فهرست مطالب

تحقیقات تولیدات دامی - سال پنجم شماره 1 (بهار 1395)

فصلنامه تحقیقات تولیدات دامی
سال پنجم شماره 1 (بهار 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/04/10
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مقاله پژوهشی
  • مهدی بابایی، یدالله چاشنی دل، عیسی دیرنده صفحات 1-13
    این پژوهش برای بررسی اثر سطوح مختلف کبالت جیره ای و نوع فرآوری دانه جو بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های شکمبه ای و خونی در بره های پرواری انجام شد. تعداد 32 راس بره نر پرواری آمیخته زل، با سن 16±134 روز و میانگین وزن اولیه 2±25 کیلوگرم به صورت آزمایش فاکتوریل 4×2 در قالب یک طرح کاملا تصادفی و به مدت 70 روز در تیمارهای آزمایشی زیر قرار گرفتند: دو نوع فرآوری دانه جو (دانه جو آسیاب شده و غلطک زده همراه با بخار) همراه با چهار سطح کبالت (0، 250/0، 50/0 و 75/0 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک). دام ها در طول دوره پرواربندی هر 14 روز وزن کشی شدند. نمونه مدفوع و مایع شکمبه از کل بره ها گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که مصرف ماده خشک روزانه در بره های تغذیه شده با دانه جو فرآوری شده به صورت غلطک همراه با بخار بالاتر از بره های تغذیه شده با جو آسیاب شده بود (04/0P=). همچنین تیمارهای حاوی سطح 50/0 میلی گرم در کیلوگرم مکمل کبالت به صورت مستقل دارای غلظت بیشتر اسید پروپیونات (01/0P=) و افزایش وزن بیشتر (04/0P=) نسبت به تیمارهای حاوی سطح 75/0 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک مکمل کبالت و تیمارهای سطوح صفر بودند. مکمل کبالت به صورت مستقل در تمام سطوح باعث افزایش غلظت گلوکز و ویتامینB12 پلاسمای خون بره ها نسبت به سطح صفر شد (01/0P=). به طور کلی مکمل کردن کبالت و همچنین جو فرآوری شده به صورت غلطک همراه با بخار سبب بهبود عملکرد بره های پرواری شد.
    کلیدواژگان: بره پرواری، دانه جو، فرآوری، مکمل کبالت
  • حسن صفری، مازیار محیطی اصلی، فاطمه محمد پور صفحات 15-26
    این آزمایش به منظور بررسی اثر استفاده از سطوح مختلف پودر خشک شده گیاه خرفه (DPP) بر عملکرد، کیفیت و ثبات اکسیداتیو گوشت و برخی متابولیت های خونی در بره های نر ترکی قشقایی انجام شد. تعداد 16 راس بره نر ترکی قشقایی 3 ماهه (با وزن زنده 46/0±22 کیلوگرم) به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند و به مدت 60 روز از جیره های حاوی سطوح صفر (شاهد)، 5، 10 و 15 درصد DPP تغذیه نمودند. نتایج نشان داد که استفاده از سطوح متفاوت گیاه خرفه اثر معنی داری بر عملکرد رشد بره ها در 60 روز پرواربندی نداشت.pH و درصد رطوبت گوشت در زمان های مختلف (60، 120 و 180 روز) نگهداری تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی و زمان قرار نگرفت. افزایش مدت زمان نگهداری سبب افزایش مواد واکنش دهنده با اسید تیوباربیتورک (TBARS) گوشت در تمام تیمارهای آزمایشی شد (05/0P<). تیمارهای حاوی DPP به طور معنی داری TBARS کمتری نسبت به تیمار شاهد داشتند (05/0P<). افزایش مقدار DPP سبب شد تا تولید TBARS به صورت خطی در زمان های مختلف نگهداری گوشت کاهش یابد (001/0P<). همچنین با افزایش سطح DPP کاهش خطی در میزان تری گلیسرید و کلسترول خون مشاهده شد (01/0P<)، اما اثری بر میزان گلوکز خون نداشت (05/0P>). به طور کلی سطح 10 درصد DPP برای ثبات اکسیداتیو گوشت بره های پرواری مناسب بود و سطح 15 درصد DPP بیشترین کاهش را در متابولیت های چربی خون ایجاد کرد.
    کلیدواژگان: بره های نر پرواری، ثبات اکسیداتیو گوشت، خرفه، ذخیره سازی گوشت، متابولیت های خونی
  • مختار فتحی، محمد حیدری صفحات 27-37
    برای بررسی اثرات اسانس بادرنجبویه بر عملکرد و تلفات ناشی از آسیت، آزمایشی با 600 قطعه جوجه یکروزه در قالب یک طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار، 5 تکرار و 30 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار از 0 تا 49 روزگی انجام شد. تیمارها شامل شاهد (بدون اسانس) و سطوح 5، 10 و 20 میلی لیتر اسانس بادرنجبویه در لیتر آب آشامیدنی بودند. در روز 49 آزمایش، از هر تکرار چهار جوجه به طور تصادفی انتخاب و برای تعیین شاخص آسیتی استفاده شدند. فراسنجه های گلبول قرمز، هماتوکریت، هموگلوبین، شمارش گلبول های سفید، فعالیت آنزیم های کراتین کیناز (CK)، آلکالین فسفاتاز (ALP)، آسپارتات ترانس آمیناز(AST)، آلانین ترانس آمیناز (ALT) و فراسنجه های مربوط به وضعیت اکسیداتیو پلاسما شامل مالون دی آلدئید (MDA)، وضعیت آنتی اکسیدانی کل پلاسما (TAS)، آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و فراسنجه های گلوکز، پروتئین، تری گلیسیرید، کلسترول و لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد سطح 5 میلی لیتر اسانس بادرنجبویه اثر معنی داری بر عملکرد رشد نداشت، اما سبب کاهش شاخص آسیتی (24/0) و درصد تلفات (10%) شد. هم چنین 5 میلی لیتر بادرنجبویه سبب کاهش معنی دار کلسترول پلاسما شد (56/92 میلی گرم در دسی لیتر). فعالیت آنزیم های AST، ALP و CK در پرندگان مصرف کننده 5 میلی لیتر بادرنجبویه کاهش (به ترتیب 254، 675 و 2495 واحد در لیتر) و فعالیت آنزیم های TAS و GPX افزایش یافت (به ترتیب 97/1 نانومول در میلی لیتر و 287 واحد در گرم هموگلوبین). استفاده از تیمار 5 میلی لیتر بادرنجبویه سبب کاهش MDA پلاسما در پرندگان شد (02/2 نانومول در میلی لیتر). بنابراین، استفاده از 5 میلی لیتر اسانس بادرنجبویه در جهت کاهش تلفات آسیتی جوجه های گوشتی می تواند مفید باشد.
    کلیدواژگان: آسیت، اسانس بادرنجبویه، جوجه های گوشتی، عملکرد، فراسنجه های خونی
  • کبری سلامی، سمیه سالاری، محمد بوجارپور، محمدرضا قربانی صفحات 39-51
    این آزمایش به منظور بررسی اثر اسانس اسطوخدوس بر عملکرد و جمعیت میکروبی سکوم جوجه های گوشتی در جیره بر پایه گندم در قالب طرح کاملا تصادفی و با آرایش فاکتوریل 3×2 با چهار تکرار به مدت 42 روز انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح مختلف گندم (صفر و 50 درصد جیره) و سطوح مختلف اسانس اسطوخدوس (صفر، 200 و 400 میلی گرم در کیلوگرم) بودند. تنها در دوره آغازین مصرف خوراک در جیره حاوی گندم و بدون گندم، با افزودن سطح اسانس اسطوخدوس به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>P). افزایش وزن تحت تاثیر اعمال تیمارها قرار نگرفت (05/0P). LDL خون نیز تحت تاثیر اعمال تیمارها قرار گرفت (05/0>P)، بطوریکه با افزودن اسانس به جیره بدون گندم و دارای گندم مقدار LDLخون به طور معنی داری کاهش یافت. اعمال تیمارها اثر معنی داری بر خصوصیات لاشه جوجه گوشتی از جمله ران، طحال، پانکراس و سنگدان داشت (05/0>P)، بطوریکه با افزون اسانس وزن ران به طور معنی داری افزایش و وزن طحال، پانکراس و سنگدان کاهش یافت. pH ایلئوم، گرانروی و جمعیت میکروبی سکوم تحت تاثیر اثر متقابل اسانس و گندم قرار نگرفتند (05/0 کلیدواژگان: اسانس اسطوخدوس، جمعیت میکروبی، جوجه گوشتی، عملکرد
  • علیرضا سقایی، میرداریوش شکوری صفحات 53-62
    این آزمایش جهت بررسی اثر فیتاز میکروبی و پلی اتیلن گلیکول در جیره حاوی سورگوم بر عملکرد و ثبات اکسیداتیو گوشت جوجه های گوشتی انجام شد. از 400 قطعه جوجه یک روزه سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار استفاده شد. تیمارها شامل جیره حاوی ذرت بدون افزودنی (شاهد)، جیره حاوی سورگوم بدون افزودنی یا مکمل شده با فیتاز (FTU/kg 500)، پلی اتیلن گلیکول (g/kg 1) و مخلوط آنها بودند که طی یک دوره 42 روزه به پرندگان تغذیه شدند. نمونه برداری از محتویات گوارشی و لاشه به دنبال کشتار در روز 24 صورت گرفت. مطابق نتایج، افزایش وزن مشابه جوجه ها در اثر سورگوم بدون افزودنی (3/2410 گرم) با شاهد (5/2442 گرم) و بهبود آن به وسیله مواد افزودنی مشاهده شد (01/0P<). pH شیرابه سنگدان و خاکستر استخوان درشت نی جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی سورگوم در اثر فیتاز یا پلی اتیلن گلیکول افزایش یافت (05/0P<). میزان مالون دی آلدئید گوشت سینه و ران در اثر جیره حاوی سورگوم بدون افزودنی (به ترتیب 22/0 و mg/kg 25/0) و فیتاز (به ترتیب 28/0 و mg/kg 33/0) در مقایسه با شاهد (به ترتیب 34/0 و mg/kg 40/0) کاهش یافت (001/0P<). فیتاز نسبت به شاهد هزینه خوراک را کاهش (15340 در مقابل 16701 ریال) و سود ناخالص را افزایش (20610 در مقابل 15593 ریال) داد (05/0P<). مطابق این یافته ها، سورگوم به خوبی می تواند جایگزین ذرت در جیره جوجه های گوشتی شده و استفاده از فیتاز و یا پلی اتیلن گلیکول باعث بهبود اثرات تغذیه ای آن می شود، اما برای حفظ ثبات اکسیداتیو گوشت و اقتصادی بودن پرورش استفاده از فیتاز بهتر است.
    کلیدواژگان: پلی اتیلن گلیکول، ثبات اکسیداتیو گوشت، جوجه گوشتی، سورگوم، فیتاز
  • حمید غلامی، محمود شمس شرق، مهدی ضرابی، سعید زره داران صفحات 63-75
    آزمایش حاضر به منظور تعیین اثر سطوح مختلف پودر کرم خاکی(Eisenia fetida)بر عملکرد و کیفیت گوشت ران و سینه در جوجه های گوشتی انجام شد.بدین منظور از یک طرح کاملا تصادفی با چهار سطح پودر کرم خاکی (صفر، 2، 4 و 6 درصد) با استفاده از 96 قطعه جوجه نر یک روزه سویه تجاری راس 308 استفاده شد. برای هر تیمار آزمایشی، 4 تکرار و در هر تکرار 6 قطعه جوجه در نظر گرفته شد. در پایان آزمایش (42 روزگی) از هر تکرار دو قطعه جوجه کشتار و پس از تفکیک لاشه، جهت بررسی فراسنجه های کیفیت گوشت ران و سینه (اندازه گیری شاخص تیوباربیوتریک اسید (TBA)، ظرفیت نگهداری آب، pH و رطوبت گوشت) یک روز و یک ماه پس از کشتار به فریزر منتقل شدند.نتایج نشان داد که استفاده از سطح 2 درصد پودر کرم خاکی در مقایسه با جیره شاهد و 6 درصد پودر کرم خاکی به طور معنی داری سبب افزایش وزن بدن و مصرف خوراک شد (05/0>P)، در حالی که اثر معنی داری بر ضریب تبدیل خوراک نداشت. شاخص تیوبار بیوتریک اسید گوشت سینه جوجه های تغذیه شده با سطح 2 درصد پودر کرم خاکی به صورت معنی داری کمتر از سایر گروه ها بود (05/0>P).با افزایش زمان نگهداری، مقدار TBA افزایش و میزان pH و ظرفیت نگهداری آب کاهش یافت. کمترین و بیشترین مقدار شاخص TBA به ترتیب یک روز و یک ماه پس از کشتار مشاهده شد. نتایج آزمایش حاضر نشان داد که استفاده از 2 درصد پودر کرم خاکی سبب افزایش وزن نهایی، مصرف خوراک و بهبود کیفیت گوشت سینه در جوجه های گوشتی می شود.
    کلیدواژگان: پودر کرم خاکی، جوجه گوشتی، عملکرد، کیفیت گوشت ران و سینه
  • جواد احمدپناه، عبدالاحد شادپرور، نوید قوی حسین زاده، عباس پاکدل صفحات 77-88
    سندرم آسیت یک اختلال متابولیکی در جوجه های گوشتی با رشد سریع است. به دلیل میزان تلفات بالای ناشی از این سندرم، زیان اقتصادی بالایی به صنعت طیور گوشتی وارد می آید. صفات مرتبط به آسیت وراثت پذیری بالایی دارند. بنابراین، عوامل ژنتیکی نقش عمده ای در حساسیت پرندگان به آسیت دارند و با استفاده از انتخاب ژنتیکی می توان حساسیت به آسیت را کاهش داد. هدف از بررسی حاضر ارزیابی شاخص های انتخاب مختلف برای افزایش وزن بدن و کاهش حساسیت به آسیت با استفاده از شبیه سازی قطعی بود. صفات موجود در شاخص های انتخاب شامل وزن بدن در 5 هفتگی، صفات پارامترهای گازی خون از جمله فشار جزئی اکسیژن در خون سیاهرگی، بیکربنات و درصد اشباع هموگلوبین با اکسیژن و همچنین نسبت وزن بطن راست به وزن دو بطن بود. علاوه بر شاخص های انتخاب مختلف اثر استفاده از نشانگرهای ژنتیکی پیوسته با حساسیت به آسیت نیز بررسی شد. شاخص های انتخاب بر اساس پیشرفت ژنتیکی برای وزن بدن و میزان هم خونی مقایسه شدند. نتایج نشان داد که با استفاده از صفات فوق می توان حساسیت به آسیت را کنترل نمود، اما رشد ژنتیکی برای وزن بدن کاهش می یابد. کاهش رشد ژنتیکی برای وزن بدن با ورود صفات پارامترهای خونی به شاخص انتخاب به ترتیب در شاخص های 1 تا 6 برابر20، 23، 69، 8/16، 8/18 و 7/15 درصد نسبت به انتخاب تک صفتی بود. نتایج برنامه های انتخاب به کمک نشانگر نیز نشان داد هنگامی که اطلاعات QTL، 50 درصد از واریانس ژنتیکی حساسیت به آسیت را توجیه کند کاهش پاسخ به انتخاب برای وزن بدن ناچیز بود (8/2 درصد). البته سودمندی استفاده از اطلاعات نشانگر به تجزیه و تحلیل اقتصادی برنامه های اصلاح نژادی نیز بستگی خواهد داشت.
    کلیدواژگان: آسیت، انتخاب ژنتیکی، پارامترهای گازی خون، جوجه گوشتی، QTL
  • عبدالله عابدی پریجایی، محمد کریم معتمد، محمد کاوسی کلاشمی صفحات 89-96
    با توجه به محدودیت های بخش کشاورزی در ایران، بهبود بهره وری عوامل تولید عامل مهم جهت رسیدن به رشد اقتصادی پایدار است. هدف این تحقیق اندازه گیری بهره وری کل عوامل تولید (تخم نوغان، نیروی کار و برگ توت) و اثر متغیرهای مشارکت، رضایت شغلی، انگیزه، علاقه، علم گرایی و نوآوری در بهره وری واحدهای نوغانداری است. جامعه آماری تحقیق 1150 نوغاندار استان مازندران بوده که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 240 نوغاندار محاسبه شده و پرسشنامه در بین آنها توزیع شد. نمونه ها به صورت خوشه ایچند مرحله ای و تصادفی ساده از هر خوشه انتخاب شدند. جهت اندازه گیری بهره وری کل عوامل تولید، از تابع تولید کاب-داگلاس و برای بررسی اثر متغیرهای موثر ذکر شده از رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین بهره وری کل عوامل تولید واحدهای نوغانداری در استان مازندران 787/0 بوده است و عواملی چون انگیزه، به کارگیری یافته های علمی و نوآوری با میزان بهره وری رابطه داشته (در سطح 95 درصد)، اما متغیرهای علاقه، مشارکت و رضایت شغلی رابطه معنی داری (در سطح 95 درصد) در بهره وری واحدهای پرورش کرم ابریشم نداشته است.
    کلیدواژگان: استان مازندران، بهره وری، نوغانداری
  • |
    • M. Babaei, Y. Chashnidel, E. Dirandeh Pages 1-13
      This study was conducted to evaluate the effects of different levels of dietary cobalt and processing barley grain on dry matter intake, daily gain, feed efficiency, nutrient digestibility and rumen and blood parameters in fattening lambs. Thirty two mixed Zell lambs, 134±16 d with an average initial weight 25 ± 2 Kg randomly assigned to a factorial experiment 4 × 2 as a completely randomized design. Lambs during the experiment (70 days) were in individual boxes. Treatments were; two type of barley grain processing (ground barley and steam rollers barley) and four level of Cobalt (0, 0.25, 0.50 and 0.75 mg/Kg dry matter). The results showed that daily dry matter intake in lambs fed barley is processed with steam rollers above the lambs were fed a ground barley (P = 0.04). Treatment containing of 0.50 mg per kg Cobalt Supplements have higher weight gain (P = 0.04) and acid propionate concentration than other treatments (P = 0.01) compared to 0.75 mg per kg of dry matter and treatments without Cobalt supplements (P = 0.01). Plasma levels of glucose and vitamin B12 was greater in lambs fed Cobalt supplements compared to other treatments (P = 0.0001). In general Cobalt supplementation and barley processing with steam rollers improved performance of the lambs.
      Keywords: Fattening lamb, Barley, Processing, Cobalt supplement
    • H. Safari, M. Mohiti Asli, F. Mohammadpour Pages 15-26
      This experiment was conducted to investigate the effect of different levels of dried powder Purslane (DPP) on performance, meat quality, meat oxidative stability and some blood metabolites in Torki Qashqai male lambs. 16 Torki Qashqai male lambs 3 months (with 22±0.46 kg body weight) were randomly divided into 4 groups and were fed of diets containing different levels of 0 (control), 5, 10 and 15% DDP for 60 days. The results showed that the use of different levels of Purslane were not significant effect on growth performance on 60 days of fattening period. pH and moisture of meat on different storing times (60, 120 and 180 days) were not affected by treatments and time (P>0.05). TBARS levels in lamb meat increased linearly with increasing storage time (P0.05). In conclusion, inclusion of 10 percent DPP in lamb diet improves meat oxidative stability and 15 percent DPP caused more reduction in blood lipids.
      Keywords: Blood metabolites, Fattening lambs, Oxidative stability, Purslane, Storage of meat
    • M. Fathi, M. Haydari Pages 27-37
      This experiment was conducted to evaluate the effect of different levels of Essential Oil on Growth, mortality and Ascites Parameters in Broiler chickens. Research was performed in a completely randomize design with 4 treatments, 5 replicate and 30 broilers in each replicate for 49 days. The treatments consist of the control (0), 5, 10 and 20 ml of Lemon Balm essential oil in drinking water. At day 49, four chicks from each replicate were randomly slaughtered and ascetic index calculated Total red blood cell, Wight blood cell, hemoglobin, hematocrit, glucose, protein, cholesterol, triglycerides, high density lipoprotein (HDL), activity of Alanine transaminase (ALT), Aspartate transaminase (AST), Alkaline Phosphatase (ALP), Cratine Kinase (CK), Glutathione peroxidase (GPX), superoxide dismutase (SOD) total antioxidant status (TAS) and malondialdehyde (MDA) content of plasma were determined at day 49. Results showed that, 5 ml of essential oil had no significant effect on growth performance but, reduced ascetic index (0.24), mortality due to ascites (%10).It is also, 5 ml of essential oil significantly, reduced MDA (2.02 n mol/ml), cholesterol (92.56 mg/dl), AST, ALP and CK activity in plasma (254, 675 and 2495 U/L). Moreover, level of 5 ml of essential oil increased GPx activity (278 u/g Hg) and TAS (1.97 n mol/ml) in plasma. In concluded that, 5 ml of essential oil of lemon balm can reduce mortality due to Ascites in broilers.
      Keywords: Ascites, Lemon balm essential oil, Broilers, Performance, Blood parameters
    • K. Salami, S. Salari, M. Boujarpour, M. R. Ghorbani Pages 39-51
      This experiment was conducted to evaluate various levels of Lavandula Officinalis essential oil (L.O. E.O) on performance, microbiology and some blood parameters of broilers fed diets based on wheat. Completely randomized design with factorial arrangement 2×3 with four replicates was performed for 42 days. Treatments consisted of different levels of wheat (0 and 50 percent of diet) and different levels of L.O. E. O )0, 200 and 400 mg/ kg). The results of this experiment showed that addition of L.O. E.O on the wheat-based diet or corn- based diet caused significant increased in feed intake in starter period (P0.05). In wheat-based diet, feed conversion ratio decreased significantly. The LDL concentration decreased significantly by increasing levels of L.O. E.O in both diet (P0.05). According to the results, addition of L. O. E. O at level of 400 ppm could be decreased feed conversion ratio and blood LDL concentration and cecum microbial population improved numerically but it seems that more experiment is needed.
      Keywords: Lavandula Officinalis essential oil, Microbial population, Broiler chicken, Performance
    • A. R. Saghghaei Shakouri Pages 53-62
      This experiment was conducted to investigate the effect of a microbial phytase and polyethylene glycol (PEG) supplementation in sorghum based diet on performance and meat oxidative stability of broiler chickens. A total of 400 one-day old Ross 308 chicks were used by employing a completely randomized design with 5 treatments and 4 replicates. Treatments including a corn based diet with no additive (control), sorghum based diets with no additive or with phytase (500 FTU/kg), PEG (1 g/kg) or phytase PEG were fed to birds for a period of 42 days. Digesta and carcass were sampled on day 24 following the slaughter. According to the results, a similar weight gain for chickens on sorghum based diet with no additive (2410.3 g) and control (2442.5 g), and an improved weight gain for those received the additives was observed (P
      Keywords: Polyethylene glycol, Meat oxidative stability, Broiler chickens, Sorghum, Phytase
    • H. Gholami, M. Shams Shargh, M. Zarabi, S. Zerehdaran Pages 63-75
      Current experiment was conducted to determine the effect of different levels of earthworm meal (Eisenia fetida) on performance, breast and thigh meat quality in broiler chickens. For this purpose a completely randomized design with four levels of earthworm meal as treatments (0, 2%, 4% and 6%) was performed on 96 one day old Ross 308 male chicks. Each treatment consisted of 4 replicates with 6 chickens in each replicate. At the end of the experiment (d 42), two birds from each replicate were slaughtered and In order to study breast and thigh meat quality parameters (meat Tiubarbitoric acid index, water holding capacity, pH and moisture ) one day and one month after slaughtering transferred to freezer after carcass analysis. Results indicated that, dietary supplementation with( 2%) of earthworm meal compared to control and 6% earthworm meal significantly increased body weight and feed intake (P
      Keywords: Earthworm meal, Broiler, Performance, Tight, breast meat quality
    • J. Ahmadpanah, A. A. Shadparvar, N. Ghavi Hossein, Zadeh, A. Pakdel Pages 77-88
      Ascites syndrome is a metabolic disorder in fast growing broilers. Due to high mortality, the poultry industry carries economic detriment. Ascites related traits have high heritability which shows impressibility of genetic factors. Therefore, genetic selection against ascites susceptibility is possible. The aim of the current study was to evaluate consequences of alternative selection indices to reduce ascites susceptibility using deterministic simulation. The traits investigated were partial pressure of oxygen in venous blood, bicarbonate, oxygen saturation in venous blood and ratio of right to total ventricular weight. In addition, the consequences of having information on the underlying genes (MAS) were identified. Alternative selection strategies were compared based on the selection response for body weight and ascites susceptibility, accuracy of selection as well as the rate of inbreeding. The results showed that by including blood gas parameters as indicator traits to ascites, reduced genetic response for BW5 based on indices number 1, 2, 3, 4, 5, 6 were 20, 23, 69, 16.8, 18.8 and 15.7 percent of genetic response for BW5 based on single trait selection, respectively. The results of schemes comprising QTL information of ascites susceptibility showed that ascites susceptibility can be reduced appropriately with considering different values of genetic variance due to QTL. This reduction was lower by including QTL information and was about 2.8 percent for BW5 in which QTL explains 50% of the genetic variance of ascites syndrome. The profitability of MAS was depended on economic analysis of animal breeding programs.
      Keywords: Ascites, Genetic selection, Blood gas parameters, Broiler, QTL
    • A. Abedi Parijaei, M. K. Motamed, M. Kavoosi Kalashami Pages 89-96
      Due to constraints in the agricultural sector, improve the productivity factors of production is the important factor for achieving sustainable economic growth. The aim of this study was to measure total factor productivity (silkworm egg, labor and mulberry) and affecting Variables Intercommunity, Motive, Job satisfaction, Interest, Scientism, innovation in productivity of sericulture units. The study sample is 1150 sericulture in Mazandaran province that was calculated with using a sample size of 240 sericultures. Sampling was multi-stage cluster and samples were selected randomly from each cluster. The main collecting tool in this study was a questionnaire. For measuring productivity of total production factors, the Cobb-Duglas and to identify factors affecting on productivity, of multiple regression was used. The production factors in Mazandaran Sericulture units are including the Caspian silkworm egg, labor and mulberry leaves. The results showed that average productivity in Mazandaran province was 0.787 and factors such as Motive, Scientism, Innovation and With a confidence level 0.95% it is significant, and Variables Interest, Intercommunity and Job satisfaction With a confidence level 0.95% not significant relationship in productivity of sericulture units.
      Keywords: Mazandaran province, Productivity, Sericulture