فهرست مطالب

Internal Medicine Today
Volume:22 Issue: 1, 2016

  • تاریخ انتشار: 1395/01/21
  • تعداد عناوین: 9
|
  • راهله رهباریان، حشمت سپهری مقدم، سید دامون صدوقی * صفحات 221-231
    اهداف
    تاخیر در ترمیم زخم از عوارض شایع بیماری دیابت است. عصاره چرخه دارای ترکیبات فلاونوئیدی است که می توان از آنها در کاهش اثرات مخرب دیابت استفاده نمود. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره آبی چرخه بر روند ترمیم زخم باز پوستی در موش های صحرایی دیابتی بود.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به گروه های مساوی شاهد سالم، شاهد دیابتی و تجربی دیابتی 1 و 2 تقسیم شدند. گروه های شاهد دیابتی و تجربی دیابتی، با یک بار تزریق داخل صفاقی آلوکسان دیابتی شدند. در همه نمونه ها 4 زخم به قطر 7میلی متر در دو طرف پشتی بدن ایجاد شد. سپس گروه های تجربی دیابتی 1 و 2 به مدت 12 روز با پماد 10 و 20% عصاره چرخه و گروه های شاهد سالم و شاهد دیابتی با اوسرین تیمار شدند. مطالعات بافتی در روزهای 3، 6، 9 و 12 انجام شد. نتایج توسط آزمون کروسکال والیس و آزمون تعقیبی توکی با کمک نرم افزار SPSS 20 تحلیل شدند.
    یافته ها
    بیشترین و کمترین تراکم سلول های التهابی گروه شاهد سالم در روزهای 3 و 12، شاهد دیابتی در روزهای 9 و 3 و گروه های تجربی دیابتی 1 و 2 در روزهای 6 و 12 بود. بیشترین و کمترین ضخامت اپی تلیوم گروه شاهد سالم در روزهای 6 و 12، شاهد دیابتی در روزهای 12 و 3، تجربی 1 در روزهای 9 و 12 و تجربی 2 در روزهای 6 و 12 بود. بیشترین و کمترین میانگین تراکم عروق خونی گروه شاهد سالم در روزهای 6 و 12، شاهد دیابتی در روزهای 12 و 3، تجربی 1 در روزهای 6 و 3 و تجربی 2 در روزهای 6 و 12 بود.
    نتیجه گیری
    تیمار موضعی عصاره آبی چرخه موجب تسریع روند التیام زخم های دیابتی می شود.
    کلیدواژگان: زخم، دیابت، پوست، موش صحرایی
  • رضا محبتی، عباسعلی عباس نژاد، ابوالفضل خواجوی راد *، مجتبی موسوی، میلاد حق شناس صفحات 233-240
    اهداف
    دوکسوروبیسین از داروهای مهم ضدسرطان است که باعث سمیت کلیوی می شود. سیاه دانه دارای اثرات ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی است. هدف این مطالعه، تعیین اثرات عصاره آبی- الکلی تخم سیاه دانه بر آسیب عملکرد کلیوی ناشی از دوکسوروبیسین در موش های صحرایی بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی ساده به 4 گروه 8تایی تقسیم شدند؛ گروه شاهد، گروه دوکسوروبیسین (5 میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه عصاره سیاه دانه (200میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه عصاره سیاه دانه به همراه دوکسوروبیسین. گروه ها به مدت 5 هفته تیمار شدند و در روزهای صفر، 6، 10، 14، 21، 28 و 35 نمونه سرم و ادرار 24ساعته آنها جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، تعقیبی توکی و Tزوجی تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین اوره سرم در روز 10 در گروه دوکسوروبیسین در مقایسه با قبل از تزریق، افزایش معنی داری داشت. میانگین غلظت گلوکز ادرار در روز 28 در گروه سیاه دانه به همراه دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه دوکسوروبیسین کاهش معنی داری یافت. میانگین GFR در روزهای 21 و 35 در گروه دوکسوروبیسین در مقایسه با روز کنترل کاهش معنی داری داشت. میانگین GFR در روزهای 28، 21 و 35 در گروه سیاه دانه به همراه دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه دوکسوروبیسین افزایش معنی داری داشت. میانگین گلوکز سرم در روزهای 21 و 28 در گروه دوکسوروبیسین در مقایسه با روز کنترل کاهش معنی داری داشت.
    نتیجه گیری
    عصاره آبی- الکلی تخم سیاه دانه، آسیب عملکرد کلیوی ناشی از دوکسوروبیسین در موش های صحرایی را کاهش داده و سبب بهبود میزان GFR و کاهش گلوکوزوری می شود.
    کلیدواژگان: سیاه دانه، سمیت کلیوی، دوکسوروبیسین، میزان فیلتراسیون گلومرولی، گلوکوزوری
  • سید رضا عطارزاده حسینی *، امیر رشیدلمیر، محسن دهباشی صفحات 241-246
    اهداف
    امروزه مصرف مشتقات استروئیدی در بین ورزشکاران رواج یافته است، در حالی که مصرف این داروها با طیف گسترده ای از عوارض جانبی همراه است. هدف این مطالعه، مقایسه اثرات مصرف استروئیدهای 17-آلفا آلکیلی و استروئیدهای 17-بتاهیدروکسی بر سطوح آنزیم های کبدی و فاکتورهای خونی ورزشکاران مرد رشته پرورش اندام بود.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش علی- مقایسه ای در سال 1393، 24 ورزشکار مرد رشته پرورش اندام ساکن شهر مشهد به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. این افراد در سه گروه هشت نفری؛ مصرف کنندگان استروئیدهای خوراکی (17-آلفا آلکیل)، مصرف کنندگان استروئیدهای تزریقی (17- بتاهیدروکسی) و ورزشکاران بدون سابقه مصرف استروئید قرار گرفتند. 48 ساعت پس از تمرین و در پی 12 ساعت ناشتایی، نمونه خونی داوطلبان برای سنجش آنزیم های کبد و فاکتورهای هماتولوژیک تهیه شد. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در محیط SPSS 19 تحلیل شدند.
    یافته ها
    مقادیر آنزیم های ALT و AST در گروه اول نسبت به گروه دوم (032/0=p) و سوم (001/0=p) افزایش معنی دار داشت. میزان گلبول های قرمز در گروه دوم از گروه های اول و سوم و در گروه اول از گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (01/0=p). همچنین سطح هماتوکریت و هموگلوبین در گروه اول و دوم به طور معنی داری بیشتر از گروه سوم بود (01/0=p). مقادیر آلکالین فسفاتاز و سایر فاکتورهای خونی در هیچ یک از گروه ها تفاوت معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری
    دو آنزیم کبدی AST و ALT صرفا در اثر مصرف استروئیدهای خوراکی (17-آلفا آلکیل) افزایش می یابد، ولی افزایش اریتروسیت، هماتوکریت و هموگلوبین در اثر مصرف هر فرم از دارو قابل انتظار است.
    کلیدواژگان: آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، استروئید، فاکتورهای هماتولوژیک
  • مهشید حسینی *، افسانه شمشکی، مرضیه ثاقب جو، رضا قراری عارفی صفحات 247-253
    اهداف
    گیاهان دارویی و مشتقات آنها از دیرباز در درمان دیابت و عوارض آن مطرح بوده اند. از طرفی، تمرینات هوازی نیز به عنوان جزء ضروری در درمان بیماران دیابتی نوع 2 در نظر گرفته می شود. هدف این پژوهش، تعیین اثر تمرین هوازی و مصرف عصاره بنه بر سطوح پلاسمایی لیپوکالین 2 و شاخص مقاومت به انسولین در موش های نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، 40 سر موش نر نژاد ویستار در پنج گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی، دیابت+تمرین، دیابت+عصاره و دیابت+تمرین+عصاره قرار گرفتند. دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (40میلی گرم بر کیلوگرم) القا شد. برنامه تمرینی شامل 6 هفته تمرین هوازی روی نوارگردان (5 جلسه در هفته، هر جلسه 40 دقیقه با سرعت 20متر در دقیقه و شیب 5درجه) بود. گروه های عصاره در پایان هر جلسه تمرین، عصاره بنه (25میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) دریافت کردند. پس از 6 هفته، سطوح پلاسمایی انسولین، گلوکز و لیپوکالین 2 اندازه گیری شد. داده ها توسط آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD در نرم افزار SPSS 19 تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین شاخص لیپوکالین 2 در گروه های پنج گانه اختلاف معنی داری نداشت (115/0=p)، اما شاخص مقاومت به انسولین در گروه های پنج گانه اختلاف معنی دار داشت (025/0=p). میانگین شاخص مقاومت به انسولین در گروه های دیابت+تمرین (025/0=p) و دیابت+تمرین+عصاره (017/0=p) در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به طور معنی داری پایین تر بود. بین میانگین شاخص مقاومت به انسولین در سایر گروه های دیابتی اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0p>).
    نتیجه گیری
    تمرین هوازی به تنهایی و به همراه مصرف عصاره بنه از طریق کاهش مقاومت به انسولین، اختلال عملکرد ناشی از آثار اکسایشی دیابت را بهبود می بخشد.
    کلیدواژگان: تمرین هوازی، لیپوکالین 2، مقاومت به انسولین، دیابت، گیاهان دارویی
  • مهدی بصیری مقدم، علی محمدپور، محمودرضا متقی، فاطمه جهانی مغانی * صفحات 255-260
    اهداف
    پیش آگهی طولانی مدت بیماران همودیالیزی تحت تاثیر کفایت درمان با دیالیز قرار دارد و بررسی عوامل موثر بر افزایش کارآیی دیالیز در این بیماران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر حرکات توام ایزوتونیک و ایزومتریک حین همودیالیز بر میزان کفایت دیالیز بیماران همودیالیزی بود.
    مواد و روش ها
    در این کارآزمایی بالینی، 50 بیمار همودیالیزی در دو مرکز همودیالیز شهرستان گناباد و قاین در سال 1393 به روش نمونه گیری تصادفی ساده و با درنظرگرفتن معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. این بیماران به صورت تصادفی ساده به دو گروه مساوی آزمون و شاهد تقسیم شدند. بیماران گروه آزمون تمرینات توام ایزوتونیک و ایزومتریک را هماهنگ با فیلم آموزشی به مدت 60 دقیقه در 2 ساعت اول همودیالیز انجام دادند. این برنامه ورزشی سه بار در هفته به مدت 6 هفته انجام شد. میزان کفایت دیالیز، قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه محاسبه شد. داده ها با نرم افزار SPSS 14.5 و آزمون های T مستقل، مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    پس از مداخله، از نظر کفایت دیالیز تفاوت آماری معنی داری در دو گروه وجود داشت (01/0=p)، به طوری که در گروه آزمون قبل از مداخله، 80% بیماران کفایت دیالیز کمتر از 2/1 داشتند که پس از مداخله به 40% رسید. در صورتی که در گروه شاهد تعداد افرادی که کفایت دیالیز کمتر از 2/1 داشتند، از 72% به 76% افزایش یافت.
    نتیجه گیری
    انجام حرکات توام ایزوتونیک و ایزومتریک حین همودیالیز میزان کفایت دیالیز بیماران همودیالیزی را بهبود می بخشد.
    کلیدواژگان: همودیالیز، ایزوتونیک، ایزومتریک، کفایت دیالیز
  • زینب جاوید، سید ابراهیم حسینی * صفحات 271-276
    اهداف
    امروزه به خوبی مشخص شده که ترکیبات شیمیایی موجود در عصاره گل گاوزبان در درمان اضطراب موثر است. این مطالعه با هدف مقایسه اثر ضداضطرابی عصاره گل گاوزبان با داروی بوسپیرون که در درمان اختلالات اضطرابی کاربرد فراوانی دارد انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، از 80 سر موش صحرایی نر بالغ استفاده شد. موش ها به طور تصادفی به دو دسته تحت تیمار حاد و مزمن و هر دسته به 5 گروه 8تایی شامل گروه های کنترل (فاقد تیمار)، شاهد (دریافت کننده آب مقطر به عنوان حلال دارو) و سه دسته تجربی دریافت کننده بوسپیرون، دریافت کننده عصاره هیدروالکلی گل گاوزبان و دریافت کننده بوسپیرون همراه با عصاره گل گاوزبان تقسیم شدند. کلیه تیمارها در گروه حاد به مدت 7 روز و در گروه مزمن به مدت 14 روز اعمال شد. برای سنجش اضطراب از آزمون ماز صلیبی استفاده شد و مدت زمان و تعداد دفعات حضور موش ها در بازوهای باز و بسته ماز مشخص شد. نتایج توسط نرم افزار SPSS 18 و با کمک آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون پیگیری توکی مورد تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    در دسته حاد، میزان اضطراب در گروه های دریافت کننده گل گاوزبان (001/0p<) و بوسپیرون به تنهایی و بوسپیرون با گل گاوزبان (0001/0p<) نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت، ولی اثر ضداضطرابی عصاره گل گاوزبان به تنهایی به طور معنی داری کمتر از بوسپیرون به تنهایی و همراه با گل گاوزبان بود. در دسته مزمن در تمام گروه های تجربی میزان اضطراب نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (0001/0p<).
    نتیجه گیری
    بوسپیرون و عصاره گل گاوزبان هر دو باعث کاهش میزان اضطراب می شوند و اثر گل گاوزبان با افزایش دوره درمان بیشتر می شود.
    کلیدواژگان: بوسپیرون، گل گاوزبان، اضطراب، موش صحرایی
  • غلام رسول محمدرحیمی، سید رضاعطارزاده حسینی * صفحات 277-284
    اهداف
    روش های خودکنترلی و مداخلات غیردارویی مثل فعالیت های هوازی و برنامه های رژیم غذایی بر مقاومت به انسولین و کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع دو تاثیر بسزایی دارند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر 12 هفته تمرین هوازی به همراه رژیم غذایی بر مقاومت به انسولین و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو بود.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش نیمه تجربی در سال 1392، 23 زن چاق مبتلا به دیابت نوع دو در شهرستان تایباد به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به دو گروه تمرین هوازی (12 نفر) و تمرین هوازی همراه رژیم غذایی (11 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی به مدت 36 جلسه با تواتر سه جلسه در هفته با شدت 50 تا 70% ضربان قلب ذخیره انجام شد. گروه دوم علاوه بر داشتن فعالیت بدنی، رژیم غذایی کم کالری 500کیلوکالری کمتر از انرژی روزانه را نیز رعایت کردند. داده ها با نرم افزار SPSS 16 و آزمون های T همبسته و T مستقل تحلیل شدند.
    یافته ها
    سطوح قند خون، انسولین ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین تنها در گروه تمرین به همراه رژیم کاهش معنی داری یافت (05/0p<) و تنها تفاوت میانگین های قند خون ناشتا بین دو گروه معنی دار بود (035/0=p). همچنین تفاوت میانگین های خرده مقیاس های محدودیت در ایفای نقش به علل جسمانی (0001/0=p)، محدودیت در ایفای نقش به علل روانی (002/0=p)، عملکرد اجتماعی (002/0=p)، درد (001/0=p) و سلامت عمومی (002/0=p) بین دو گروه معنی دار بود.
    نتیجه گیری
    12 هفته تمرین هوازی همراه رژیم غذایی باعث بهبود قند خون، انسولین ناشتا، مقاومت به انسولین و برخی خرده مقیاس های کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع دو می شود.
    کلیدواژگان: ورزش، رژیم غذایی، مقاومت به انسولین، کیفیت زندگی، دیابت ملیتوس نوع دوم
  • پروانه عسگری، مختار محمودی *، داود حکمت پو، محمد خواجه گودری، فاطمه رفیعی صفحات 285-290
    اهداف
    یکی از مهم ترین نیازهای بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه، ملاقات با همراهان است. با این حال ملاقات هنوز در این بخش ها با محدودیت های زیادی همراه است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر افزایش زمان ملاقات بر درد و سطح هوشیاری بیماران بستری در بخش آی سی یو بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه کارآزمایی بالینی 60 بیمار بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان ولی عصر اراک در سال 94-1393 به روش دردسترس انتخاب و براساس تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ملاقات در گروه مداخله به مدت 10 دقیقه 3 بار در روز و در گروه کنترل طبق روتین بیمارستان به مدت 10 دقیقه یک بار در روز انجام شد و شاخص های درد و سطح هوشیاری بیماران، قبل، حین، 10 و 30 دقیقه بعد مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS 20 و آزمون های مجذور کای، T زوجی، T مستقل و آنالیز واریانس اندازه های تکراری استفاده شد.
    یافته ها
    قبل از انجام مداخله دو گروه از نظر درد و سطح هوشیاری تفاوت معنی داری نداشتند (05/0p>). بعد از مداخله در گروه کنترل در ساعت 15 شاخص های درد و سطح هوشیاری قبل و 30 دقیقه بعد از ملاقات تفاوت آماری معنی داری نداشت (05/0p>). در گروه مداخله در ساعت های 9، 12 و 15، شاخص درد قبل از ملاقات و 30 دقیقه بعد تفاوت معنی داری داشت (05/0p<)، اما شاخص سطح هوشیاری بیماران در هیچ کدام از زمان ها تغییرات معنی داری نداشت (05/0p>).
    نتیجه گیری
    افزایش زمان ملاقات باعث کاهش میانگین درد در بیماران بستری در بخش آی سی یو می شود.
    کلیدواژگان: ملاقات بیمار، درد، سطح هوشیاری، بخش های مراقبت ویژه
  • مهرداد مدرسی *، سعید عارفیان صفحات 291-295
    اهداف
    در طب سنتی، اسطوخودوس به عنوان یکی از داروهای گیاهی موثر بر عملکرد کبد مطرح بوده، ولی تاکنون اثرات جانبی عصاره گل اسطوخودوس بر بیوشیمی کبد مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی اسطوخودوس بر بافت و آنزیم های کبدی بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، 50 سر موش کوچک آزمایشگاهی ماده بالغ در 5 گروه 10تایی؛ کنترل، دارونما و سه گروه تیماری قرار گرفتند. گروه دارونما با محلول نرمال سالین و گروه های تیماری با دوزهای 50، 100 و 200میلی گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی اسطوخودوس به صورت یک روز در میان و درون صفاقی، در 10 نوبت تیمار شدند. پس از 20 روز، سطوح آنزیم های کبدی ALT، AST و ALP و بافت کبدی موش ها مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون آماری تحلیل واریانس تحلیل شدند.
    یافته ها
    میزان آنزیم ALT در گروه تیماری 200میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (05/0p<). میزان آنزیم AST در گروه های تیماری 100 و 200میلی گرم بر کیلوگرم و میزان آنزیم ALP در گروه تیماری 200میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داد (05/0p<). در بررسی هیستولوژیک، بافت کبدی موش های گروه 50 و 100میلی گرم بر کیلوگرم دچار تغییرات پاتولوژیک نشده بود، اما در دوز 200میلی گرم بر کیلوگرم بافت کبدی دچار تغییرات پاتولوژیک مشهود در حد نکروز بافتی بود.
    نتیجه گیری
    عصاره هیدروالکلی اسطوخودوس در دو دوز 100 و 200میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش آنزیم های AST و ALP می شود، اما دوز 200میلی گرم بر کیلوگرم، بافت کبدی را دچار نکروز بافتی شدید می نماید.
    کلیدواژگان: عصاره، کبد، موش
|
  • Rahbarian R., Sepehri Moghadam H., Sadoughi S.D. * Pages 221-231
    Aims
    Wound healing delay is a common complication of diabetes mellitus. Considering the antioxidant properties of the Launaea acanthodes, this study aimed to examine the effects of this plant on open skin wound healing in diabetic rats.
    Materials and Methods
    In this experimental study, 32 male rats were allocated into the equal groups of control, diabetic control and experimental diabetic 1 and 2. The diabetes in diabetic control and experimental diabetic groups was induced using an intraperitoneal injection of alloxan. In all samples, 4 wound with 7mm diameters were created in two lateral posterial parts of body. Then experimental diabetic groups 1 and 2 treated with 10 and 20% of Launaea acanthodes ointment and control and diabetic control groups treated with eucerin for 12 days. Histological studies were performed on each of the days 3, 6, 9 and 12. Data were analyzed by Kruskal-Wallis and post-hoc Tukey tests in SPSS 20 software.
    Findings
    The highest and lowest density of inflammatory cells in control group are 3th and 12th day, diabetic control 9th and 3th day, experimental diabetic 1 and 2 6th and 12th day. The highest and lowest thickness of the epithelium in control group are 6th and 12th day, diabetic control 12th and 3th day, experimental 1 9th and 12th day and experimental 2 6th and 12th day. The highest and lowest density of blood vessels in control group are 6th and 12th day, diabetic control 12th and 3th day, experimental 1 6th and 3th day and experimental 2 6th and 12th day.
    Conclusion
    Topical treatment of aqueous extract of Launaea acanthodes accelerates the healing of diabetic ulcers.
    Keywords: Wound, Diabetes Mellitus, Skin, Rats
  • Mohebbati R., Abbsnezhad A., Khajavi Rad A. *, Mousavi S.M., Haghshenas M Pages 233-240
    Aims
    Doxorubicin is an important anti-cancer drug which can cause renal toxicity. Nigella sativa has anti-inflammatory and antioxidant effects. The aim of this study was to determine the effects of hydroalcoholic extract of Nigella sativa on doxorubicin-induced functional damage of kidney in rats.
    Materials and Methods
    This experimental study was implemented, using 32 male Wistar rats which were divided randomly into 4 groups control, doxorubicin (5mg/kg), Nigella sativa extract (200mg/kg) and Nigella sativa plus doxorubicin. The groups were treated for 5 consecutive weeks and on days 0, 6, 10, 14, 21, 28, 35 the 24-hour urine samples and serum were collected to measure the levels of serum and urine glucose, serum urea, urea clearance and Glomerular Filtration Rate. Statistical analyses were made using one-way ANOVA followed by the Tukey’s test and paired T test.
    Findings
    The mean of serum urea on day 10 in doxorubicin group was significantly increased compared to the pre-injection state. The mean of urine glucose on day 28 in Nigella sativa plus doxorubicin group was significantly decreased compared to doxorubicin group. The means of GFR on days 21 and 35 in doxorubicin group were significantly decreased compared to control day. The means of GFR on days 21, 28, 35 in Nigella sativa plus doxorubicin group were significantly increased compared to doxorubicin group. The means of glucose on days 21 and 28 in doxorubicin group were significantly decreased compared to control day.
    Conclusion
    The hydroalcoholic extract of Nigella sativa reduces the doxorubicin-induced functional damage of kidney in rats and helps improve the Glomerular Filtration Rate rate and decreases the glucosuria.
    Keywords: Nigella sativa, Renal Insufficiency, Doxorubicin, Glomerular Filtration Rate, Glucosuria
  • Attarzadeh Hosseini S.R. *, Rashid Lamir A., Dehbashi M Pages 241-246
    Aims
    Nowadays, using the derivatives of steroids has been increased among athletes, despite their vast gradient side effects. The aim of this study was to compare the effects of 17&alpha-alkyl steroids and 17&beta-hydroxy steroids on levels of liver enzymes and hematological factors in male bodybuilders.
    Materials and Methods
    In this causal comparing study in 2014, 24 male bodybuilders of Mashhad City, Iran, were entered to the study by census method. The samples were divided into three groups (each 8 persons) consumers of oral steroids (17&alpha-alkyl), consumers of injected steroids (17&beta-hydroxy) and athletes without the experience of using steroids. The blood samples from cubital vein for measurements of the liver enzymes and hematological factors were taken 48 hours after training following 12 hours of overnight fasting. Data were analyzed using ANOVA in SPSS 19 software.
    Findings
    The level of ALT and AST enzymes in the first group were increased over the second (p=0.032) and third (p=0.001) groups significantly. The amount of red blood cells were significantly higher in second group then first and third groups and in first group than control group (p=0.01). The levels of hematocrit and hemoglobin in the first and second groups significantly were higher than third group (p=0.01). However, there were no significant differences in values of lymphocytes, Neutrophils, ALP, MCV, MCH, MCHC, WBC and PLT between the groups.
    Conclusion
    AST and ALT enzymes merely increase by taking oral steroids (17&alpha-alkyl) however, increase in erythrocyte, hematocrit and hemoglobin are expected by taking any form of medication.
    Keywords: Alkaline Phosphatase, Alanine Aminotransferase, Aspartate Aminotransferase, Steroids
  • Hosseini M. *, Shemshaki A., Saghebjoo M., Gharari Arefi R Pages 247-253
    Aims
    Herbal medicines and their derivatives were considered for treatment of diabetes and its side effects, for a long time. On the other hand, aerobic training considered as an essential treatment of diabetes. The aim of this study was to determine the effect of aerobic training and Pistacia atlantica extract consuming on plasma levels of Lipocalin-2 and insulin resistance index in Streptozotocin-induced diabetic male rats.
    Materials and Methods
    In this experimental study, 40 male Wistar rats were divided into five groups normal control, diabetic control, diabetic+training, diabetic+extract, and diabetic+training+extract. Diabetes was induced by Streptozotocin (40mg/kg) intrapritoneal injection. 6 weeks of aerobic training on treadmill was the training program (5 sessions per week, each session 40 minutes at a speed of 20 meters per minute and the slope 5 degrees). At the end of each training session, extract groups received Pistacia atlantica extract (25mg/kg), based on the body weight. After six weeks, plasma levels of insulin, glucose and Lipocalin-2 were determined. Statistical analysis was done in SPSS 19 software by one-away ANOVA and LSD as a post hoc test.
    Findings
    No significant difference was observed, among the 5 groups in the Lipocalin-2 level (p=0.115), but the insulin resistance index (HOMA-IR), showed a significant difference among the 5 groups (p=0.025). The mean amount of HOMA-IR index in diabetes+training (p=0.025) and diabetes+training+extract consuming (p=0.017) groups in comparison to diabetic control group was significantly lower. There was no significant difference between HOMA-IR index in other diabetic groups (p>0.05).
    Conclusion
    Aerobic training, alone and combined with Pistacia atlantica extract consumption, by reducing insulin resistance, improves the oxidation disturbance effects of diabetes.
    Keywords: Exercise, Lcn2 Protein Rat, Insulin Resistance, Diabetes Mellitus, Plants Medicinal
  • Basiri Moghaddam M., Mohamadpour A., Mottaghi M.R., Jahani Maghani F.* Pages 255-260
    Aims
    Long term prognosis of hemodialysis patients are influenced by adequacy treatment. Thus, it is important to study the factors that improve the adequacy dialysis. The aim of this study was to determine the impact of isometric and isotonic movements during hemodialysis on dialysis adequacy.
    Materials and Methods
    In this clinical trial in 2014, 50 patients in the two dialysis centers of Gonabad City and Qaen City, Iran, were selected by simple random sampling method and considering the inclusion criteria. The samples were randomly divided into two equal experimental and control groups. Experimental group patients performed isometric and isotonic movement according to tutorial film for 60 minutes in the first 2 hours of hemodialysis. These sport movement were repeated 3 times a week during hemodialysis session for 6 weeks. Dialysis adequacy was calculated before and after intervention in 2 groups. Data was analyzed by SPSS 14.5 software using independent T, Chi-square, Pearson- and Spearman correlation coefficients tests.
    Findings
    After the intervention, there was a significant difference between two groups in adequacy of dialysis (p=0.01), in a way that before intervention, 80% of patients in experimental group had dialysis adequacy less than 1.2 which was reduced to 40% after intervention. However, the number of patients with less than 1.2 adequacy of dialysis in control group was increased from 72 to 76%.
    Conclusion
    Performing isometric and isotonic movements during hemodialysis improves the adequacy of dialysis in hemodialysis patients.
    Keywords: Renal Dialysis, Isotonic Contraction, Isometric Contraction, Exercise
  • Javid Z., Hosseini S.E. * Pages 271-276
    Aims
    Chemical compouds of Echium amoenum extract is effective in the treatment of anxiety. The present study was conducted with the aim of comparing the effect of aqueous extract of Echium amoenum with Buspirone which is widely used in treatment of anxiety disorders.
    Materials and Methods
    In this experimental study, 80 adult male rats were divided randomly into 2 parts of acute and chronic treatment each part with 5 groups (each 8 mice) including control (without treatment), sham (recieving strilled water as drug solvent) and 3 experimental groups which received Buspirone, Echium amoenum hydroalcoholic extract and Buspirone+Echium amoenum hydroalcoholic extract. All treatments were performed for 7 days in acute and for 14 days in chronic group. Cruciate-maze test was used to measure anxiety and the time and frequency of rat's presence in the open and closed levers of the maze were recorded. Data were analyzed in SPSS 18 software using one-sided ANOVA and Tukey's statistical tests.
    Findings
    In acute groups, the means level of anxiety in Echium amoenum (p<0.001), Buspirone (p<0.0001) and Buspirone+Echium amoenum (p<0.0001) groups were reduced significantly compared to the control group, but the anti-anxiety effect of Echium amoenum was significantly less than Buspirone and Buspirone+Echium amoenum. In chronic groups, the means level of anxiety were reduced in all experimental groups compared to the control group (p<0.0001).
    Conclusion
    Buspirone and Echium amoenum extract both cause the reduction of anxiety level and the effect of Echium amoenum increase by increasing the time of treatment period
    Keywords: Buspirone, Echium, Anxiety, Rats
  • Mohammad Rahimi Gh.R., Attarzadeh Hosseini S.R. * Pages 277-284
    Aims
    Self-controling and non-drug intervention methods such as aerobic activities and diet programs have a significant impact on insulin resistance and quality of life in type II diabetic patients. The purpose of this research was to investigate the effect of 12 weeks of aerobic training with diet on insulin resistance and quality of life in type II diabetic patients.
    Materials and Methods
    In this quasi-experimental research in 2013-14, obese female with type II diabetes in Taybad City, Iran, were selected by achievable sampling method and were divided into aerobic training (n=12) and aerobic training with diet (n=11) groups. Aerobic training in both groups was performed in 36 sessions of exercise training 3 sessions per week with an intensity of 50-70% heart rate reserve. In addition to aerobic training, the second group participated in diet that included 500kcal of energy less than the estimated daily energy requirement. Data were analyzed with SPSS 16 software by paired and independent T tests.
    Findings
    The levels of blood glucose, insulin and insulin resistance reduced significantly just in aerobic training with diet group (p<0.05) just the fasting blood sugar difference was significant between 2 groups (p=0.035). Also, there were significant differences between groups in subscales of role limitations due to physical health problems (p=0.001), role limitations due to emotional problems (p=0.002), social functioning (p=0.002), pain (p=0.001) and general health (p=0.002).
    Conclusion
    12 weeks of aerobic training with diet lead to improvement in blood sugar, fasting insulin, insulin resistance and some subscales of quality of life in type II diabetic patients.
    Keywords: Exercise, Diet, Insulin Resistance, Quality of life, Diabetes Mellitus Type 2
  • Asgari, Mahmoudi M. *, Davood Hekmatpou, Mohammad Khajeh Goodary, Fatemeh Rafiei Pages 285-290
    Aims
    One of the most important needs of hospitalized patients in intensive care units is patients visiting by their family members, but it is very limited in these units. The aim of this study was to determine the effect of increased visiting to patients’ time on pain and level of consciousness of hospitalized patients in intensive care units.
    Materials and Methods
    In this clinical trial, 60 hospitalized patients in intensive care units of Vali-Asr Hospital in Arak City, Iran, in 2013-2014 were selected by convenience sampling method and were randomly assigned into intervention and control groups. Each visiting was done for 10 minutes, 3 times a day (9- and 12am and 15pm) in the intervention group and for 10 minutes once a day (15pm) in the control group. Then patients’ pain and level of consciousness was measured before, during, and after 10 and 30 minutes of visiting by family. Data was analyzed in SPSS 20 software using Chi-square, paired T, independent T, and repeated measure ANOVA tests.
    Findings
    There was no significant difference between pain and level of consciousness between 2 groups before intervention (p>0.05). There was no significant difference between the means of pain and level of consciousness before and 30min after the visiting at 15pm in control group (p>0.05). There were significant differences between the means of pain before and 30min after visiting at 9am, 12am and 15pm in intervention group (p<0.05), but no significant differences were seen in the level of consciousness (p>0.05).
    Conclusion
    Increasing the time of visiting to patients decreases the pain of the hospitalized patients in intensive care units.
    Keywords: Visitors to Patients, Pain, Consciousness Monitors, Intensive Care Units
  • Modaresi M. *, Saiid Arefian Pages 291-295
    Aims
    In traditional medicine, lavender is known as one of the effective herbal drugs on liver function, but so far, side effects of the lavender flower extract on liver biochemistry have not been studied. The aim of this study was to find the effect of lavender hydro-alcoholic extract on liver’s tissue and enzymes.
    Materials and Methods
    In this experimental study, 50 mature female small mice were divided into 5 groups (each 10) control, placebo and 3 experimental groups. Placebo group received normal saline and treatment groups received the hydro-alcoholic extract of lavender in 50, 100, 200mg/kg doses 10 times every other day, interperitoneally. The levels of liver enzymes (ALT, AST and ALP) were measured and liver tissue was studied after 20 days. Data were analyzed using SPSS 16 software and variance test.
    Findings
    ALT enzyme was increased significantly in 200mg/kg group comparing with the control group (p<0.05). The level of AST enzyme was decreased significantly in 100- and 200mg/kg groups and the ALP amount was decreased significantly in 200mg/kg group in proportion to control group (p<0.05). In histological studies, liver tissue of 50- and 100mg/kg did not show significant pathological changes but obvious pathological changes (necrotic tissue) was observed in liver tissue of 200mg/kg group.
    Conclusion
    The hydro-alcoholic lavender extract causes reduction of AST and ALP enzymes in 100- and 200mg/kg doses, but the 200mg/kg dose results in severe liver tissue necrosis.
    Keywords: Lavandula, Liver, Mice