تقسیط نیتروژن مصرفی بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگران رقم ایروفلور، آزمایشی به-صورت کرت خردشده (اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1390 اجرا شد. تیمار آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری مطلوب، تنش رطوبتی در مرحله هشت برگی، تنش رطوبتی در مرحله گلدهی و تیمار نیتروژن به عنوان عامل فرعی در سه سطح N1: 25 درصد کاشت، 50 درصد هشت برگی، 25 درصد ظهور طبق، N2: 50 درصد هشت برگی، 50 درصد ظهور طبق و :N3 50 درصد کاشت، 50 درصد در مرحله ظهور طبق اجرا شد. نتایج نشان داد تنش خشکی در مرحله گلدهی باعث کاهش معنی دار قطر طبق، وزن صد دانه و عدم کاهش معنی دار تعداد دانه در طبق و در نهایت کاهش 15 درصدی عملکرد دانه شد که از نظر آماری معنی دار نبود. در سطح آبیاری مطلوب تقسیط نیتروژن در سطح سوم نسبت به سطح دوم باعث افزایش به ترتیب نه و 16 درصدی قطر طبق و عملکرد بیولوژیک شد لیکن از نظر آماری این افزایش، معنی دار نبود، اما در شرایط تنش در مرحله هشت برگی، تقسیط نیتروژن در سطح سوم نسبت به سطح اول موجب افزایش معنی دار به ترتیب 12 و29 درصدی قطر طبق و عملکرد بیولوژیک شد و نشان داد که تقسیط مناسب نیتروژن در زمانی که گیاه با تنش مواجه نیست کارایی استفاده از نیتروژن را افزایش می دهد. به نظر می رسد که گیاه آفتابگردان در هر دو مرحله رویشی (هشت برگی) و زایشی (گل دهی( نسبت به تنش خشکی حساس بوده و تقسیط مناسب کود در آبیاری مطلوب و تنش در مرحله ی هشت برگی نسبت به تنش در مرحله گلدهی جهت حصول عملکرد از اهمیت بیش تری برخوردار است.
    کلیدواژگان: آفتابگردان، آبیاری، نیتروژن، عملکرد دانه، دانه در طبق
  • حمید دهقان زاده* صفحه 35
    به منظور بررسی تاثیر تیمار های کم آبیاری بر عملکرد دانه و خصوصیات کیفی سه رقم گندم نان (Triticum aestivum L.)، آزمایشی در سال های زراعی 1388- 1387 و 1389-1388 در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق به صورت کرت های خرد شده، با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی میزان آب آبیاری شامل آبیاری کامل (100 ETC)، 80 درصد آبیاری کامل (80 ETC) و 60 درصد آبیاری کامل (60 (ETC و عامل فرعی شامل ارقام قدس، مهدوی و بک کراس روشن بودند. تیمار های آبیاری کامل و 80 درصد آبیاری کامل، از نظر صفات اندازه گیری شده عملکرد و اجزای عملکرد دانه تفاوت معنی-داری نداشتند. افزایش فاصله آبیاری از 80 درصد به 60 درصد آبیاری سبب کاهش معنی دار عملکرد دانه و اجزای آن شد. با این حال با افزایش دور آبیاری درصد پروتئین دانه افزایش معنی داری داشت. اختلاف ارقام از نظر عملکرد دانه، درصد پروتئین و گلوتن مرطوب معنی دار نبود. بر اساس نتایج این بررسی ممکن است در شرایط مشابه با مطالعه حاضر، گندم را با 80 درصد آبیاری کامل، آبیاری نمود و ضمن 20 درصد صرفه-جوئی در آب آبیاری مصرفی، علاوه بر این که عملکرد دانه نزدیک به تیمار آبیاری کامل به دست می آید، درصد پروتئین هم حدود 77/1 درصد افزایش یابد.
    کلیدواژگان: رژیم های آبیاری، درصد پروتئین، گندم
  • عباس زرکوب تهرانی*، محمد نصری، حمیدرضا مبصر، امید قاسمی، اسماعیل یساری صفحه 43
    به منظور بررسی اثرات رقم و آرایش کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا، تحقیقی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت طرح یک بار خرد شده (اسپلیت پلات) در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بایع کلاء با ارتفاع چهار متر از سطح دریا و متوسط بارندگی سالیانه 514 میلی-متر به اجرا در آمد. عوامل مورد آزمایش شامل سه رقم BP (تلار)، JK (ساری) و 032، به عنوان عامل اصلی و آرایش های مختلف کاشت در شش سطح 5 ×20، 10×20، 5 ×30، 10×30، 5 ×40، 10×40 سانتی متر مربع به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که حداکثر وزن صد دانه ساقه اصلی و کم ترین تعداد دانه در غلاف ساقه اصلی برای رقم ساری و بیش ترین تعداد غلاف در ساقه اصلی برای رقم تلار حاصل شد. عملکرد دانه از نظر آماری تحت تاثیر رقم تفاوت معنی داری را نشان نداد. بیش ترین عملکرد دانه برای آرایش کاشت 10×40 سانتی-متر مربع (7/951 گرم در دو متر مربع) حاصل شد، زیرا دو جزو تعداد غلاف و تعداد دانه در هر غلاف ساقه اصلی حداکثر گردید. بیش ترین تعداد غلاف در ساقه اصلی تحت اثر متقابل دو عامل برای رقم های تلار و لاین 032 برای آرایش کاشت 10×40 سانتی متر مربع به دست آمد و کم ترین تعداد غلاف پوک در ساقه اصلی برای رقم تلار در آرایش کاشت 5 ×30 سانتی متر مربع حاصل شد. حداکثر عملکرد دانه تحت اثر متقابل رقم آرایش کاشت برای رقم تلار با 10×30 سانتی متر مربع به دست آمد.
    کلیدواژگان: آرایش کاشت، سویا، رقم، عملکرد و اجزای عملکرد
  • کاوه لیموچی*، عطاءالله سیادت، عبدالعلی گیلانی صفحه 51
    این پژوهش به منظور بررسی اثرات تاریخ های مختلف کاشت (تنش گرما) بر روند رشد صفات رویشی و عملکرد سه رقم برنج به مدت یک سال در شمال خوزستان واقع در منطقه شاوور به صورت کرت-های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. عامل اصلی تاریخ کاشت در سه سطح (5 خرداد ماه، 20 خرداد ماه و 5 تیر ماه) و عامل فرعی شامل سه رقم عنبوری قرمز پا بلند، چمپا و عنبوری قرمز پا کوتاه بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد بین تاریخ های مختلف کاشت و ارقام در تمامی صفات تفاوت معنی داری وجود داشت و به غیر از وزن خشک ساقه و میزان باروری بقیه صفات تفاوت معنی داری در اثر متقابل دو عامل نداشتند. همچنین بیش ترین و کم ترین مقدار وزن خشک ساقه و ارتفاع بوته و بالعکس عملکرد دانه، وزن هزار دانه، میزان باروری، شاخص برداشت و وزن خشک برگ به ترتیب مربوط به تاریخ های کاشت اول و سوم بودند. با بررسی روند رشد کلیه صفات در تاریخ کاشت 5 خرداد ماه که بیش ترین تنش حرارتی را در مرحله زایشی دارا بود در مدت زمان کم تری به حداکثر رشد خود رسیدند و می توان از آن به عنوان ساز و کاری جهت فرار از گرما نام برد. در بین ارقام نیز بیش ترین عملکرد را رقم چمپا با متوسط 4/3795 کیلو گرم در هکتار دارا بود. و با توجه به ضرایب همبستگی عملکرد دانه بیش ترین همبستگی مثبت و معنی دار را با وزن خشک برگ (*441/0) دارا بود. بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می رسد که با متمرکز کردن اهداف اصلاحی بر روی افزایش وزن برگ می توان به افزایش عملکرد دانه در نتیجه افزایش سرعت رشد و فتوسنتز خالص در برنج امیدوار بود.
    کلیدواژگان: تاریخ های کاشت، برنج، صفات رویشی، عملکرد
  • مرجانه منصور*، رضا ضرغامی، مهرداد چایچی، محسن پوراحمدی صفحه 65
    یکی از مشکلات عمده در تکثیر غده چه های سیب زمینی، جوانه زنی کم آن ها به خاطر دوره خواب است که منجر به فاسد شدن غده های کاشته شده و پایین آمدن درصد سبز شدن و بنیه غده های بذری می شود. جهت بر طرف نمودن دوره خواب، تحقیقی در موسسه تحقیقات کشاورزی استان همدان در سال 92- 1391 به-صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کامل تصادفی با دو عامل وزنی در سه سطح (یک تا سه گرم، سه تا پنج گرم، پنج تا 10) و تیمار های شیمیایی در هفت سطح (عدم تیمار، تیمار با اسید جیبرلیک ppm 150 به مدت یک ساعت، تیمار با اسید جیبرلیک ppm 300 به مدت یک ساعت، تیمار با تیواوره یک درصد به مدت یک ساعت، تیمار با تیو اوره نیم درصد به مدت یک ساعت، تیمار با دی سولفید کربن با غلظت 45 میلی لیتر بر متر مکعب به مدت 24 ساعت، تیمار با دی-سولفید کربن با غلظت 45 میلی لیتر بر متر مکعب به مدت 48 ساعت) در سه تکرار اجرا گردیدد. رقم مورد آزمایش رقم سانته بود و پس از شکست خواب مینی تیوبر ها، صفات تعداد روز تا جوانه زنی، تعداد جوانه در هر غده و قطر جوانه غده ها یادداشت گردید و سپس مینی تیوبر ها در گلدان کشت شدند. پس از برداشت غده ها، صفات تعداد غده در هر بوته، وزن هر غده و وزن کل غده ها اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادکه کم ترین طول جوانه در غده های با اندازه سه-یک گرم مشاهده گردید بیش ترین قطر ساقه در غده های با اندازه 10-5 گرم دیده شد و همچنین بین تیمار های مختلف شکستن خواب بذر در تیمار دی سولفید کربن به مقدار 45 میلی لیتر در مدت 48 ساعت باعث افزایش طول جوانه در هر غده و بالا بردن وزن غده های برداشت شده می شود و غده هایی که تحت تاثیر تیمار دی سولفید کربن به مقدار 45 میلی لیتر به مدت 24 ساعت قرار داشتند بیش ترین وزن هر غده و بیش ترین اندازه هر غده را دارا بودند. همچنین جیبرلیک اسید در غلظت ppm 300 بیش ترین تعداد غده را شامل شد.
    کلیدواژگان: سی، ب زمینی، مینی تیوبر، تیواوره، اسید جیب، رلیک، کربن دی سولفی، د، شکستن خواب غده های سیب زمینی
|
  • M. Barati, M. Azizi, R. Abazarian*, P. Arvin Page 1
    In order to evaluate the effect of sowing date on growth analysis, physiological and morphological traits eight rapeseed cultivars, a field experiment was carried out cropping in Bojnourd. The experiment was conducted as split plot design with three replications. Main plot including sowing date (Sep.21, Oct.17) and sub plot were cultivars(Zarfam, Licord, Ebonit, SLM046, Opera, Elvis, Okapi and Orient) Investigated traits included: TDM, RGR, CGR, plant height, crown diameter, sub branches number, pod length, pod per plant, grain per pod, 1000 grain weight and grain yield. Also traits correlation and growth equations were determined based on growing degree day. Result growth analysis showed that sowing date had not significant effect on TDM, RGR and CGR. However, all cultivars were died in the last sowing date, significant Difference occurred among cultivars for growth analysis traits, but sowing date × cultivar had no effect on TDM and CGR. The maximum of growth indices were detected on Oct.17 and Zarfam and Ebonit cultivars had the maximum of growth in this time. Also sowing date had effect on all characters expect 1000 grain weight and grain yield. A positive correlation were observed between grain yield with pod per plant (r= .68**) and sub branches number (r= .43**), respectively. In conclusion, there is no significant difference between the first and second sowing date, so it is seemed that early sowing date is useful for Bojnourd due to protecting from cool injuring. Also between cultivars, Ebonit and Zarfam, in order, have a priority, respectively.
    Keywords: Rapeseed, sowing date, growth analysis, physiology, morphology.
  • N. Baghaee *, A.R. Shoukouh Far, M. Majdam, T. Saki Nejad Page 9
    In order to evaluate the effect of irrigation and plant density on the extinction coefficient grain corn delayed, the trial was conducted in the summer of 1390 in the field of Shahid Shalemi in Ahwaz city, This experiment using a split plot design with three replications.Irrigation intervals (I) in three levels, including intervals of five (I1), eight (I2) and 10 (I3) on the main plots and plant density (P) on three levels: 6.7 (P3), 7.8 (P2) and 9.5 (P1) per square meter, or 67, 78 and 95 thousand plants per hectare were in sub plots. Evaluations consisted of leaf area index and light penetration into the canopy in order to calculate K (light depreciation coefficient), respectively. Results showed that irrigation on light extinction coefficient was significant at the one percent level, so that with increasing irrigation intervals, the coefficient is increased. The stress concentration factor and irrigation density and interactions were significant at the one percent level. The highest density of 65000 plants per hectare was obtained extinction coefficient in other words by reducing the leaf area index, light extinction coefficient increased.
    Keywords: irrigation, plant density, extinction coefficient.
  • H. Hatami* Page 17
    To evaluate the priming effect and potassium on yield and yield components of rapeseed cv. Okapi at different planting dates, an experiment was conducted during 2012 at Bojnourd. Factorial experiment in a randomized complete block design with four replications in two planting dates was conducted (1 October and 1 November). Factors examined included two levels of seed priming (non-Prime and priming solution of KNO3 ,-1 MPa for 24 h) and potassium fertilizer levels (zero, 75 and 150 kg K2o. ha). After analyzing the results of two simple planting date, were combined for analysis. Combined analysis of variance showed that all three experimental factors affect the number of pods per plant, grain yield, harvest index, and oil yield had significant impact. Planting date and priming showed a significant effect on 1000 seed weight. Planting date 1 October compared with 1 November, seed priming compared with non- Prime and potassium fertilizer consumption compared with no use, the characteristics were significantly increased. Therefore Planting date 1 October was optimum planting date on canola in the region, and in case of delay in sowing seed, priming done with a solution of KNO3 (-1 MPa for 24 h) or K2o consumption of 75-150 kg per hectare is recommended.
    Keywords: Planting date, priming, potassium, rapeseed.
  • Z. Haghighia., Madani* Page 27
    In order to evaluate the effect of irrigation and pattern of nitrogen topdressing on yield and yield components of sunflower, an experiment was carried out in complete block design with split-plot arrangement in three replications during 2012 growing season. Irrigation regimes were allotted to main plots and nitrogen treatments were allotted to sub-plots. Irrigation regimes were consisted of: 1) moderate irrigation 2) water stress at V8 growth stage and 3) water stress at heading stage. The nitrogen treatments were consisted of: N1: 25% at sowing, 50% at V8, 25% at heading; N2: 50% at V8, 50% at heading; N3:50% sowing, 50% heading; the results showed that water stress at heading significantly decreased the head diameter and100-grains weight and non-significantly decreased the grains per head which was resulted to 15% lower grain yield comparing to the moderate irrigation. Under moderate irrigation, N3 treatment non-significantly increased the head diameter and biomass comparing to the N2 treatment by 9 and 16% respectively. Under water stress at V8, N3 treatment significantly increased the head diameter and biomass comparing to the N1 treatment by 12 and 29%, respectively. This result showed that choosing a suitable pattern of nitrogen top-dressing for attaining the maximum grain yield is more important when the plants are not suffering water stress or stress is occurred at early vegetative stage. But when the stress is occurred at early vegetative stage, then the pattern of nitrogen topdressing is not such important.
    Keywords: sunflower, irrigation, nitrogen, grain yield, grains per head
  • H. Dehghanzadeh Page 35
    In order to study the effect of water deficit irrigations on grain yield and quality traits of three bread wheat cultivars (Triticum aestivum L.), an experiment was conducted at the Research Farm, Islamic Azad University Naragh Branch, in 2008-2010. A RCBD based split plot design with three replications used. Three irrigation regimes (ETC 100%, ETC 80% and ETC 60%) arranged to main plots, and three wheat cultivars (Ghods, Mahdavy and Roshan-backcross) arranged to sub-plots. Results showed that no significant differences were found between ETC 100% and ETC 80% treatments. ETC 60% treatment significantly reduced yield and yield components. However delay in irrigation significantly increased grain protein percentage. Cultivars were not significantly different in grain yield and protein percent. The results obtained here indicate that wheat may be irrigated ETC 80% not only may save about 20% in irrigation water with no significant loss in yield under conditions similar to this experiment, but also grain protein percent increase 1.7%.
    Keywords: Irrigation regimes, protein percent, Wheat
  • A. Zarkoobtehrani*, M. Nasri, H.R. Mobaser, O. Ghasemi, S. Yasaari Page 43
    In order to evaluate the effects of cultivar and planting pattern on soybean seed yield and yield components a split plot experimental design based on completely block design in three replications was carried out during spring in Bay-e-cola Agricultural Research Station with an elevation of 4 m over sea level and average rain fall of 514 mm. There were three cultivars namely: BP, JK and 032 as main plot and six planting patterns namely: 20×5, 20×10, 30×5, 30×10, 40×5, 40×10 cm2 as sub plot. The results obtained showed that maximum 100-seed weight in main stem and minimum number of seed per pod in main stem obtained in JK cultivars and maximum number of pod in main stem obtained in BP. It was observed that seed yield was not significantly affected among the cultivars. The maximum seed yield obtained for 40x10 cm2 pattern with 951.7g.2m2, coinciding with maximum number of pod per plant and seed per pod in main stem. It was also observed that maximum number of pod in main stem obtained at the interaction effects of BP cultivar at 40x10 cm2 where as the minimum number of empty pod in main stem obtained for BP as 30x5 cm2. Maximum seed yield observed at interaction effects of BP and 30x10 cm2.
    Keywords: Cultivar, Planting pattern, soybean, Seed yield, Yield components
  • K. Limouchi*, S.A. Siadat, A. Gilani Page 51
    This study was aimed at evaluating the effects of different planting dates (Heat stress) on the trend of Vejetative growth in addition to the yield of three rice Cultivare for one year in Shavoor regions in the north region of Khuzestan, as spilt plots in the form of fully random blocks in three repetitions. Main factor was the date of planting at three levels (26 May, 10 Jun, 26 Jun) and the second factor was in three levels including of Red Anbori varieties (long and short grains), and Champa. Results Analysis of variance indicated that there is a significant difference between different dates of planting and all properties; but to other of stem dry weight and fertility percentage, remnant characteristics there is not any significant difference in the interaction of both factors. Also maximum and minimum amount stem dry weight and height plant inverse grean yield, 1000-grain, fertility percentage, harvest index and leaf dry weight were related to the 1 and 3 dates. trend of all characteristics on 26 May, which had the maximum thermal stress at the reproductive stage, they reached the maximum growth in a shorter period of time. Among the Cultivares, Champa had the highest yield with an average of 3795/4 kg/ha. with attention Correlation coefficients maximum affirmative and significant grean yield was on the leaf dry weight (0.441*). Based on the results, it can be hoped that the yield of grain resulted from the increase of the growth and net photosynthesis in rice would be increased by focusing the breeding purposes on increasing the leaf weight.
    Keywords: planting dates, rice, vejetative growth, yield.
  • M. Mansur *, R. Zarghami, M. Chaichi, M. Pourahmadi Page 65
    Seed dormancy is one of the important problems among potato minitubers. It decreases the germination percentage by rotting the tubers. To overcome this problem an experiment was conducted at Agricultural Research Institute of Hamedan in 2012-2013. The experiments were carried out in factorial randomized complete design with two different treatments, the weight of minituber in three levels (1-3 g, 3-5 g and 5-10 g) and chemical treatments in seven levels (no treatment, 150 ppm gibberellic acid in 1 h, 300 ppm gibberellic acid in 1 h, 1% thiourea in 1 h, 0.5% thiourea in 1 h, 45 ml.m-3 carbon disulfide in 24 h, 45 ml.m-3 carbon disulfide in 48 h) with three replications per treatment. The Sante variety was tested for minituber size. After seed dormancy breakage, the days to germination, number of sprouts per minitubers and the sprout diameter were studied and then the mini-tubers were grown in pots. After tuber collection (harvesting), the number of tuber per plant, tuber weight and the total weight of all tubers were measured. We observed the highest stem diameter in 5 – 10 g tubers and the lowest sprout length in 1-3 g tubers. Also, among different breaking seed dormancy treatments, the 45 ml carbon disulfide in 48 h showed the significant increase in sprout length compare to the 45 ml carbon disulfide in 24 h which resulted the highest tuber size and weight. The gibberellic acid (300 ppm) treatment showed the highest number of tubers. The interaction study among treatments showed that, the 45 ml carbon disulfide in 48 h produced tubers with different size and they were high in weight compare to the others.
    Keywords: potato mini, tubers, thiourea, gibberellic acid, carbon disulfide, dormancy break, sant variety