فصلنامه پاتوبیولوژی مقایسه ای
سال چهارم شماره 23 (تابستان 1386)

تعداد30 نمونه باله دمی از مولدین آسیب دیده در فرمالین 10 درصد تثبیت گردید و مطابق روش های استاندارد بافت شناسی مقاطع میکروسکوپی 5 میکرونی از بافتها تهیه و به وسیله روش های هماتو کسیلین و ائوزین برای بررسی ضایعات آسیب شناسی و مکالوم-گود پاسچر برای جستجوی کلنی های باکتریایی رنگ آمیزی شدند.با استفاده از میکروسکوپ نوری هیپر پلازیو اسفنجی شدن سلولهای مالپیکی اپیدرم، افزایش رنگدانه ملائین زیر اپیدرم، تکروز شدید و وسیع اپیدرم و درم ،جداشدن و افتادن اپیدرم در برخی موارد و وجود شکافهایی در اپیتلیوم افزایش موبرگها و پر خونی آنها درناحیه درم، پاسخ آماسی خفیف در منطقه درم پارگی و جداشدن شعاعهای باله مشاهده شد.در مقاطع رنگ آمیزی شده بوسیله رنگ آمیزی اختصاصی باکتری ، کلنی باکتری گرم منفی دیده نشد

این مطالعه جهت بررسی ساختار میکروسکوپی سفید پرده ،بافتهای نعوظی و پیشابراه در اندام جفت گیری گاو میش نر بالغ برای تعیین نوع اندام جفت گیری و وضعیت گلانز و همچنین مشخص نمودن علت سفتی آن در زمان غیر نعوظ انجام گرفته است.
تعداد بیست اندام جفتگیری گاو میش نر بالغ در این بررسی مورد مطالعه قرار گرفت.از انتهای ریشه تا نوک اندام به سه بخش تقسیم و از هر قسمت به فاصله یک سانتیمتر نمونه هایی تهیه شد. از وسط هر نمونه لامهای بافت شناسی بصورت سریال تهیه و به سه روش هماتوکسیلین -ائوزین ،ورهوف و وان گیسون رنگ آمیزی شدند. نهایتا لامها مورد مطالعه بافت شناسی قرار گرفتند.سفید پرده دولایه بوده واز بافت همبند متراکم نامنظم تشکیل شده است. لایه داخلی سفید پرده حلقوی و لایه خارجی طولی می باشد. لایه طولی سفید پرده در بخش پشتی ناحیه آزاد به یک بافت رباطی پشتی - راسی اندام تبدیل شده است.سفید پرده فقط در ریشه اندام جفتگیری تیغه ای را ما بین دو جسم غاری تشکیل می دهد.رشته های کلاژن بین فضاهای خونی قرار گرفته و این رشته ها را رشته های الاستیک ظریف همراهی می کند.ترابکولهای داخل جسم غاری در بخش مرکزی -شکمی آن به هم رسیده و یک توده کلاژنی ضخیمی را ایجاد می کنند. این توده ضخیم در بخش کلانز به یک بافت غضروفی از نوع غضروف فیبری تبدیل شده است.چون نسبت تیغه ها به فضاهای خونی بسیار زیاد بوده و از طرفی کلاژن و الاستیک زیادی در تشکیل این تیغه ها شرکت داشتند، باعث سختی اندام حتی در زمان غیر نعوظ شده است. براین اساس این نوع اندام جفتگیری را را جزو اندامهای فیبرو الاستیک طبقه بندی کردیم.تمرکز تیغه های همبندی در وسط جسم غاری در ناحیه کلانز به غضروف فیبری تبدیل شده که در سگ این بخش کاملا استخوانی شده است. کم بودن فضاهای خونی در کلانز و وجود این غضروف ، غیر نعوظی بودن کلانز را در این حیوانات اثبات می کند.

هدف ازاین مطالعه بررسی اثر غلظت های مختلف بتا هیدروکسی بوتیرات (4/8mmol/ml ،2/4mmol/ml ، 1/2 )و بتا استرادیول (10ng/ml ،1ng/ml)بر متوسط مقدار فاگوسیتوز و انفجار تنفسی (آزمایش احیا نیترو بلوتترازولیوم یا NBT) نوترو فیل های جدا شده گاو به صورت in vitro بود. بدین منظور نوتروفیل های نمونه خون گاو جدا شده و سپس باهر یک از تیمارهای فوق به مدت 2 ساعت در دمای 37 C انکویه گردید.هر دو آزمایش فاگوسیتوز و NBT در هر دو تیمار انجام شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که غلظتهای ng/ml1 (مقدار پایه ای در سرم)و 10 ng/ml (مقدار حوالی زایمان) بتا استرادیول اثری بر فاگوسیتوز و NBT نوتروفیل گاو ندارد.(P>0.05).در حالیکه ،بتا هیدروکسی بر تیرات با غلظت 4/8mmol/ml (مصرف کتوز بالینی شدید) به صورت خیلی معنی دار (P<0.01)و غلظت 2/4 mmol/ml (مصرف کتوز بالینی) به صورت معنی داری (P<0.05) موجب تضعیف فاگوسیتوز و NBT آنها می گردد.بتا هیدروکسی بو تیرات با غلظت 1/2 mmol/ml (مصرف کتوز بالینی) اثر معنی داری (P>0.05) بر این آزمایش ها نداشت. بنا براین بتاهیدروکسی بو تیرات را می توان از عوامل ایجاد کننده تضعیف ایمنی در گاوهای کتوزی حوالی زایمان دانست.

هدف از این تحقیق تعیین میزان شیوع و آلودگی چشم ماهیان قزل آلای رنگین کمان پرورشی شهرستانهای نقده ، اشنویه وپیرانشهر به متاسرکر دیپلوستوموم اسپاتاسئوم در فصل تابستان ، پاییز و زمستان بوده است. برای این منظور 275 قطعه ماهی قزال آلای رنگین کمان در اوزان وسنین مختلف به صورت کاملا تصادفی از 21 کارگاه پرورشی اطراف شهرستانهای نقده ، اشنویه و پیرانشهر تهیه شدند. دراین بررسی مشخص گردید ماهیان قزل آلای رنگین کمان در هر سه شهرستان فوق الذکر آلوده به متاسرکر دیپلوستوموم اسپاتاسئوم هستند. میزان آلودگی در شهرستان نقده 4/61 درصد ودر شهرستان اشنویه 5/08 درصد و در شهرستان پیرانشهر 5/81 بود. حداکثر متاسرکر در یک چشم پنج عدد و حداقل یک عدد و مربوط به شهرستان پیرانشهر بود. در آلودگی های شدید،دیپلوستومیازیس باعث پارگی عدسی و اگزوفتالمی می شود اما در این مطالعه هیچکدام از نمونه های اگزوفتالمی پارگی عدسی نداشتند ولی کوری ناشی از کاتاراکت در یکی از آنها مشاهده گردید.

هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات تضعیف CNS ناشی از تجویز خوراکی کتامبن به تنهایی و توام با محلول خوراکی لورازپام در سگ بود.در این مطالعه 9 قلاده سگ انتخاب شدند . درفاز اول ، دارو کتامین (MG/KG80 ،40،20) به صورت خوراکی ودر فاز بعدی کتامین بصورت توام با محلول خوراکی لورازپام (کتامین 20MG/KG)و لورازپام(8 MG/KG)، (کتامین 40 MG/KG) و لوراپام (4 MG/KG) ، کتامین (80MG/KG ) و لورازپام (2MG/KG) به سگ ها تجویز گردید.بین هر کدام از دوره های تجویز 7 روز فاصله داده می شد. برای بررسی علایم تضعیف CNS از 5 مقیاس (SCORE) که شامل نرمال 0 ،آتاکسی ملایم 1 ، آتاکسی شدید 2 ، و عدم تحرک 3 و عدم واکنش 4به درد بودند استفاده گردید. از آزمون TUKEY post- test و ANOVA جهت پی بردن به وجود اختلاف معنی دار بین دوزهای تجویزی استفاده شد .سگ ها مراحل تضعیف CNS را در تجویز خوراکی کتامین به تنهایی ، از آتاکسی ملایم تا عدم تحرک (مقیاس 1 الی 3) و در فاز توام کتامین و لورازپام از آتاکسی ملایم تا عدم واکنش به درد (مقیاس 1 الی 4) نشان دادند.با توجه به یافته های حاصل ، تجویز خوراکی کتامین می تواند در مقید سازی سگ جهت معاینات بالینی و پیش بیهوشی مورد استفاده قرار گیرد.
تجویز خوراکی این دارو همراه با محلول خوراکی لورازپام می تواند در سگ ها بیهوشی عمومی مناسبی را همراه با شلی عضلانی کافی برای اعمال جراحی فراهم کند.

آیورمکتین یک لاکتون حلقوی بزرگ با کاربرد وسیع به عنوان ضد انگل در حیوانات خانگی و نیز داروی انتخابی برای درمان فیلاریازیس لنفاوی وکوری رودخانه (اونکوسرکیازیس) در انسان می باشد. حیوانات نرمال وکلاستاتیک دوزهای مختلف آیورمکتین (40،60،80MG/KG) را به صورت داخل صفافی قبل از تعیین آستانه تشنجات دریافت کردند. نتایج مطالعات نشان داد که آستانه تشنجات کلونیک در حیوانات نرمال و کلستائیک به ترتیب برابر با 0/97±35/58 و 1/8±54/1 میلی گرم بر کیلوگرم بوده است.در حیوانات نرمال کلستائیک که قبلا آیورمکتین تجویز شده بود ،آستانه تشنجات به طور معنی دار و وابسته به دوز افزایش یافت (P<0.01) . نتایج بدست آمده نشان میدهد که:کلستاز باعث افزایش آستانه تشنجات کلونیک ناشی از PTZ می شود، از طرف دیگر آیورمکتین آستانه تشنجات را رد هر دو حیوانات نرمال و کلستاتیک افزایش می دهد. این افزایش آستانه تشنجات توسط آیورمکتین ، احتمالا از طریق گیرنده GABAa است.

به منظور جداسازی و شناسایی قارچهای توکسین زا و غیر توکسین زای جیره های غذایی مورد استفاده در گاوداری های استان قم تعداد سی و دو نمونه جیره غذایی از قبیل ذزت ، جو ،سیلو و کنیتانتره بر اساس تکنیک های استاندارد و آزمایشگاهی پس از آماده سازی نمونه ها بر روی محیط های سابور وگلوکز آکار حاوی کلرامفنیکل ، پوتیتو گلوکز آکار ،چابکس داکس آکار و رز بنگال به دو روش خطی و تلقیحی کشت داده شدند.نتایج بدست آمده نشان میدهد گونه های آسپرژیلوس (47/6 درصد) پنی سیلیوم (14 درصد) کلادوسپوریوم (1/4 درصد) و مخمرها (15 درصد) به ترتیب فراوانترین قارچهای جدا شده از جیره های تحت آزمایش بودند. بیشترین تعداد کلنی ها توسط قارچ آسپرژیلوس فلاووس در نان خشک مورد مصرف دامها مشاهده گردید. گونه های جنس آسپرژیلوس عبارت بودند از آسپرژیلوس فلاووس (48 درصد) آسپرژیلوس فومیگاتوس (23 درصد) آسپرژیلوس نیجر (18 درصد) و گونه های شناسایی نشده آسپرژیلوس (11 درصد). براساس آزمون های آماری اختلاف معنی داری بین فراوانی گونه های آسپرژیلوس جدا شده با قارچ های دیگر مشاهده گردید (P<0.05). همچنین اختلاف معنی داری بین جداسازی توکسین زای احتمالی و غیر توکسین مشاهده گردید بدین معنی که گونه های توکسین زا حضور معنی داری (P<0.001) را در این بررسی نشان میدهند. با توجه به حضور قارچ های توکسین زا در جیره های غذایی تحت مطالعه ، باید برنامه ریزی مدونی برای شناسایی قارچ های موجود در جیره های مختلف دامی در مراکز تولید نمود تا پس از شناسایی قارچ های توکسین زا و توکسین های حاصله برنامه و دستورالعمل هایی را جهت کنترل قارچ های مذکور در جیره ها تدوین نمود.

بیماری مارک یک بیماری ویروسی لنوپرولیفراتیو جوجه ها با اهمیت اقتصادی بوده که توسط یک آلفا هرپس ویروس ایجاد میشود.ویروس های بیماری مارک موجب تضعیف سیستم ایمنی شده وباعث آسیب پذیری بیشتر ماکیان در برابر عوامل بیماریزای دیگر می گردد. این بیماری بیشتر ،مشکل گله های مادر و تخمگذار می باشد و در طیور گوشتی کمتر مطرح می باشد. در این تحقیق 22 گله مرغ گوشتی از کشتارگاه های صنعتی خراسان ، اصفهان وتهران جهت مطالعه آسیب شناسی از بافتهای مختلف و ردیابی سروتیپ یک ویروس مارک از طحال به روش PCR تحت بررسی قرار گرفتند . در شش گله (27 درصد) جراحات ماکروسکوپیک شامل نودلهای توموری در قاعده فولیکول پرها و علائم میکروسکوپیک شامل نفوذ سلولهای پلی مورفیک لنفو بلاستیک در ناحیه درم پوست مشاهده گردید.همچنین واکنش PCR نیز در این گله ها مثبت بودند در هشت گله دیگر با اینکه فاقد علایم ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک بودند ولی در آزمایش PCR مثبت ارزیابی شدند. در هشت گله باقی مانده تمامب علائم ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک و واکنش PCR نیز منفی بودند. با توجه به وجود 27 درصدی بیماری مارک در میان گله های مرغ گوشتی بررسی شده وهمچنین طبیعت ایمنوساپرسیو بودن این ویروس،به نظر می رسد این ویروس نقش عمده ای را در سندرم تضعیف سیستم ایمنی ماکیان ایران به عهده دارد.توصیه می شود به منظور کاهش خسارات اقتصادی ناشی از این بیماری اقدامات پیشگیرانه موثری اتخاذ شود.

مخمرهای جنس مالاسزیا جزء فلور طبیعی پوست انسان محسوب می شود.این ارگانیسم ها تحت شرایط خاصی قادر به ایجاد بیماری هستند.از آن جایی که تاکنون در ایران مطالعات کمی به منظور جداسازی وشناسایی گونه های مختلف مالاسزیا صورت گرفته است ، از این رو بررسی حاضر با هدف جداسازی و شناسایی گونه های مختلف مالاسزیا از ضایعات بیماران مبتلا درماتیت آتوپیک (AD) ، درماتیت سبوروئیک (SD) و افراد سالم طراحی گردید. در این بررسی از 81 فرد بیمار( 34 نفر مبتلا به AD 47 نفر مبتلا به SD) 40 فرد سالم نمونه گیری به عمل آمد. آزمایش مستقیم و کشت بر روی نمونه ها انجام شد. مخمرهای جدا شده بر اساس خصوصیات مورفولوژیک و ویژگی های فیزولوژیک مورد شناسایی قرار گرفتند. در این بررسی 56 نفر از بیماران (69/1%) را زنان و25 نفر (30/9%) را مردان تشکیل می دادند. بیشترین میزان بیماری در گروه سنی 30-21 (41/3%) سال مشاهده شد. نتایج کشت 85/1% مبتلایان به SD و 47/1% مبتلایان به AD و 77/5% افارد سالم مثبت شد .نتایج کشت در گروه بیماران آتوپیک ،سبوروئیک وسالم نیز دارای اختلاف معنی داری آماری می باشد X2، P=0.001). نتیجه کشت مثبت در گروه سبوروئیک بیش از آتوپیک بود.نتایج این تحقیق گویای آن است که مالاسزیا گلوبوزا شایع ترین گونه های جدا شده از بیماران مبتلا به AD و SD می باشد.

هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای وش PDCR با روش کشت میکروبی استافیلوکوکوس اورئوس می باشد. دو ترکیب اصلی دیواره سلولی باکتری استافیلوکوکوس ، پپتید گلیکان و اسیدهای تیکوئیک وابسته است که به علت سختی این نوع کوکسی گرم مثبت و عدم تاثیر آنزیم های لیزوزیم ،پروتئاز K یا موتیلایزین، از لیز سلولی در ازت مایع استفاده گردید. به علت تنوع گونه ای( شامل 7 گونه و 27 تحت گونه) وهمچنین نقش این باکتری در بهداشت مواد غذایی ، تشخیص سریع ودقیق آن از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این بررسی از ژن 23SR rRNA که در انواع استافیلوکوکوس ها محافظت شده است استفاده گردید که مشخص شد که تشخیص این باکتری با استفاده از روش ملکولی با پرایمرمذکور از سایر باکتری ها گرم مثبت امکان پذیر و کاملا اختصاصی است.و همچنین از سه برابر پرایمر دیگر(A،B،C) جهت شناسایی واریته باکتری در روش PCR استفاده شد.در آزمایش انجام شده بر روی باکتری استرپتوکوکس فکالیس به عنوان کنترل منفی با استفاده از این پرایمرها ی اختصاصی ، نتایج آن بود که هیچگونه باندی در ژل الکتروفورز بدست نیامد و اختصاصی بودن آزمایش به اثبات رسید. محصولات بدست آمده 499و 102و 164و 451 bp به ترتیب برای ژن های 23SR rRNA ،A،B،C بوده وهمچنین میزان دقت آزمایش (10)سلول در روش PCR بودکه در مقایسه با کشت میکروبی 102 سلول قابل ملاحظه است.