فهرست مطالب

نشریه یافته های تحقیقاتی در گیاهان زراعی و باغی
سال دوم شماره 1 (بهار 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/02/18
  • تعداد عناوین: 7
|
  • رجب چوکان*، افشاراستخر، غلامرضا افشارمنش، علی شیرخانی، عزیز آفرینش، محمد برزگری، محمدحسین سبزی، شراره فارغی، همایون دارخال، مجید زمانی، سعید خاوری خراسانی، مسعود رفیعی، کامران انوری، رضا معینی، ثریا قاسمی صفحات 1-12
    ذرت هیبرید سینگل کراس کرج 705 حاصل تلاقی K3640/3 × MO17 می باشد. این هیبرید در آزمایش نهایی سال های 1386 و 1387 در هفت منطقه، با میانگین عملکرد دانه 120/11 تن در هکتار برتری خود را نسبت به سینگل کراس 704 با میانگین تولید 844/9 تن در هکتار مورد تایید قرار داد. در آزمایش پیشرفته سال 1390 در هفت منطقه بالاترین میانگین عملکرد دانه را با 450/10 تن در هکتار در مقایسه با سینگل کراس 704 با میانگین 513/8 تن در هکتار تولید نمود. علاوه بر این، درصد رطوبت دانه آن در زمان برداشت نسبت به سینگل کراس 704 حدود دو درصد کاهش نشان داد و این در حالیست که در آزمایشات انجام شده در سطح مزارع کشاورزان، هیبرید کرج 705 حدود 31/2 درصد کاهش رطوبت نشان داد. در بررسی سازگاری دو ساله (1391– 1390) نیز در نه منطقه با میانگین تولید دانه 585/10 تن در هکتار برتری نسبت به سینگل کراس 704 با 752/9 تن در هکتار به میزان 833/0 تن در هکتار (5/8 در صد) نشان داد. در شرایط آزمایشات تحقیقی ترویجی در مزارع زارعین (در مناطق اسلام آباد و روانسر کرمانشاه، منطقه مهتابی شهرستان عنبرآباد جیرفت و منطقه شوش در سال 1391) با میانگین 62/12 تن در هکتار نسبت به سینگل کراس 704 با میانگین 19/11 تن در هکتار با افزایش 429/1 تن در هکتار (8/12 درصد) برتری نشان داد. هیبرید کرج 705 در میانگین با کاهش حدود 3-2 درصد رطوبت در زمان برداشت نسبت به سینگل کراس 704، حدود هفت روز زودتر آماده برداشت شد. در سطح مزارع کشاورزان، هیبرید کرج 705 با میانگین 94/20 درصد رطوبت دانه در زمان برداشت نسبت به سینگل کراس 704 با میانگین 25/23 درصد رطوبت دانه حدود 31/2 درصد کاهش رطوبت نشان داد. در طی چهار سال بررسی (1389 – 1386)، این هیبرید از نظر واکنش به سیاهک معمولی نیمه مقاوم بود در حالی که سینگل کراس 704 از این نظر در گروه نیمه حساس قرار داشت. از نظر واکنش به پوسیدگی فوزاریومی بلال نیز این هیبرید در گروه نیمه مقاوم واکنشی مشابه سینگل کراس 704 نشان داد.
    کلیدواژگان: پوسیدگی فوزاریومی، سرعت کاهش رطوبت دانه، سیاهک معمولی، سینگل کراس، ذرت و عملکرد دانه
  • ولی الله رامئه *، سید علیرضا دلیلی، سید وحید علوی، حسن امیری اوغان، فرناز شریعتی، ابراهیم هزار جریبی، نصر الله قدمی، احمد فرهادی، ساعده مظفری، عینعلی شفیعی، محمد سلیمی، میرقربان شعبانی، علی اصغر قاسمپور، هومن آگنج، فروزان آجودانی صفحات 13-23
    رقم جدید کلزای ظفر حاصل تلاقی ساریگل 19H × در سال 1382 می باشد که طی سال های بعد از نسل های در حال تفرق گزینش گردید. ارزیابی های انجام شده در سال زراعی 1388-1387 و 1389-1388 نشان داد که این رقم با میانگین عملکرد دانه 3810 کیلوگرم در هکتار در زمره برترین ژنوتیپ ها قرار داشته است. رقم مزبور در گروه تیپ بهاره متوسط رس قرار دارد، لذا کشت آن در مناطق میانبند و کوهستانی استان در قالب طرح تحقیقی- تطبیقی مورد نظر قرار گرفت. نتایج نشان داد که رقم ظفر با میانگین عملکرد 2595 کیلوگرم در مقایسه با رقم ساریگل به عنوان شاهد منطقه از پتانسیل عملکرد دانه بیشتری برخوردار بود. نتایج طرح تحقیقی- ترویجی در دو منطقه از مناطق میانبند استان مازندران نشان داد که این رقم نسبت به رقم ساریگل در شرایط آزمایش به میزان بیش از 800 کیلوگرم در هکتار برتری عملکرد دانه داشت. همچنین این رقم از نظر تحمل بیماری های مهم منطقه از جمله اسکلروتینیا در گروه شاهدهای منطقه قرار گرفت. این رقم مناسب کشت برای مناطق میانبند استان مازندران و اقلیم های مشابه می باشد.
    کلیدواژگان: ارقام آزاد گرده افشان، تنوع رقم، گلزا و عملکرد دانه
  • نادر حیدری* صفحات 25-51
    از شاخص های اساسی در تعیین کارایی استفاده از آب جهت تولید محصولات کشاورزی، شاخص کارایی مصرف آب می باشد. در منابع علمی این شاخص در مقیاس های مدیریتی گیاه، مزرعه، شبکه آبیاری، و یا حوضه آبریز تعریف و بررسی شده است. گیاه به تنهایی نقش مهمی در استفاده بهینه از آب و افزایش کارایی مصرف آب کشاورزی دارد. مقاومت گیاه به تنش های محیطی (نظیر کم آبی، شوری، گرما و غیره)، و سایر عوامل فیزیولوژیکی گیاهی تاثیر گذار بر تولید زیست توده و عملکرد نهایی به ازای واحد آب مصرفی، تماما می توانند بر کارایی مصرف آب در مقیاس گیاه تاثیر گذار باشند. در این مقاله ضمن تشریح مفهوم و روابط کارایی مصرف آب گیاه و چالش ها و راهکارهای بهبود آن، نتایج تحقیقات مختلف در این زمینه در کشور به صورت جمع بندی ارایه و تحلیل شده است. برای افزایش کارایی مصرف آب محصولات کشاورزی، گیاه نقش اساسی در کنار سایر اقدامات صرفه جویی آب ایفا می نماید. برنامه ها و اقدامات کاهش آب مصرفی و افزایش عملکرد باید به طور همزمان و مرتبط با هم باشند. این رویکرد برای افزایش کارایی مصرف آب، رویکرد علمی تر و عملی تر برای نیل به اهداف برنامه های توسعه در کشور و امنیت غذایی از منابع محدود آب آبیاری می باشد.علاوه بر اقدامات فنی مرتبط، همچنین مهمترین فاکتور در بالا بردن کارایی مصرف آب گیاه، مدیریت زراعی بوده و مهارت و دانش فنی کشاورز نقش کلیدی در این زمینه ایفا می نماید.
    کلیدواژگان: چالش، راهکار، کارایی، گیاه، مصرف آب
  • ابراهیم روحی * صفحات 53-65
    به منظور بررسی پاسخ گندم سرداری به تغییرات فاصله ردیف و میزان بذر و تعیین تراکم مطلوب در شرایط دیم مناطق سردسیر یک بررسی دو ساله (1388 و 1389) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم قاملو واقع در استان کردستان انجام شد. در این بررسی از یک طرح کرت های نواری با سه تکرار استفاده شد. چهار فاصله ردیف 15، 5/17، 20 و 25 سانتی متری و چهار میزان بذر 350، 400، 450 و 500 دانه در متر مربعی به ترتیب فاکتورهای افقی و عمودی آزمایش را تشکیل دادند. برخلاف میزان های بذر نتایج بیانگر اثر معنی دار فاصله ردیف بر عملکرد دانه و اجزای آن شامل تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزار دانه و دانه در سنبله بود. بیشترین میزان عملکرد دانه در فاصله ردیف 15 سانتی متر به مقدار 3993 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن در فاصله ردیف 25 سانتی متر به میزان 2695 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. فاصله ردیف 15 سانتی متر با تولید 821 سنبله در متر مربع و وزن هزار دانه 40 گرم نسبت به فواصل ردیف دیگر از برتری معنی دار برخوردار بود. بر خلاف این کمترین و بیشترین میزان دانه در سنبله (13 و 16دانه در هر سنبله) به ترتیب در فواصل ردیف 15 و 25 سانتی متری مشاهده شد. به دلیل عدم تفاوت معنی دار بین مقادیر بذر بهترین توصیه برای الگوی کاشت رقم سرداری در مناطق سرد و مرتفع دیم فاصله ردیف 15 سانتی متر و میزان بذر 350 تا 400 دانه در متر مربع یا 140تا160 کیلوگرم در هکتار می باشد.
    کلیدواژگان: اجزاء عملکرد، سرداری، شرایط دیم، عملکرد دانه، فاصله ردیف، میزان بذر
  • حسن حسن آبادی *، احمد موسی پور گرجی، داود حسن پناه، رحیم احمدوند، خسرو پرویزی، محمد کاظمی، رامین حاجیان فر، حمیدرضا عبدی صفحات 67-79
    رقم خاوران نتیجه انتخاب از میان ژرم پلاسم حاصل از گرده افشانی آزاد کلون شماره 13-397097 در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سال زراعی 1381 و بررسی های بعدی در طی سالیان متمادی (حدود 10 سال) می باشد. مراحل آزادسازی رقم خاوران شامل انتخاب تک بوته ، ارزیابی مشاهده ای نسل ها، آزمایش های مقدماتی، آزمایش های پیشرفته، آزمایش های سازگاری، ارزیابی مقاومت به بیماری های قارچی، باکتریایی و ویروسی بود که در مناطق مختلف کشور از جمله اردبیل، همدان، اصفهان و خراسان در قالب پروژه های تحقیقاتی مختلف انجام گرفت. عملکرد رقم خاوران در آزمایش های مقدماتی، آزمایش های پیشرفته، آزمایش های سازگاری و آزمایش های تحقیقی- ترویجی به ترتیب 42، 49، 24 و 20 درصد بیشتر از رقم شاهد آگریا بود. رقم خاوران نسبت به ویروس های خسارت زای اصلی سیب زمینی: PVA، PVY، PLRV و PVS مقاوم بوده و ماده خشک آن حدود 4 درصد بیشتر از شاهد آگریا است. مقاومت به فوزاریوم، یکنواختی و درشتی نسبی اندازه غده ها از صفات ویژه و متمایز کننده این رقم در مقایسه با شاهد آگریا محسوب می شوند. رقم خاوران به عنوان رقم جدید سیب زمینی مناسب کشت بهاره در مناطق سردسیر کشور معرفی گردید.
    کلیدواژگان: آزاد گرده افشان، خاوران، رقم جدید، سیب زمینی، عملکرد، کیفیت
  • عنایت حیات بخش، بهروز گلعین*، یعقوب محمد علیان، شاهین جهانگیرزاده، حمید رستگار، مسعود فیاضی، جواد یزدان پرست صفحات 81-88
    نارنگی کلمانتین یکی از ارقام انتخابی مناطق شمالی کشور است که از برخی صفات دارای بازارپسندی مناسبی بوده ولی اندازه کوچک میوه، از معایب آن است. به منظور بهبود و اصلاح نارنگی کلمانتین جهت دستیابی به دورگ جدید با میوه برتر و درشت تر، پروژه ای در چهار فاز از سال 1368 لغایت 1388 با دورگ گیری بین نارنگی کلمانتین به عنوان والد مادر و پرتقال های هاملین، مارس و سالوستیانا به عنوان والدین پدری به مرحله اجرا درآمد. دومین مرحله این تحقیق به گزینش ژنوتیپ های برتر بر اساس خصوصیات زودرسی یا دیررسی، درجه کم بذری، درشتی میوه، ضخامت پوست میوه و سهولت پوست گیری، درصد عصاره و همچنین عطر و طعم میوه انجام گردید. بر اساس این ارزیابی ها از کل 396 ژنوتیپ موجود، تعداد 68 نمونه دورگ انتخاب شد. مراحل نهایی این پروژه مربوط به عملیاتی است که به منظور بررسی وضعیت تطابق محیطی، روی نمونه های گزینش شده پیوندی روی پایه نارنج انجام شد. نتایج نشان داد که ژنوتیپ شماره 76109 که دورگی از کلمانتین و سالوستیانا می باشد، تاجی افراشته و کشیده داشت. میوه ها زودرس، بذردار، تقریبا پخت و با وزن متوسط 110 گرم در حد متوسط و بازارپسندی قرار داشت. پوست میوه تقریبا نازک و به آسانی قابل جدا شدن از گوشت بود. پوست و گوشت میوه ها در زمان رسیدن نارنجی روشن شده و عطر و طعم میوه عالی است. این ژنوتیپ از نظر عملکرد، وزن تک میوه و بریکس به ترتیب 10، 25 و 24 درصد برتر از والد مادری خود (نارنگی کلمانتین) بوده و حدود 15 روز نیز زودرس تر از آن می باشد که علاوه بر اهمیت اقتصادی برای باغدار، تا حدود قابل توجهی به خسارت های سرمازدگی متحمل است. بر این اساس انتظار می رود که ژنوتیپ گزینش شده بتواند به عنوان یک رقم تجاری از موفقیت خوبی در بازار تجارت برخوردار شود.
    کلیدواژگان: دورگ گیری، رقم، عملکرد، کیفیت میوه و مرکبات
  • حامد دولتی بانه، شبنم جلیل زاده خویی *، رحیم عبدالهی، رسول سعیدیان صفحات 89-101
    هر ساله مقدار زیادی انگور برای عرضه به بازار در خارج از فصل در انبارها و سرد خانه های معمولی نگهداری می شوندکه بنا به دلایل متعددی کیفیت و وزن آن به شدت کاهش پیدا می کند. بنابراینبه منظورکاهش ضایعات پس از برداشت انگور و انتخاب ارقام مناسب برای نگهداری طولانی مدت، این تحقیقبه شکل دو آزمایش یکی در قالب فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفیدر سه تکرار و با دو فاکتور، نوع رقم ( انگور سفید بی دانه و قزل اوزوم) و نوع بسته بندی (پوشش پلاستیکی سوراخ دار با ورقه کامل سولفورپد، پوشش پلاستیکی بدون سوراخ با نصف ورقه سولفورپد، پوشش پلاستیکی سوراخ دار بدون ورقه سولفورپد، پوشش پلاستیکی بدون سوراخ و بدون ورقه سولفورپد، بدون پوشش پلاستیکی و بدون ورقه سولفورپد) و دیگری در قالب طرح کاملا تصادفی برای انگور رقم رشه با پنج تیمار بسته بندی، در سه تکرار اجرا شد. خوشه های انگور پس از برداشت به سردخانه منتقل شدند. به منظور بررسی اثرات تیمارها، صفات کیفی میوه شامل خشکیدگی چوب خوشه، سفیدشدگی سطح حبه، درصد آلودگی حبه، وضعیت ظاهری و طعم و مزه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تیمار پوشش سوراخ دار با ورقه کامل سولفورپد و تیمار پوشش بدون سوراخ با نصف ورقه سولفورپد، باعث کنترل بهتر پوسیدگی های قارچی، خشکیدگی چوب خوشه، حفظ وضعیت ظاهری و طعم و مزه انگور شد. بنابراین با این روش رقم های قزل اوزوم و رشه را به مدت پنج ماه و رقم سفید بیدانه را به مدت سه ماه در سردخانه می توان نگهداری کرد.
    کلیدواژگان: انگور، خصوصیات کیفی، سردخانه و گاز دی اکسید گوگرد
|
  • Rajab Choukan, Afshar Estakhr, Gholam Reza Afsharmanesh, Ali Shirkhani, Aziz Afarinesh, Mohammad Barzegari, Mohammad Hosein Sabzi, Sharare Fareghei, Homayon Darkhal, Majid Zamani, Saeed Khavari Khorasani, Masuod Rafiei, Kamran Anvari, Reza Moeini, Soraya Ghasemi Pages 1-12
    As compared to KSC 704 hybrid with 9.844 t/ha, the maize hybrid, KSC 705(K3640/3 × MO17) produced an average grain yield of 11.120 t/ha over seven locations evaluated in final trials for two consecutive years (2007-8). In advanced yield trials done in 2011, across seven locations, this hybrid performed the highest grain yield, 10.450 t/ha, while KSC 704 produced 8.513 t/ha. In addition to the grain yield preference, grain moisture in KSC 705 was about two percent less than KSC 704 at harvesting stage under farmer's conditions. Hybrid KSC 705 with an average of grain yield 10.585 t/ha showed 833 kg/ha (8.5%) superiority to KSC 704 (9.753 t/ha), once evaluated in adaptability trials conducted in nine locations for two years (2011-12). On farm experimental results obtained from Eslam Abad, Ravansar, Mahtabi and Shoosh in 2012 revealed that KSC 705 with an average grain yield and moisture of 12.617 t/ha and 20.94%, showed a superiority of 1.429 t/ha (12.8%) over the yield of KSC 704 (11.188 t/ha) and 2.31 less grain moisture comparing to KSC 704 with 23.25% grain moisture. Comparing to KSC 704, this hybrid was seven days earlier. In contrast to KSC 704 with a moderately susceptible reaction to common smut under artificial infection, KSC 705 was rated as a moderate resistant type. For fusarium ear rot, both hybrids were classified into moderately resistant hybrid's group.
  • Valiollah Rameeh *, Seyed Ali Reza Dalili, Seyad Vahid Alavi, Hasan Amiri Oghan, Farnaz Shariati, Ebrahim Hezarjeribi, Nasrolaah Ghadami, Ahmad Farhadi, Sayede Mozaffari, Einali Shafee, Mohammad Salimi, Mir Ghorban Shabani, Ali Asgar Ghasempour, Homan Agang, Froozan Ajodani Pages 13-23
    Zafar as a new rapeseed cultivar is the cross which was made between 19H and Sarigol line/cultivar in 2003. The pedigree selection was applied to mange the segregating generations. The results of evaluation made during 2008-09 and 2009-10 showed that Zafar with an average seed yield of 3810 kg ha-1 was among superior genotypes identified. Further evaluation on these genotypes as a mid-maturity/spring type rapeseed lines was made under on-farm conditions in mid-lands/highlands of Mazandaran province. The results revealed that Zafar with an average seed yield of 2595 kg ha-1 was superior as compared to Sarigol as the local check cultivar. The results obtained from the experiments conducted under on-farm conditions of mid-lands of Mazandaran province in two locations demonstrated an average 800 kg ha-1 superiority of Zafar cultivar to the check, Sarigol. Additionally, Tolerance to sclerotinia root of Zafar was similar to the reactions of the local check varieties. This variety is considered suitable for cultivation in mid-land of Mazandaran province and similar climatic regions.
  • Nader Heydari * Pages 25-51
    Crop’s water use efficiency (WUE) is one of the major indices for the efficient use of water for crop production in agriculture. Based on scientific literatures, the concept of WUE has been defined in all crop management, Farm/Field, and water Basin/irrigation network domains. Plant in particular, plays an important role in the efficient use of water and enhancement of WUE. Plant resistance to environmental stresses (e.g., drought, salinity, and heat stresses) and other plant physiological factors affecting biomass and yield in terms of water unit consumption, all could influence WUE in an individual plant scale. In this paper, the concept of crop WUE and associated challenges and approaches for enhancing WUE will be discussed through review analyzing of farmer’s fields and experimental result of WUE research projects in Iran. To enhance WUE crop plays a major role beside other water saving approaches. Therefore the related approaches and actions towards efficient enhancing of WUE should be linked and interrelated. Applying this kind of methodology is more practical and scientific achievements aiming food security with regard to limited water sources and development programs in Iran. In addition to the related technical concepts, field management and farmer’s knowledge and skills were considered key issues affecting WUE.
  • Ebrahim Roohi * Pages 53-65
    To study response of bread wheat cv. Sardari to row spacing and seeding rate and to determine the desirable seed density under cold rain-fed conditions a two-year study (2008 and 2009) was carried out in Qamloo research station located in Kurdistan. A strip plot design with three replications was used. Four rows spacing including 15, 17.5, 20 and 25 cm as horizontal factor and four seeding rates including 350, 400, 450 and 500 seed per square meter as vertical factor were assigned. Regardless of seeding rates results it was shown that the row spacing had significant effect on grain yield and its components including spike per square meter, thousand kernel weight and grain per spike. The highest and the lowest grain yield values, 3993 and 2695 kg/ha, were observed in rows spacing of 15 cm and 25 cm, respectively. Row spacing of 15 cm with 821 spike/m2 and 40 g TGW was located over the others. Conversely, the lowest and the highest grain per spike (13 and 16 grain) were observed in rows spacing of 15 and 25 cm, respectively. With respect to the results obtained (non-significance of seeding rate effect), the best recommendation of Sardari cultivation practices in cold high elevation rain-fed areas are row spacing of 15 cm and seeding rates of 350-400 grain /m2 or 140-160 kg/ha.
  • Hasan Hassanabadi *, Ahmad Mosapor Gorgi, Davood Hasanpanah, Rahim Ahmadvand, Khoosro Parvizi, Mohammad Kazemi, Ramin Hajianfar, Hamid Reza Abdi Pages 67-79
    The cultivar Khavaran has come out of the national potato breeding program started in 2001 and continued for ten years in the Seed and Plant Improvement Institute Karaj, Iran. The breeding methodology has initiated by selection among germplasm consisting an open pollination of the clone 397097-13. The Khavaran release included single plant selection, visual assessment, preliminary observation nursery, advanced experiments, adaptability trials, and studies on resistance to fungi, bacteria and viruses carried out in different locations in Alborz, Ardabil, Hamadan, Esfahan and Khorasan-Razavi Provinces. Khavaran cultivar yielded in preliminary, advanced, adaptability and on-farm studies was 42, 49, 24 and 20 percent higher than the check cultivar, Agria, respectively. Khavaran is resistant to PVY, PVA, PVS and PLRV as the major lost-causing potato viruses and its tuber dry mater is 4% more than Agria. It has also resistance to Fusarium sambacinum and F. Solani and produce sizable and uniform tubers as compared with Agria. Khavaran as a new potato cultivar is suitable for Spring cultivation in cold regions of Iran
  • Enayat Hayatbaksh, Behrooz Golein *, Yaghob Mohammad Alian, Shahin Gahangirzadeh, Hamid Rastegar, Masoud Fayazi, Javad Yazdanparast Pages 81-88
    Clementine mandarin (Citrus clementina) is one of the suitable/marketable citrus species in north of Iran; however, as a disadvantage has small fruits. In order to produce new citrus cultivar with large and good quality fruit, a project with four phases was conducted from 1989 until 2009. The first phase was started with controlled cross pollination between Clementine mandarin as maternal, and Marrs, Hamlin and Salustiana oranges (C. sinensis (L.) Osbeck) as paternal parents. The second phase of this project consisted of selection of superior genotypes based on their suitable characteristics e.g. earliness, low-seed content, fruit size, peeling quality, extract percentage and fruit taste\aroma. Primary quantitative and qualitative evaluations of fruits based on optimum levels of aforesaid traits resulted in final selection of 68 hybrids among the 396 crosses made in the third phase. To choose the best performing hybrids, evaluation and adaptability of selected genotypes in comparison with Clementine mandarin (control), were tested under environmental conditions of northern Iran with the common rootstock, sour orange (C. aurantium L.). On the basis of good quantitative and qualitative traits, finally the genotype 76109 (a Clementine × Salustiana orange cross) was selected as new mandarin hybrid and named “Noushin” in Iran in March 2010. Noushin is moderately vigorous with an upright canopy and thorn less. Its fruits are medium-sized, almost oblate and seedy. Rind is thin, somewhat leathery, its fruit has nearly bumpy surface with prominent oil glands with an easily separable peels, light orange in color at the maturity stage and excellent taste. Noushin has early ripening/good quality fruits. As compared to its maternal parent, clementine mandarin, Noushin showed superiority of higher yield (10%), fruit weight (25%), TSS/TA (24%) and earlier time of fruit ripening (15 days). Considering these suitable traits and also based on its economical value and cold tolerance in orchard holder's view is expected to successfully commercialized as a new cultivar in the market.
  • Hamed Dolati Baneh, Shabnam Jalilzadeh Khoie *, Rahim Abdollahi, Rasoul Saidiyan Pages 89-101
    Every year large amounts of grapes are stores in normal and cold rooms to offer off-season of grapes to the market which based on several reasons their quality and weight greatly decreases. Therefore, in order to decrease the post harvest losses of grapes and selection of suitable cultivars for long time storage, this study was conducted in two experiments, one in a factorial experiment based on randomized complete design (CRD) in three replications with two factors including cultivars (Sefide bidane and Qzel Ozum), and packaging type (one sulfur pad with perforated bag, ½ sulfur pad with imperforated bag, without sulfur pad with perforated bag, without sulfur pad with imperforated bag, without sulfur pad and without bag) and the other in a randomized complete design (CRD) with five packaging treatments and three replications for Rasha cultivar. Grape bunches were harvested and transferred to cold storage. To study the effects of treatments, some traits including bunch and berry shriving, bleaching, fungal rot (%), bunch appearance and taste were measured. Results showed that using one sulfur pad with perforated bag and ½ sulfur pads with imperforated bag treatments controlled fungal rots and bunch and berry shriving, and preserve bunch appearance and taste. Therefore with using this method, Qzel Ozum and Rasha, could be stored in cold rooms for five months and Sefide-bidane for three months.